«Από τρελό, από μεθυσμένο και παιδί μαθαίνεις την αλήθεια» κατά μια παροιμία. Θα πρόσθετα και μια ακόμη, ιδιαιτέρως σπάνια βεβαίως, κατηγορία: Από αργόσχολο απόστρατο πολιτικό που είναι αθυρόστομος. Όπως για παράδειγμα ο κ. Πάγκαλος. Ο οποίος, μέσα στην πολυπραγμοσύνη του, όταν δεν αναλίσκεται σε υβριστικούς, για τους άλλους, χαρακτηρισμούς, ενίοτε λέει και καμία αλήθεια. Κάνει και καμιά αυτοκριτική. Κομματική, ή και προσωπική.

Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΔΟΛ και αναφερόμενος στο κρυφτούλι που παίζεται τούτη την ώρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα, υπήρξε πράγματι γλαφυρός αλλά και ουσιαστικός στην περιγραφή του:

«Αυτά τα πράγματα που προέκυψαν να συζητήσουμε με την Τρόικα είναι αυτά που κάποιοι αρνούνται να αναγνωρίσουν και πιστεύουν ότι είναι εσωτερικά θέματα. Εκσυγχρονισμούς, δηλαδή, που εμείς αδυνατούμε να κάνουμε μόνοι μας, αν και ομολογούμε ότι καλό θα ήταν να γίνουν, αλλά δεν τους κάνουμε, για λόγους πολιτικάντικους και λόγους ψηφοθηρίας. Προσωπικά, αν αισθάνομαι για κάτι υπεύθυνος είναι ότι συμμετείχα σ' αυτή τη διαδικασία, με το μερίδιο ευθυνών που μου ανήκει, που οδήγησε μέσα από την πολιτική πελατεία μέσα από πολιτικούς σαν εμένα και δημοσιογράφους σαν κι εσάς στο να ξεφτιλιστούμε έτσι και να εξαρτόμαστε από όλες τις χώρες της Ευρώπης και να κάνουμε όμως τον τσαμπουκά συνεχώς».

Αυτά για το παρελθόν. Και παρακάτω για το σήμερα, για το δέον γενέσθαι:

«Αυτά είναι λογικά για να τα εφαρμόσουμε. Μπορούμε; Όχι, διότι είμαστε άχρηστοι. Και αυτό με κάνει να ντρέπομαι. Αυτή η τελευταία διαπραγμάτευση έχει το αποτέλεσμα ότι έχει μαζέψει όλα αυτά τα άχρηστα πράγματα, τα κοινά πράγματα που θα έπρεπε να έχουμε κάνει από καιρό. Και είναι αποτέλεσμα της ανικανότητάς μας να αυτοκυριαρχηθούμε. Και η διαφθορά και ασυδοσία συνεχίζονται ακάθεκτες. Τίποτε δεν καταλάβαμε και δεν μάθαμε και οι άνθρωποι αυτοί, η Τρόικα, δεν είναι ηλίθιοι. Καταλαβαίνουν. Μεγαλύτερος σεβασμός, λοιπόν, σε αυτούς τους κοινοτικούς μηχανισμούς και αυτογνωσία. Η κυβέρνηση να καθίσει και να πει τι είναι σωστό από αυτά ως προβλήματα και να τα λύσει».

Το κακό με τους πολιτικούς είναι ότι, όταν πια θυμούνται να πουν κάποιες αλήθειες για τα αυτονόητα, είναι πλέον πολύ αργά. Τα λένε ...κατόπιν εορτής. Και αφού οι πολίτες έχουν πληρώσει ήδη το μάρμαρο για τα δικά τους καμώματα.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr