Λοιπόν, ξεκαθαρισμένα πράγματα. Δεν θέλω να ακούω ή να διαβάζω για αγωνίες, ανησυχίες. Από σήμερα και πέρα, όποιος εκφράζεται με τέτοιο τρόπο, όποιος αγωνιά για την έκβαση της διαπραγμάτευσης με τους «λεγόμενους εταίρους» -νέα πολιτική ορολογία- απλώς θα επιβεβαιώνει ότι ανήκει στην «πέμπτη φάλαγγα». Και όλοι οι άλλοι πρέπει, συνεγειρόμενοι από το αγωνιστικό κάλεσμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, να απομονώσουμε τους «πεμπτοφαλαγγίτες».

Επιτέλους ησύχασε η ψυχή μου. Διαβάζοντας το άρθρο του συντρόφου Παναγιώτη, στο περιοδικό του γνωστού αντιστασιακού και προοδευτικού δημοσιογράφου Γιώργου Τράγκα, κατάλαβα ότι βρίσκομαι σε λάθος δρόμο. Ότι αδικαιολογήτως ανησυχώ, κουβαλώντας νερό στο μύλο της «πέμπτης φάλαγγας». Και κάνω την αυτοκριτική μου.

Τι κάθεστε και σκάτε ρε πατριώτες; Το πρόβλημα δεν το έχουμε εμείς αλλά η Ευρώπη και το ΔΝΤ. Διότι αν τα σπάσουμε μαζί τους, εμείς θα τα βολέψουμε, αλλά αυτοί θα πεθάνουν. Το λέει καθαρά ο υπουργός ΠΑΠΕΝ:  «Η Ελλάδα θα μπορέσει να αντέξει και σιγά-σιγά να ανορθωθεί, από μία ρήξη με την ΕΕ που θα επιβάλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της. Η ΕΕ, όμως, είναι πιθανόν, όσο κι αν αυτό μοιάζει παράδοξο, να υποστεί βαρύτατο ή και θανάσιμο τραύμα σε μια τέτοια περίπτωση».

Αμέ, τι νομίζατε; Αυτοί θα χάσουν. Όχι εμείς. Εμείς έχουμε άπειρες εναλλακτικές λύσεις. Το λέει καθαρά ο σ. Λαφαζάνης: «Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ανοίξει πολυδιάστατους ορίζοντες οικονομικών και πολιτικών σχέσεων που θα διαμορφώνουν νέα ερείσματα όχι μόνο στη Ρωσία αλλά και στην Κίνα, τη Βραζιλία, τη Λατινική Αμερική, την Ινδία, τον Αραβικό κόσμο, τη ζώνη της Αφρικής και ασφαλώς στο χώρο της Μεσογειακής λεκάνης».

Όχι παίζουμε. Σιγά να μην κάτσουμε να παρακαλάμε τον κάθε Ντράγκι. Ας είναι καλά η Μπουρκίνα Φάσο, η Βενεζουέλα, το Μπαγκλαντές, η Λιβύη, που μπορούν να στηρίξουν μια «εναλλακτική πολιτική».

Αχ, καημένε Τσίπρα, πόσο σε σκέφτομαι... Ούτε ψύλλος στον κόρφο σου... Και σου τα χώνει και σένα ο σύντροφος. Αποδοκιμάζοντας τα όσα διαλαλείς για «έντιμο συμβιβασμό»:

Μακάρι να προκύψει μια συμφωνία που θα αντιπροσωπεύει έναν «έντιμο συμβιβασμό», αν και ο όρος αυτός είναι αδόκιμος, ρευστός και χωράει τα πάντα και τίποτα.

Μπορούμε να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα αν απομονώσουμε την «πέμπτη φάλαγγα».

Ε, τότε, εντάξει. Αφού βρέθηκε ο «εχθρός του λαού» και ξέρουμε ποιον πολεμάμε, και αφού εμείς θα ζήσουμε, αλλά η Ευρώπη θα υποστεί «θανάσιμο» πλήγμα, ησύχασα πια. 

giorgis@massavetas.gr