Εντυπωσιάσθηκα, με την εικόνα δυο υπουργών και άλλων τόσων κυβερνητικών παρατρεχάμενων, να προσέρχονται αυθορμήτως στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την υπόθεση των καταγγελιών του πρώην συναδέλφου τους καθηγητή Γιάννη Πανούση. Θεώρησα, ως το φυσικότερο των πραγμάτων, ότι οι δυο υπουργοί, προσέρχονται με πρόθεση δική τους, ενδεχομένως δε και απόφαση του ίδιου του πρωθυπουργού, να βοηθήσουν, ώστε να χυθεί άπλετο φως στην όλη υπόθεση.

Αυτά όμως ήταν λογικές υποθέσεις, προφανώς όχι μόνον δικές μου, αλλά κάθε ανθρώπου με κοινό νου, που εξανεμίσθηκαν μόλις οι προσερχόμενοι υπουργοί άνοιξαν το στόμα τους να εξηγήσουν το λόγο του διαβήματός τους. Ε, λοιπόν δεν προσήλθαν επιζητώντας τη διαφάνεια και το φως. Αλλά τη συσκότιση. Δεν τους ενδιέφερε η ουσία των καταγγελιών, περί συνδιαλλαγής στελεχών του κυβερνώντος κόμματος με τρομοκράτες και συνοδοιπόρους τους από τον ποινικό υπόκοσμο. Άλλο πράγμα τους έκαιγε.

Εκείνο για το οποίο, όπως δήλωσαν, ενδιαφέρονται, είναι να βρεθεί ποιοι αποκάλυψαν τα «διαβαθμισμένα» έγγραφα. Ποιος διοχέτευσε, σε μέσα ενημέρωσης, τέτοια έγγραφα και καταγεγραμμένες από την ΕΥΠ - συνομιλίες που επιβεβαιώνουν τα όσα έχει καταγγείλει ο κ. Πανούσης. Δεν τους ενδιαφέρει αν έγιναν παράνομες και ανήθικες συναλλαγές. Αλλα η ...παρανομία της αποκάλυψής τους.

Περίεργη, μα την αλήθεια, ηθική, για μια κυβέρνηση της Αριστεράς: Μη θίγετε τα κακώς κείμενα με αποκαλύψεις, δημοσιοποιώντας έγγραφα και συνομιλίες, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες τι συμβαίνει. Μόνη «νόμιμη» αποκάλυψη είναι εκείνη που επιτρέπει η εξουσία. Διαφορετικά, εκείνος που αποκαλύπτει, έστω και αν διαθέτει επίσημα έγγραφα και άλλα στοιχεία, πρέπει να διώκεται.

Όπως περίεργη είναι και η θέση που εξέφρασε η βουλευτής Α. Πειραιώς του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Σταματάκη. Η οποία, υπερασπιζόμενη τον ρόλο του Πάνου Λάμπρου, υποστήριξε ότι το συγκεκριμένο μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ «συνομιλεί και με πολιτικούς και με ποινικούς κρατούμενους». Χωρίς κανείς από την κυβέρνηση να αισθανθεί την ανάγκη να αντιδράσει. Λες και αποδέχονται την θεωρία ότι υπάρχουν «πολιτικοί κρατούμενοι» στην Ελλάδα. Ότι οι δειλοί και άνανδροι δολοφόνοι και ληστές, είτε της «17 Νοέμβρη», είτε των «Πυρήνων της Φωτιάς» και άλλα τέτοια φυράματα, είναι «πολιτικοί κρατούμενοι».

Ώστε αυτό σας πείραξε από την όλη υπόθεση; Όχι τα όσα συμβαίνουν κάτω από τη μύτη σας, αλλά το ότι ...παρανόμως αποκαλύπτονται; Τι άλλες εκπλήξεις μας επιφυλάσσετε;

giorgis@massavetas.gr