Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Η Κομισιόν διέθεσε στην Ελλάδα 82,6 εκατ. ευρώ επιπλέον ως χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης μέσω των Ταμείων Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ) και Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΕΑ).

Μέσω του ΤΑΜΕ, δίδεται χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης ύψους 24,2 εκατ. ευρώ στο Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας, προκειμένου να αυξήσει την ικανότητα παροχής πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε μετανάστες και  πρόσφυγες. Στόχος του Ταμείου είναι, πρώτον, να παράσχει βασικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης (ιατρικές και ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες) σε κέντρα φιλοξενίας για πρόσφυγες, και, δεύτερον, να ενισχύσει τις δυνατότητες του δημόσιου συστήματος υγείας καθώς και τις δομές επιδημιολογικής επιτήρησης.

Καλά όλα αυτά από την Κομισιόν. Τι θα γίνει όμως, με τους πρόσφυγες συνολικά; Θα συνεχίσουν να παραμένουν εγκλωβισμνοι στην χώρα μας, βορά των κάθε είδους εκμεταλλευτών ή θα ανοίξει για αυτούς κάποια στιγμή ο δρόμος για την υπόλοιπη Ευρώπη; Οι συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα δεν είναι και οι καλύτερες, λαμβανομένου υπόψιν του δύσκολου έργου που έχουν επωμισθεί οι διάφορες ΜΚΟ λόγω αυτής ακριβώς της απουσίας του επίσημου κράτους, που περιορίζεται απλά στην καταγραφή. Οι πρόσφυγες έχουν να αντιμετωπίσουν και την μέγγενη πολλών εγχώριων που κατά τα άλλα «νοιάζονται» για την τύχη της χώρας.

Το γεγονός δε ότι δεν τους επιτρέπεται να προχωρήσουν στην Ευρώπη δεν είναι παρά μια απάνθρωπη πολιτική από πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Το πρόβλημα των προσφύγων δεν είναι μόνο το φαγητό και οι βασικές ανάγκες διαβίωσης. Είναι η έλλειψη προοπτικής για το μέλλον και ο φόβος της επαναπροώθησης. Η Κομισιόν όμως επιμένει να χρηματοδοτεί τις ελληνικές υπηρεσίες και τα υπουργεία, με στόχο την συνέχιση της προαναφερόμενης πολιτικής, να παραμείνουν δηλαδή οι πρόσφυγες στην Ελλάδα και απλά η χώρα μας να ενισχύεται κάθε φορά οικονομικά για τον λόγο αυτό.

Πράγματι, επιπλέον, 58,4 εκατ. ευρώ χορηγούνται στο Υπουργείο Άμυνας της Ελλάδας για να παράσχει στους μετανάστες έκτακτη βοήθεια με την μορφή καταλυμάτων, στέγης, σίτισης, υγειονομικής περίθαλψης και μεταφορών. Για τις δραστηριότητες αυτές στην ηπειρωτική Ελλάδα θα δοθεί χρηματοδότηση ύψους 52,2 εκατ. ευρώ από το ΤΑΜΕ, ενώ 6,2 εκατ. ευρώ θα χορηγηθούν για την παροχή στήριξης  στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, μέσω του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΕΑ).

Αυτές οι νέες επιχορηγήσεις έκτακτης ανάγκης αποτελούν συνέχεια παρόμοιας βοήθειας που είχε δοθεί νωρίτερα το 2016, για την κάλυψη των αναγκών της περιόδου από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούλιο. Με αυτή την πρόσθετη χρηματοδότηση, η βοήθεια έκτακτης ανάγκης  που χορηγείται για δραστηριότητες στην Ελλάδα ανέρχεται σε 345 εκατ. ευρώ από την αρχή του 2015, ποσό που περιλαμβάνει τη στήριξη προς τις ελληνικές αρχές, τους οργανισμούς της ΕΕ, τις διεθνείς οργανώσεις και τις ΜΚΟ. Η χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης έρχεται να προστεθεί στα 509 εκατ. ευρώ που έχουν ήδη διατεθεί στην Ελλάδα στο πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων της περιόδου 2014-2020 (294,5 εκατ. ευρώ από το ΤΑΜΕ και 214,7 εκατ. ευρώ από ΤΕΑ).

Πολλά τα χρήματα φαινομενικά, λίγα, όμως, για την εξασφάλιση μιας σχετικά άνετης ζωής για τους ανθρώπους αυτούς. Το ξαναλέω: πρόκειται για νοικοκυραίους στην πλειοψηφία τους, που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους σε Συρία, Ιράκ και Αφγανιστάν, για ανθρώπους διωγμένους από τις εστίες τους λόγω πολέμων. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να φτιάξουν την ζωή τους από την αρχή, να δουλέψουν, να ξαναστήσουν το σπιτικό τους, να δημιουργήσουν.

Δεν είναι λύση λοιπόν, η παραμονή τους σε μια χώρα, που αδυνατεί να τους παράσχει τα στοιχειώδη σε εποχές μεγάλης οικονομική κρίσης. Αν αυτό γινόταν, δεν θα μιλούσαμε για πρόβλημα. Επειδή, όμως, η εργασία στην Ελλάδα είναι πλέον πολυτέλεια, και οι ίδιοι οι πρόσφυγες επιθυμούν να φύγουν προς την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Λύση υπάρχει και σαφώς δεν είναι τα κλειστά σύνορα. Γιατί όσα χρήματα και να δοθούν, το αίτημα θα παραμένει το ίδιο: για όλους τους ανθρώπους η γη είναι ίδια. Ασχέτως αν από τα κέντρα εξουσίας αποφασίζουν διαφορετικά, νομίζοντας ότι προσφέροντας ένα πιάτο φαί επιλύουν το πρόβλημα.