Βομβαρδισμένο τοπίο θυμίζει το Δημοτικό Κολυμβητήριο Μυτιλήνης, μετά την εγκατάλειψή του από τα Ναυταθλητικά σωματεία και όχι μόνο. Κλειστό τα τελευταία τρία χρόνια, με τον Δήμο Λέσβου να προσπαθεί μετά από πιέσεις σωματείων και γονέων, να βρει τη λύση και να το ξεκλειδώσει. Ήταν το 2011, όταν μετά από μικροσκοπικό έλεγχο στον οποίο υποβλήθηκε, φάνηκε ότι ορισμένες από τις κολώνες του και αυτές που βρίσκονται από την πλευρά της θάλασσας  έχουν υποστεί διάβρωση και εγκυμονεί κινδύνους.
Παρόλα αυτά, το κολυμβητήριο λειτουργούσε, ενώ τον επόμενο χρόνο μπήκε  λουκέτο. Από τότε μέχρι σήμερα, λύση  δεν έχει βρεθεί, ούτε το κονδύλι από τα διάφορα ποσά που απαιτούνται για την επισκευή του. Αποτέλεσμα, ο υγρός στίβος να μαραζώνει και τα σωματεία να είναι υπό διάλυση, εκτός από το Πόλο του Ν.Ο.Μ., που όπως γράψαμε χθες μεταφέρθηκε στη θάλασσα για τις απαραίτητες προπονήσεις. Πραγματοποιώντας αυτοψία, η εικόνα ήταν άθλια, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα ότι κάποτε αποτελούσε χώρο άθλησης για τη νεολαία. Η πρόσφατη εγκατάσταση των προσφύγων εκεί έκανε την εικόνα ακόμη πιο βαριά, με την ακαταστασία που επικρατούσε, τα σπασμένα  μηχανήματα, τα καθίσματα και τη σκουριά στους γύρω χώρους. Τώρα που η οικονομική κατάσταση  στη χώρα μας δεν επιτρέπει τη δαπάνη πολλών χιλιάδων ευρώ για την κατασκευή νέου (το στοίχημα χάθηκε  το 2004), τουλάχιστον ας διατεθεί κάποιο ποσό για την επισκευή του, για να ξαναδώσει χαρά, πνοή και αθλητισμό στους αθλητές του νερού της πάλης και του πινγκ πονγκ, που το έχουν μεγάλη ανάγκη. Έτσι για να μπορούμε να λέμε ότι επιτέλους, έχουμε και εμείς οι νησιώτες  αθλητισμό.