-Δραματική η έκκληση των πρυτάνεων, προς πάσα κατεύθυνση, που αποτελεί προφανώς και την τελευταία προειδοποίηση στην Πολιτεία, καθώς βρίσκονται ένα βήμα πριν από το κλείσιμο όλων των δημοσίων πανεπιστημίων της χώρας.

Και φυσικά είναι αυτονόητο το τι θα επακολουθήσει, μετά από μια τέτοια εξέλιξη. Το μήνυμα εστάλη απ' όλες τις πρυτανικές αρχές της χώρας, μπροστά στο οικονομικό κυρίως αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν και που γίνεται οξύτερο χρόνο με το χρόνο. Και φυσικά αν αποφασιστεί και προχωρήσουν σε κλείσιμο όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, το φταίξιμο θα είναι της Πολιτείας.

Για το θέμα των προϋπολογισμών των πανεπιστημίων διαπιστώνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατή η λειτουργία των ιδρυμάτων κατά το 2015 στη βάση των νέων δραματικών μειώσεων των προϋπολογισμών τους, οι οποίοι είναι ήδη μειωμένοι πάνω από 50% σε σχέση με το 2014. Τα ιδρύματα εξαναγκάζονται, ως εκ τούτου, στην κατάρτιση και υποβολή προς έγκριση πλασματικών προϋπολογισμών, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν.

Για το θέμα του καθορισμού του αριθμού των εισαγομένων στα Πανεπιστήμια, η Σύνοδος θεωρεί ότι είναι σκόπιμο και πρέπει να διευθετηθεί στο πλαίσιο του νόμου όπως αυτός ισχύει, δηλαδή στη βάση προγραμματικών συμφωνιών τετραετούς διάρκειας, καθώς ο αριθμός των εισαγομένων συναρτάται απόλυτα με τις δυνατότητες υλικοτεχνικής υποδομής, οικονομικών πόρων και ανθρώπινου δυναμικού.

Σχετικά με την  διαθεσιμότητα των υπαλλήλων των Πανεπιστημίων, η Σύνοδος υπενθυμίζει ότι τόσο η σχετική μελέτη της ΑΔΙΠ όσο και αυτή του εξωτερικού συμβούλου του υπουργείου Παιδείας διαπιστώνουν τη δραματική υποστελέχωση όλων των πανεπιστημίων, καταδεικνύοντας ότι το μέτρο της διαθεσιμότητας υπήρξε παράλογο, αναίτιο και αναποτελεσματικό.

-Ανησυχητικά είναι τα ευρήματα έρευνας του Συνηγόρου για τα δικαιώματα του Παιδιού, η οποία δείχνει ότι ο αριθμός των παιδιών που απειλούνται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό αγγίζει το 40%!

Παράλληλα, η έρευνα δείχνει ότι ολοένα και περισσότερες οικογένειες αναζητούν καταφύγιο σε ιδρυματικές δομές για τη σίτιση των παιδιών τους και όχι μόνο, αλλά και για φιλοξενία και για φροντίδα. Γενικότερα το φαινόμενο της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε απειλητικό.

Ο Συνήγορος του Παιδιού προτάσσει την ανάγκη ενεργοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών των ΟΤΑ και προειδοποιεί ότι σοβαρές διαστάσεις προσλαμβάνει και το φαινόμενο, σύμφωνα με το οποίο ολοένα και περισσότερα είναι τα παιδιά που σήμερα δεν εμβολιάζονται με κίνδυνο να δούμε στη χώρα ξανά αρρώστιες που είχαν εκλείψει. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως σε παιδιά Ρομά και παιδιά μεταναστών, αλλά φαίνεται να έχει λάβει διαστάσεις και στις περιπτώσεις οι γονείς δεν μπορούν να αγοράσουν εμβόλια.