Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Μεγάλη η φασαρία για το ΕΣΡ με απίθανες μεταγραφές από τα δεξιά προς τα αριστερά και τούμπαλιν, σε συνδυασμό με παραδοσιακές αντιδράσεις που ενίοτε καλύπτονται από τον πνεύμα της νέας εποχής, όπου αριστερός και δεξιός δεν διαφέρουν στο παραμικρό, εποχές που αν μη τι άλλο προσφέρονται για χάζι αλλά που δεν πρέπει να τις παίρνουμε στα σοβαρά. Γιατί ποιος νοήμων θα πίστευε πως κάποτε ο Βύρων Πολύδωρας θα φιγουράριζε ως φαβορί στις επιλογές Τσίπρα;

Ακόμη και οι πιο ευφάνταστοι δεν θα μπορούσαν να μαντέψουν τις κινήσεις αυτές. Όμως εδώ έγινε συνήθεια το διαρκές ειδύλλιο ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, εδώ φτάσαμε  να εκθειάζουμε τις ανίερες συμμαχίες ΠΑΣΟΚ ΝΔ Ποταμιού, εδώ ο κόσμος αλλάζει τα κόμματα σαν τα πουκάμισα, στην υποψηφιότητα Πολύδωρα θα κολλήσουμε;

Από τα δεξιά προς τα αριστερά, λοιπόν, και από το κέντρο προς τα άκρα, με ποικίλα παντρέματα και συνοικέσια. Ιδού η νέα εποχή που ξεδιπλώνεται μπροστά σας, ιδού οι νέοι κήρυκες της κομματικής σαπουνόπερας που εξελίσσεται από λεπτό σε λεπτό. Δεν έχετε παρά να διαλέξετε από τον σωρό και να οργανωθείτε κατά το δοκούν μιας και οι προσφορές είναι μεγάλες.

Υπάρχει, όμως και η άλλη λύση, να γυρίσετε την πλάτη σε όλα αυτά που αν μη τι άλλο δηλητηριάζουν την ζωή σας. Το γύρισμα της πλάτης θα πρέπει να έχει όμως και αντιπρόταση, επιβάλλεται να θέσει θέματα επί τάπητος γιατί έτσι απλά δεν αποτελεί παρά μια κενή περιεχομένου αντίδραση, που εύκολα αφομοιώνει το σύστημα εξουσίας.

Το πρόβλημα δεν είναι η επιλογή Πολύδωρα στο ΕΣΡ, ούτε το θλιβερό τοπίο των ΜΜΕ που θέλει τάχα να αλλάξει η κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι η θλιβερή απαξίωση των πολιτών, η προσπέραση και η παράκαμψή τους. Οι μόδες έρχονται και παρέρχονται, όπως μόδα είναι η παρατεταμένη αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση. Μόδα είναι, όμως και η «αγωνιστική» αντιπολίτευση της ΝΔ, ενός κόμματος που μαζί με το ΠΑΣΟΚ έφτασαν την χώρα στα σημερινά χάλια.

Και αναρωτιέται κανείς: Υπάρχει ακόμη κουράγιο; Ναι. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να απογοητεύεται με το παραμικρό, ακόμη και αν η οπερέτα της πολιτικής  είναι προκλητική. Την ελπίδα την καλλιεργεί με την πίστη στις δυνατότητές του, με την αφοσίωση σε νέα σχέδια που σαφώς θα τον παραπέμπουν σε νέες μη οδυνηρές περιπέτειες. Μην νομίζετε πως όλα αυτά είναι θεωρίες. Θεωρητικά και δη επικίνδυνα μονοπάτια διανύουν οι κομματικοί σχηματισμοί, που ευελπιστούν πως θέλουν να τα κάνουν πράξη, αδιάφορων των συνεπειών και παρενεργειών στον κοινωνικό ιστό.

Τα κομματικά επιτελεία σχεδιάζουν επί χάρτου τις νέες απόπειρες υφαρπαγής της ευαισθησίας των πολιτών. Είναι ότι έχει απομείνει μετά την επιδρομή στην σκέψη και το νου. Όμως, δεν έπαψε η ελπίδα. Θεωρητικά τουλάχιστον, υπάρχουν περιθώρια αντίστασης σε αυτή την καινούργια λαίλαπα, σε αυτό τον ολοκληρωτισμό που αναφύεται λόγω της μοδάτης κομματικής επέλασης.

Σήμερα είναι το φλερτ του Πολύδωρα με τον ΣΥΡΙΖΑ, χθες το πάντρεμα με τους ΑΝΕΛ, αύριο ενδεχομένως οι μεταγραφές από την Χρυσή Αυγή σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα. Με αυτά και μ΄ αυτά φθάνουμε λοιπόν, στο διά ταύτα, που αν μη τι άλλο δεν είναι προβλέψιμο. Όμως, η μαγιά έχει ήδη πλαστεί, τα κόμματα είναι καρικατούρες της άσημης ή ανύπαρκτης ιδεολογίας τους. Το παιχνίδι περιορίζεται στις σχέσεις με τους δανειστές, σε όλες αυτές τις συζητήσεις για το χρέος ή το κούρεμά του.

Μέχρι να βρεθεί το νέο θέμα μετά το σήριαλ των τηλεοπτικών καναλιών, υπάρχει ακόμη χρόνος να προταθεί νέο πλάνο που θα μετατρέψει την κοινωνία σε βάλτο. Μια κοινωνία που δεν ξέρει ποιος ή ποιοι την κυβερνούν, αν κρίνει κανείς από τις απόψεις της κυβέρνησης μέχρι τις τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης.

Με λίγα λόγια, πολλές ακόμη εκπλήξεις μας επιφυλάσσονται. Άλλες τόσες προκλήσεις και προσβολές της καθημερινότητας. Αν αξιοποιήσουν, όμως, οι πολίτες τις δυνατότητές τους, δεν θα έχουν πρόβλημα. Αν γυρίσουν την πλάτη στις παλινωδίες και αυτοοργανωθούν στις γειτονιές και τους Δήμους, το μέλλον θα είναι διαφορετικό. Γεμάτο φως και ελπίδα.