Ειλικρινώς απορώ. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω και ζαλίζομαι εύκολα από τις πολιτικές πιρουέτες, ή είναι τόσο παραζαλισμένοι εκείνοι οι οποίοι προαλείφουν εαυτούς ως αυριανούς κυβερνήτες του τόπου και διαχειριστές μιας κρίσης που μας ταλανίζει έξι χρόνια και θα μας συνοδεύει πολλά περισσότερα; Ποιος εκφράζει την σωστή «γραμμή» τους τέλος πάντων;

Από μη μία ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Διονύσης Βίτσας, δηλαδή ο δεύτερος στην ιεραρχία του κόμματος μετά τον Αλέξη Τσίπρα, είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει με την βίτσα του τους δανειστές μας, δηλώνοντας με κατηγορηματικότητα: «Δεν θα τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα του διμήνου που συμφωνήθηκε με τους δανειστές, εδώ δεν αναγνωρίζουμε τη συμφωνία».

Από την άλλη εκείνος που κατ' εξοχήν εκπροσωπεί τον πρόεδρο του κόμματος, δηλαδή ο Νίκος Παππάς, διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα, και κατά λογική ακολουθία άμεσος κοινωνός των απόψεών του, σπεύδει αντιθέτως να καθησυχάσει τους ευρωπαίους εταίρους και δανειστές μας δηλώνοντας ότι: «Δεν πρόκειται να λάβουμε μονομερείς αποφάσεις στην Ευρώπη και θα διατηρήσουμε σε τάξη τη δημόσια οικονομία. Το ελληνικό κράτος θα δαπανά μόνον τα χρήματα που θα καταφέρνει να εισπράττει».

Υπάρχει βεβαίως μια μικρή λεπτομέρεια: Οι δηλώσεις του κ. Βίτσα έγιναν σε ελληνικό ραδιόφωνο, δηλαδή απευθύνονται σε εσωτερική κατανάλωση. Ενώ οι δηλώσεις του κ. Παππά στην ιταλική εφημερίδα «La Stampa». Πρόκειται άραγε για αθέλητη ή για ηθελημένη διγλωσσία; Γιατί διγλωσσία σίγουρα είναι. Και δεν είναι, ούτε η πρώτη εκδήλωση της, ούτε η τελευταία.

Την ίδια ώρα που ο κ. Τσίπρας διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ, ο οικονομολόγος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λαπαβίτσας μιλάει για «σχέδιο Β» που προβλέπει επιστροφή στη δραχμή. Προσθέστε στη γενική σύγχυση και τις αντιθέσεις ανάμεσα στις δηλώσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος και του βουλευτή, καθηγητή της νομικής επιστήμης, Αλέξη Μητρόπουλου. Με τον πρώτο να υπερασπίζεται του δικαιώματος στις μονομερείς αποφάσεις και την κατάργηση μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων με μια νομοθετική πράξη. Και τον δεύτερο να δηλώνει: «Όσοι λένε ότι με ένα άρθρο μπορούν να καταργηθούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις δεν έχουν γνώση του όγκου τους».

Τη σημερινή εξουσία τη γνωρίζουμε. Και αναλόγως τοποθετούμεθα έναντί της. Δεν μας βοηθάτε λίγο να καταλάβουμε και εσάς, σταθεροποιώντας μια γραμμή επιτέλους;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr