-Με κληρώσεις και δώρα θα επιβραβεύει το Υπουργείο Οικονομικών όσους συγκεντρώνουν μεγαλύτερο από τον απαιτούμενο αριθμό αποδείξεων.

Έτσι, εκτός από το χτίσιμο του αφορολόγητου, οι φορολογούμενοι θα μπορούν να κερδίσουν αυτοκίνητα, ταξίδια ή σπίτια. Ένα από τα σχέδια που μελετά το υπουργείο, προβλέπει ότι στην κλήρωση θα μπαίνουν και οι τουρίστες. Κάθε φορά που ο τουρίστας-πελάτης θα παίρνει μια απόδειξη, θα στέλνει με το κινητό του ένα SMS με το ΑΦΜ του πωλητή, το ποσό και την ημερομηνία. Τα μηνύματα αυτά μαζί με τον αριθμό του κινητού θα συγκεντρώνονται σε έναν κεντρικό υπολογιστή, όπου αυτόματα θα γίνονται κληρώσεις με πλούσια δώρα.

Όλα τα περιμέναμε, αλλά ότι το κράτος θα μετατραπεί σε λοταρία, και θα πάρει τη μορφή και το χαρακτήρα τζόγου, ότι θα γίνει Κυριακάτικη εφημερίδα με τις πολλές προσφορές και τους μετρημένους τυχερούς, δεν το φανταζόμασταν. Το μόνο που δεν έκανε προς το παρόν είναι να μοιράσει CD.

-Η επικυριαρχία των ΜΚΟ στο νησί μας είναι γενική και πάσης φύσεως, με τις ευλογίες διαφόρων και κυρίως με την ανοχή τους. Από τα απλά θέματα έως τα πολύ σύνθετα, υποκρύπτοντας υποψίες και πιθανές δοσοληψίες, κερδοσκοπία υπό την λεοντή του ανθρωπισμού και πάει λέγοντας, αφού πουθενά και κανείς δεν αποδεικνύει τα περί διαφάνειας. Οι πάντες τις παρέχουν κάλυψη μικρή ή μεγάλη, άξιας λόγου ή μη. Όλα είναι καλώς καμωμένα απ΄ αυτές και κανείς δεν τολμά να τις πλησιάσει. Κράτος εν κράτει, με τους δικούς τους νόμους. Όλοι και όλες στο απυρόβλητο, μόνο που δε μας εξηγούν γιατί;

Γιατί ας πούμε, όταν εμείς παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας στη ζώνη της ελεγχόμενης στάθμευσης στην παραλιακή, που είναι υπό την εποπτεία του Λιμεναρχείου και όταν για παράδειγμα λήξει ο χρόνος που δικαιούμαστε να σταθμεύουμε κατευθείαν κόβεται η κλήση, ενώ τώρα ουρά σταθμεύουν τα βανάκια και τ' αυτοκίνητα των ΜΚΟ με τις ώρες μέχρι να φορτώσουν ή να κάνουν τη δουλειά τους ή να διανυκτερεύσουν στα πέριξ ξενοδοχεία, χωρίς να προμηθεύονται τις σχετικές κάρτες και ουδείς ενοχλείται;

Και όταν εκφράσουμε την απορία μας στην αρμόδια αρχή, η απάντηση είναι αποστομωτική, λέγοντας ούτε λίγο, ούτε πολύ: Έτσι είναι και κάντε ό,τι νομίζετε.

Δεν είναι δυνατόν να μας λένε κατάμουτρα χωρίς να δίνουν και το όνομά τους- ότι εφαρμόζονται δυο μέτρα και δυο σταθμά. Ότι σε τούτο τον τόπο υπάρχουν εκείνοι που τιμωρούνται και εκείνοι που βρίσκονται υπό την προστασία του κράτους. Ότι εμείς οι βλάκες θα πρέπει να πληρώνουμε για τα λάθη και τις παραλείψεις ή τις παρανομίες μας και οι άλλοι να γελούν με την κατάντια μας και την υποτακτικότητά μας.

Ούτε τα προσχήματα δεν μπορούμε να κρατήσουμε; Ούτε στα απλά και καθημερινά;