Παρουσίαση του βιβλίου του  Βασίλη Βασίλα

στο Πολιτειακό Κοινοβούλιο της ΝΝΟ,

για τους Εσθονούς Μετανάστες στην Αυστραλία

Υπό την αιγίδα των Εσθονικών Αρχείων στην Αυστραλία, ο Έλληνας εκπαιδευτικός του Σύδνεϋ Βασίλης Βασίλας, σε μια ειδική εκδήλωση που έγινε στο Πολιτειακό Κοινοβούλιο της ΝΝΟ, την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου, παρουσίασε το τελευταίο του βιβλίο για τους Εσθονούς Μετανάστες στην Αυστραλία και είχε την τιμή να προσφέρει δυο από τα βιβλία του στον αξιότιμο Πρόεδρο της Γερουσίας κκ. Don Harwin για τη Βιβλιοθήκη της Βουλής.

Με την πρωτοβουλία της γνωστής στην παροικία μας Ελληνίδας από τη Λέσβο Γερουσιαστή Σοφία Κότση, η τιμητική εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία στην οποία παρευρέθηκαν πολύ Εσθονοί, Έλληνες και Ουκρανοί, μεταξύ των οποίων ήταν και οι ακόλουθοι: Η Γενική Πρόξενος της Εσθονίας Katrin Kanarik, ο Πρόεδρος των Εσθονών της παροικίας του Σύδνεϋ Raul Seeptere, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος Δρ. Σταύρος Κυρίμης, ο Πρόεδρος του Ουκρανέζικου Συμβουλίου της ΝΝΟ  Marko Shumsky,  ο Πρόεδρος των Εσθονικών Αρχείων στη Αυστραλίας Dr. Terry Kass, ο Πρόεδρος της Μυτιληνιακής Αδελφότητας του Σύδνευ Γιάννης Σπανέλλης, ο αντιπρόεδρος της Φιλοπροόδου Παροικίας Αγιάσου  Γιώργος Σάββας, ο πρώην Πρόεδρος της Παλλεσβιακής Ομοσπονδίας της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας  Γιώργος Κεφάλας, ο πρώην Πρόεδρος της Μυτιληνιακης Αδελφότητας του Σύδνεϋ  Σταύρος Κρητικός, ο γνωστός Έλληνας Δημοσιογράφος του Σύδνεϋ από την Λέσβο  Γιώργος Τσερδάνης, ένας μεγάλος αριθμός από την Εσθονική και την Ελληνική παροικία του Σύδνεϋ.  Όλοι τους έδιναν ένα ξεχωριστό χρώμα αρμονίας και συνεργασίας από τις δύο χώρες στην πολυεθνική χώρα της Αυστραλίας.

Οι ομιλητές, εξέφρασαν τις απόψεις τους για τους πρώτους μεταπολεμικούς μετανάστες, όπου φάνηκαν καθαρά οι ομοιότητες και οι κοινές εμπειρίες που αντιμετώπισαν την εποχή εκείνη. Ένας από τους βασικούς λόγους που τούτη η χώρα βρήκε τις βάσεις της για να δημιουργήσει και να στερεώσει την πολυεθνικότητά της.

Το βιβλίο έχει προσωπικές ιστορίες που δείχνουν το ταξίδι των Εσθονών στην Αυστραλία, και χωρίζεται σε τέσσερα  κεφάλαια:

1.εγκατάλειψη της Εσθονίας, καθώς ο Σοβιετικός στρατός ήταν έτοιμος να κατακτήσει την πατρίδα τους (1944)

2.μετατόπιση στη Γερμανία και τη Σουηδία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

3.το ταξίδι στην Αυστραλία- με μια δουλειά δύο ετών σύμβαση

4.τα δύο πρώτα έτη στη νέα πατρίδα 

Δεκάδες χιλιάδες Εσθονοί είχαν σταλθεί σε εξορία στη Σιβηρία το 1940-41 , όταν η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε τη χώρα.

Καθώς ο Κόκκινος Στρατός προσέγγισε την Εσθονία το 1944, δεκάδες χιλιάδες Εσθονοί επέλεξαν να φύγουν με την υποχώρηση του Γερμανικού  στρατού παρά να ζήσουν κάτω από τη Σοβιετική Ένωση.

Μερικές από τις απίστευτες ιστορίες βρίσκονται στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, όπως οι Εσθονοί εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Για παράδειγμα, ο Boris Lees και Edmund Ranniko ήταν στην τελευταία φάλαγγα των πλοίων από το Ταλίν (Σεπτεμβρίου 22):  το πλοίο τους, Moero, τορπιλίστηκε (Σεπτεμβρίου 23). Από τους 2.500 επιβάτες, μόνο 300 επέζησαν και ο Βασίλης ήταν τυχερός για να πάρει αυτές τις δύο ιστορίες απόγνωσης και επιβίωσης.

Στη Γερμανία, μετά τον πόλεμο, οι Εσθονοί, όπως και τόσοι πολλοί άνθρωποι από την Ανατολική και τη Βόρεια Ευρώπη, εκτοπίστηκαν και τοποθετήθηκαν σε στρατόπεδα. Οι ιστορίες σε αυτό το κεφάλαιο εξετάζουν την καθημερινή ζωή Εσθονών στα στρατόπεδα και σε πολλές περιπτώσεις, την οικογένεια και τους αγαπημένους τους.

Η Αυστραλία ήταν μια χώρα που αποδέχθηκε τη μετανάστευση των εκτοπισμένων ανθρώπων. Η Αυστραλιανή κυβέρνηση πλήρωσε για το ταξίδι τους με τη συμφωνία να εργαστούν για δύο χρόνια, όπου η κυβέρνηση πίστευε ότι ήταν απαραίτητοι. Αυτό το κεφάλαιο εξετάζει την αβεβαιότητα του ταξιδιού των μεταναστών στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, οι μετανάστες βιώνουν δύσκολες θέσεις εργασίας, και έπρεπε να προσαρμοστούν σε μια νέα γλώσσα και κουλτούρα. Παρ 'όλες τις δυσκολίες, οι Εσθονοί μετανάστες βρίσκουν ελπίδα και το κίνητρο για να ξεπεραστούν όλα τα προβλήματα που προκύπτουν. Σε αυτό το κεφάλαιο, οι ιστορίες είναι για τα δύο πρώτα χρόνια στη νέα τους πατρίδα και πώς ξεπέρασαν τις αρχικές τους προκλήσεις.

Να θυμίσουμε ότι ο Βασ. Βασίλας, έχει εκδώσει το βιβλίο «Η Πατρίδα μου: Λέσβος».

Εντυπωσιακή ήταν και η φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Το Ταξίδι» του Β. Βασίλα που παρουσίασε στη Μυτιλήνη, προ διετίας περίπου πλαισιώνοντας  την εκδήλωση «Γιορτή του Ούζου» που οργάνωσε η Παλλεσβιακή Ένωση Μελβούρνης στους ιδιόκτητους χώρους στο Bayswater, που πραγματοποιήθηκε.