Να ξεκαθαρίσω, άλλη μια φορά τη θέση μου. Ήμουν, είμαι και θα είμαι υπέρ του ενός και μόνου φορέα κύριας ασφάλισης. Κατά τούτο ουδόλως με ενοχλεί αυτή η πλευρά του νέου ασφαλιστικού. Και για να μην πει κανείς κακόπιστος ότι το λέω «κατόπιν εορτής», ευτυχώς τα γραπτά μένουν. Εντελώς ενδεικτικώς αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα, από το κείμενο που δημοσιεύθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 2007, όταν παραιτήθηκε από υπουργός ο μακαρίτης Μαγγίνας και ανέλαβε η Φάνη Πετραλιά:

«Πάει άλλος ένας υπουργός που θα έλυνε το ασφαλιστικό. Μακάρι η κ. Πετραλιά που επιστρατεύθηκε ...εν πτήσει, να έχει καλύτερη τύχη. Εκείνο που αποκλείεται να έχει «καλύτερη τύχη» είναι το ίδιο το πρόβλημα.

Ποιος επιτέλους θα καταλάβει, ότι πέρα από τις οργανωμένες αντιδράσεις, οι συνθήκες είναι ώριμες, για να γίνει και στην Ελλάδα αυτό που ισχύει σε κάθε ευνομούμενη και λογικοκρατούμενη χώρα; Να υπάρχει δηλαδή ένας και μοναδικός εθνικός φορέας κύριας ασφάλισης για όλους, με μια εγγυημένη ανθρώπινη βασική σύνταξη; Από τον αγρότη ως τον δημοσιογράφο και από τον στρατιωτικό ως τον ναυτεργάτη και τον οδοκαθαριστή; Και από κει και πέρα να υπάρχουν επικουρικά ταμεία τα οποία θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα και αυτοδιαχειριζόμενα από τους ασφαλισμένους τους;

Γνωρίζω ότι δυσαρεστώ πολλούς -και κυρίως τους συναδέλφους μου- αλλά η διατήρηση του καθεστώτος όπου καθένας έχει ειδικό ταμείο, ειδικά όταν η ευρωστία αυτών των ταμείων στηρίζεται σε κοινωνικούς πόρους  και «χαράτσια» που πληρώνουν οι άλλοι, δεν μπορεί να διαιωνίζεται».

Εκεί που έπεσα έξω, σε εκείνο το κείμενο, ήταν αυτό που αναφερόταν σε μια άλλη παράγραφο:

Αλλά κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να το «περάσει» καμία κυβέρνηση. Ακόμη και με ισχυρή αυτοδυναμία, χωρίς βεβαίως να καεί ο τόπος.

Να που βρέθηκε κυβέρνηση να το περάσει. Συγκροτούμενη ακριβώς από εκείνους που μονίμως έβαζαν φωτιά στα τόπια, σε όλες τις προηγούμενες απόπειρες μεταρρύθμισης. Έτσι γίνεται στη ζωή όταν «δεν πάει άλλο». Οι καλύτεροι στυλοβάτες του καπιταλισμού, είναι οι πρώην κνίτες. Και της πολιτικής Μέρκελ-Σόιμπλε, εκλεκτός εφαρμοστής ο Τσίπρας και ο Κατρούγκαλος. Που εννοούν ως ισότητα την ισοπέδωση. Προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω. Διό και μοιράζουν τη μιζέρια, με συντάξεις πείνας. Και ληστεύοντας εκείνους που πλήρωναν μια ζωή από την τσέπη τους για το επικουρικό τους.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr