Όποιος δυσκολεύεται να το χωνέψει, πολιτικός, είτε απλός πολίτης, καλά θα κάνει να καταφύγει σε κάτι χωνευτικό. Διότι όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε όλοι, τόσο το καλύτερο για την πορεία του τόπου. Μπορεί σε κάποιους να έρχεται «βαρύ» και «αχώνευτο». Αλλά επιτρέψτε μου να εκτιμώ ότι είναι η μόνη ρεαλιστική προοπτική: Οι κάλπες θα επιβάλουν κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας.

Το ότι κάποιοι δεν μπορούν να το χωνέψουν, οφείλεται στις παθογένειες που έχουμε, δυστυχώς, ως λαός. Μια των οποίων είναι ότι έχουμε μείνει πίσω, στην ηλικία όπου όλα τα νήπια διεκδικούν τα πάντα με τη φράση «δικό μου». Έχουμε συνηθίσει να θέλουμε, οι περισσότεροι, «δικό μου» μαγαζί, κόμμα, εφημερίδα, επανάσταση, δικά μου όλα. Η ιστορία μας, δυστυχώς έχει, εν πολλοίς, διαμορφωθεί, ακόμη και με τραγικά αποτελέσματα, από την εύκολη απόρριψη συνεργασιών. Την αποστροφή έναντι του συνεταιρίζεσθαι. Διό και στη σύγχρονη ιστορία είμαστε ο μόνος λαός της Ευρώπης με τόσες εμφύλιες συγκρούσεις. Με τόσο εύκολη καλλιέργεια διχασμού.

Είναι ανάγκη, τώρα που ζούμε πια σε μια οικογένεια εθνών, όπου είναι εργαλείο συνοχής η συνδιαλλαγή και ο συμβιβασμός, να αρχίσουμε να αλλάζουμε. Από την ευκολία με την οποία ανακαλύπτουμε εκείνα τα οποία μας χωρίζουν, μας διαφοροποιούν έναντι των άλλων συμπατριωτών μας, ενίοτε μάλιστα μη ανακαλύπτοντας πραγματικές διαφορές αλλά επινοώντας τες, να περάσουμε σε άλλη φάση. Αναζητώντας, επιτέλους, εκείνα που μας ενώνουν. Όσα απαιτούν τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή αντί του μέγιστου κοινού διαιρέτη.  

Οι απλοί άνθρωποι είναι ευκολότερο να αποδεχθούν αυτή την ανάγκη. Αρκεί να μην τους εμποδίζουν, να μην τους δηλητηριάζουν, με τα συνθήματα και τα κηρύγματά τους, οι επικαθήμενοι επί του κοινωνικού εποικοδομήματος. Πρωτίστως οι πολιτικοί μας ταγοί. Αλλά και όσοι υπηρετούμε την ενημέρωση των πολιτών, αλλά είτε λειτουργούμε ως παπαγαλάκια του ενός ή του άλλου, είτε συμπράττουμε στην πρώτιστη συνήθεια του λαϊκισμού, που είναι το χαΐδεμα αυτιών, η κολακεία ομάδων.

Θα ήμουν πιο ευχάριστος για κάποιους αναγνώστες, αναλόγως κομματικών προτιμήσεων, αν εκτιμούσα ότι «θα σκίσει ο ΣΥΡΙΖΑ» ή ότι «θα καταγάγει περιφανή νίκη η Νέα Δημοκρατία». Αλλά δεν το βλέπω. Βλέπω ότι όποιος και αν έλθει πρώτος δεν θα μπορεί να κάνει ανελέγκτως το «δικό του». Άρα η ψήφος σε πιθανούς μελλοντικούς εταίρους είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη. Και ελπίζω κανείς να μην παίξει με αυτήν.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr