Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Ενώ πλησιάζουμε προς τον ανασχηματισμό, την ίδια στιγμή που από την κυβέρνηση τα μηνύματα εξακολουθούν να είναι τα ίδια, ότι τάχα κάνουν το κάθε τι προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση, οι πολίτες αυτής της χώρας βρίσκονται ένα βήμα πριν την έκρηξη όταν η υπομονή τους έχει εξαντληθεί και η ανοχή έχει ξεπεράσει τα όρια, όσες προσπάθειες και να κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να περιορίσει την ζημιά.

Όσο και αν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ επανεξέλεξε κατά συντριπτική πλειοψηφία τον Τσίπρα στοχεύοντας την εσωκομματική ενότητα, η όλη ατμόσφαιρα εντός του κυβερνώντος κόμματος δείχνει μάλλον αναταραχή παρά νηνεμία και πειθαρχία στις εντολές. Αλλά αυτό είναι αδιάφορο για την όλη κατάσταση, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και που δεν είναι υπόθεση κανενός κόμματος.

Εκμεταλλεύονται την κατάσταση αυτή τα κόμματα, μοιράζουν υποσχέσεις και θεωρίες πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Αυτό που σίγουρα αλλάζει είναι το τσεκούρωμα στις συντάξεις και τους μισθούς, η επιδρομή στα πορτοφόλια του κόσμου, μια επιχειρηματολογία που παρουσιάζεται από τους κυβερνώντες ως λαϊκισμός. Γιατί εκεί έχουν φτάσει οι όψιμοι αριστεροδεξιοί της συγκυβέρνησης, να μετατρέπουν σε σωτήρα τον κάθε Μητσοτάκη, Θεοδωράκη ακόμη και τον Λεβέντη, αντιπολίτευση που αν μη τι άλλο δεν φαίνεται να κοπιάζει για να περάσει τα μηνύματά της.

Εξακολουθούν να κινούνται στους ίδιους ρυθμούς οι κυβερνώντες, να περνούν αργά αλλά σταθερά τα νέα μέτρα λιτότητας, οι επιπτώσεις των οποίων φαίνονται κάθε μέρα στο κοινωνικό σώμα. Όχι, η ζημιά δεν μπορεί να περιοριστεί όπως ελπίζουν στην κυβέρνηση, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν  η ζημιά αυτή έχει διαλύσει τον κοινωνικοοικονομικό ιστό, εικόνα που αρνούνται να δουν επειδή δεν θέλουν.

Πόσοι μήνες τώρα μετά την απόφαση για την παραμονή μας στην ευρωζώνη και ούτε ένα μέτρο για τους πολίτες δεν έχει ληφθεί για να τους ανακουφίσει. Αόριστες υποσχέσεις μόνο και κούφια λόγια. «Στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη. Ο τρόπος που θα το πετύχουμε είναι λέγοντας την αλήθεια. Πολλές φορές, όσα λέμε κάνουν τους πολίτες να αισθάνονται άβολα. Δεν θέλουμε να υποσχεθούμε πράγματα που δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε. Αυτό ακριβώς έκανε ο κ. Τσίπρας». Τάδε έφη προσφάτως ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης, ήρωας και αυτός. Είναι ένας ακόμη από αυτούς τους πολιτικάντηδες που υπόσχονται αλήθειες, πως δεν θα παραχωρήσουν τίποτε και πάλι στους πολίτες γιατί, λέει, η κατάσταση είναι δύσκολη.

Τι περιμένετε λοιπόν; Μια ίδια γεύση και από την πιθανά νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η δουλειά τους είναι αυτή όμως, να εμπαίζουν τους πολίτες, να λένε πως άμα έρθουν στην εξουσία δεν θα πουν άλλα ψέματα όπως έκαναν οι προηγούμενοι. Με τους νυν και τους πρώην έχουμε φτάσει αισίως σε έναν μακρύ κατάλογο συνήθως υπόπτων για παραπλάνηση και εξαπάτηση. Από όλους αυτούς που εν προκειμένω υπόσχονται πως δεν θα υποσχεθούν τι έχετε καταλάβει; Μήπως ότι το επάγγελμα του πολιτικού έχει ακόμη πέραση; Μπορεί.

Όμως, επειδή η κοροϊδία συνεχίζεται ασταμάτητα, επειδή αυτή η αποκαλούμενη Δημοκρατία έχει ακόμη μέλλον και δη σκοτεινό, ας φωτίσουμε την σκέψη μας προκειμένου να βγούμε από το τέλμα. Το παιχνίδι των υποσχέσεων είναι γνωστό εδώ και χρόνια που κανένας από αυτούς δεν έλαβε υπόψιν του την δυστυχία. Αλλά και οι πολίτες όμως θα πρέπει να ξαναζυγίσουν την στάση τους, τα υπέρ και τα κατά της παροχής ψήφου σε αυτούς που τάζουν πως δεν θα ανακουφίσουν τον λαό. Γιατί αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια και η ύστατη τους υπόσχεση στο όνομα της ειλικρίνειας Πως δεν θα κάνουν τίποτε για τον πολίτη.