Η δραματικότητα των πολιτικών εξελίξεων που παρακολουθούμε, επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, την ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος. Διότι, καθώς η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, γίνεται άθυρμα στα χέρια των κομματικών επιδιώξεων, η αναθεώρηση καθίσταται αναγκαία και ως προς αυτό το σημείο. Ως προς τον τρόπο εκλογής του συνταγματικού ανώτατου άρχοντα της χώρας.

Όπως γίνεται σήμερα αυτή η διαδικασία, με επιχειρήσεις ψυχολογικού εκβιασμού της θέλησης των βουλευτών, με καταγγελίες για εξαγορές και αποστασίες, με συναλλαγές, με άστεγους βουλευτές που ενδεχομένως είναι έτοιμοι να επιλέξουν την μια ή την άλλη οδό, οι μεν πολλοί ελπίζω- λειτουργώντας κατά συνείδηση, αλλά και κάποιοι μόνον εφόσον έχουν εξασφαλίσει κάποιο πολιτικό αντάλλαγμα, δικαιώνονται όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να καθιερωθεί η εκλογή προέδρου κατευθείαν από το λαό. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει χωρίς αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ακριβώς γι' αυτό είναι απαράδεκτη η στάση και της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Της μεν κυβέρνησης διότι δεν εξάντλησε κάθε προσπάθεια ώστε να εξασφαλίσει, και δη εγκαίρως, την ευρύτερη δυνατή συναίνεση για την συνταγματική αναθεώρηση. Της δε αξιωματικής αντιπολίτευσης διότι με την απόφαση της να μην μετέχουν οι βουλευτές της στη διαδικασία που δρομολογήθηκε, όπως ανακοίνωσε χθες ο αρχηγός της, εμφανίζεται να μη θέλει καμία ουσιαστική αλλαγή. Να επιλέγει το «μη θίγετε τα κακώς κείμενα».

Να μείνει ως έχει το Σύνταγμα. Με τις προκλητικές για το λαό διατάξεις των άρθρων «περί ευθύνης υπουργών» και τις αυτόματες παραγραφές των αδικημάτων τους. Με τη γελοιότητα της μη αναγνώρισης των ιδιωτικών σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όταν ο τόπος έχει γεμίσει από δαύτες και οι κοινοτικές αρχές μας επιβάλλουν την αναγνώριση των πτυχίων τους. Με ένα Σύνταγμα που δεν κατοχυρώνει την αποκεντρωμένη δευτεροβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση, ως πραγματική ισχυρή τοπική εξουσία που μπορεί πράγματι να λύνει όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη, ώστε τα υπουργεία της κεντρικής εξουσίας να περιορίζονται σε καθαρώς επιτελικό ρόλο. Να σχεδιάζουν εθνική πολιτική σε βάθος χρόνου. Κάτι που λείπει τραγικώς από τον τόπο μας.

Περισσότερη σημασία όμως από τις ευθύνες οποιουδήποτε κόμματος και οποιουδήποτε προσώπου, έχει το ίδιο το γεγονός. Ότι, για μια ακόμη φορά, προτάσσοντας τις κομματικές σκοπιμότητες, οδηγούμαστε σε μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr