Παραμονή του Δεκαπενταύγουστου είχα στείλει ένα κείμενο για το πόσο λείπει από την πολιτική μας ζωή ο ρυθμιστικός ρόλος ενός σοβαρού κεντρώου κόμματος. Είχα παραθέσει μικρό απόσπασμα από συνομιλία που είχα επ' αυτού, το 1984, με τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ένα ξέσπασμά του, όταν τον κατηγόρησα ότι ήταν υπεύθυνος για τη διάλυση του Κέντρου.

Σήμερα καθώς παρακολουθώ τα παιγνίδια τακτικής κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενόψει της προεδρικής εκλογής, καθώς επίσης την αυτοχειρία του κ. Κουβέλη, που δεν θέλησε να κατοχυρώσει τον ρόλο του κόμματος του ως ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, που θα διαδραμάτιζε τον ρόλο του Κέντρου μεταξύ των δυο μονομάχων, επιτρέψτε μου να δημοσιοποιήσω, στο σύνολο του, εκείνο το ξέσπασμα.

«Εγώ ευθύνομαι για την διάλυση του Κέντρου, ή ο Μαύρος; Εγώ του έλεγα πριν τις εκλογές του 1977, να βγει στο μπαλκόνι και να διακηρύξει ότι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών την Κυριακή, την Δευτέρα το κόμμα του θα κυβερνά. Του προσέφερα ένδεκα υπουργεία και υφυπουργεία για να κάνουμε κυβέρνηση συνασπισμού, παρά το ότι ουδείς αμφέβαλε ότι θα κέρδιζα και πάλι τας εκλογάς. Του πρόσφερα το διαβατήριο της εξουσίας. Τον αέρα του νικητού. Πράγμα που ασφαλώς θα του εξασφάλιζε διαφορετικό αποτέλεσμα. Φταίω εγώ που δεν μπόρεσε να ελέγξει όλους αυτούς τους επηρμένους μέσα στο κόμμα του, και τελικώς καταποντίσθηκε; Εγώ έκανα τα πάντα για να μην εξαφανισθεί το Κέντρο. Και επειδή με τον Ζίγδη, που διαδέχθηκε τον Μαύρο, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει λογική συνεννόηση, λόγω του ιδιορρύθμου χαρακτήρος του, έφθασα μέχρι του σημείου να παρακαλέσω φίλους επιχειρηματίας να ενισχύσουν οικονομικώς τον Γιάγκο, μήπως και μπορέσει να στήσει ένα κεντρώο κόμμα το 1981. Χωρίς την δική μου βοήθεια δεν θα είχε στηθεί το ΚΟΔΗΣΟ. Μήπως φταίω και για το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να αποσπάσει ένα αξιόλογο εκλογικό αποτέλεσμα; Εγώ διέλυσα το κέντρο ή η ανερμάτιστη συμπεριφορά των στελεχών του;

Ένα κεντρώο κόμμα θα είχε σήμερα αξιόπιστη φωνή να αποδοκιμάσει φαινόμενα σαν τους τραμπουκισμούς που παρακολουθήσαμε και πάλι με την ομηρία της συγκλήτου του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου από τους «αριστερούς» τραμπούκους. Τους οποίους δεν έστερξαν να αποδοκιμάσουν τα «προοδευτικά» κόμματα. Ενώ, αν σε συνεδρίαση φοιτητών εμφανίζονταν κάποιοι καθηγητές, θα καιγόταν ο τόπος.

giorgis@massavetas.gr