Υποθέτω ότι δεν πρέπει να είναι και τόσοι πολλοί οι συμπατριώτες μας που πίστευαν ότι ήταν δυνατόν να φωτισθούν επαρκώς, σχετικώς με την πορεία του τόπου, από την συζήτηση στη Βουλή επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Είναι προφανές ότι στην συντριπτική πλειονότητά μας, έχουμε συμβιβασθεί με τη λειτουργία του δημόσιου βίου μας και ειδικώς των εκάστοτε κυβερνητών μας, σε συνθήκες νεφελώματος. Πιο πάνω από το νεφέλωμα της Ανδρομέδας, διεκδικεί μια θέση το νεφέλωμα της Ελλάδας.

Όχι πως δεν υπήρχε και κάτι απολύτως σαφές και ξεκάθαρο σε όσα μας είπε ο πρωθυπουργός της χώρας. Μόνο που αυτό αναφέρεται στην πιο δυσάρεστη πλευρά του μέλλοντός μας, ιδίως δε του παρόντος μας. Διότι το πιο ξεκάθαρο ήταν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, εγκαταλείποντας τα προεκλογικά άσματα τύπου «άλλα θέλω και άλλα κάνω» και το ρητορικώς οξύμωρο ιδεολόγημα ότι «δεν πιστεύει» στη συμφωνία που υπέγραψε, δεσμεύθηκε ότι θα εφαρμόσει πλήρως το νέο, τρίτο μνημόνιο. Ότι θα φροντίσει να είναι «καλός μαθητής» στις εξετάσεις της επικείμενης αξιολόγησης.

Αυτό είναι το δεδομένο. Ένα δεδομένο που θα έχει άμεσες και αμέσως μετρίσιμες συνέπειες στην καθημερινότητα εκατοντάδων χιλιάδων, εκατομμυρίων, πολιτών. Από τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους κατοίκους των νησιών, εκείνους που θεώρησαν ότι κάνουν μια έντιμη συμφωνία με το κράτος και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς για την ρύθμιση των εκατό δόσεων και τώρα αισθάνονται παγιδευμένοι, καθώς το κράτος αθετεί τα όσα συμφώνησε με τους πολίτες του.

Από κει και πέρα υπάρχει το νεφέλωμα των ευχολογίων. Υποσχέσεων που όλες ξεκινούν με το γνωστό πολιτικό μόριο «Θα». Και δεν απομένει παρά να ευχηθούμε να γίνει πράξη έστω ένα μέρος από αυτές. Προσωπικώς θα θεωρήσω μεγάλη επιτυχία αυτής της κυβέρνησης να καταφέρει να υλοποιήσει έστω τα μισά από όσα, νεφελωδώς, περιέγραψε ως στόχους της νέας διακυβέρνησής του ο κ. Τσίπρας.  

Αν είχαμε εφαρμόσει, έστω τα μισά από όσα υποσχεθήκαμε στους Έλληνες το 1981, όσοι τότε συμμετείχαμε στο μεγάλο κίνημα της Αλλαγής, προς το οποίο έδωσαν ιστορικές ευκαιρίες, με γενναία ποσοστά, και όχι με ένα λυμφατικό 36%, οι πολίτες, η Ελλάδα σήμερα δεν θα βρισκόταν σε τέτοια τραγική πραγματικότητα. Μακάρι οι νέοι κυβερνήτες να αποδειχθούν πιο αξιόπιστοι.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr