Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Η κυβέρνηση, στον κόσμο της, εξακολουθεί να θεωρεί ότι τα περιθώρια για την οικονομία δεν έχουν στερέψει και πως μια νέα εποχή ανατέλλει για τους Έλληνες πολίτες, μετά φυσικά από την τερατώδη συμφωνία του Ιουνίου 2015. Δεν πληροφορεί η κυβέρνηση, βέβαια, κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα ανατείλει αυτή η ημέρα και τι ακριβώς θα εμπεριέχει το μενού της νέας άσκησης πολιτικής. Αν φυσικά αντέξει μέχρι τότε και δεν εξαγγείλει νέες εκλογές μεσούσης της πτώσης των ποσοστών της. Είναι τόσο αισιόδοξοι ή αν θα μπορούσε να πει κανείς αδίστακτοι οι κυβερνητικοί παράγοντες, που αφού πρώτα διέψευσαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τους ψηφοφόρους τους, έρχονται τώρα να διαλαλήσουν ότι επίκειται «νέα εποχή» για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας, με άδεια ταμεία, άδεια καταστήματα και άδειες από κόσμο αγορές.

Φαίνεται ότι η κυβέρνηση των όψιμων αριστερών, που ενδύεται το κουστούμι της ακροδεξιάς με το εθνικιστικό προσωπείο, έχει ακόμη πολλά να πει για τα έργα και ημέρες της. Έχει να επιδείξει σημαντικό έργο που θα αφήσει ιστορία για την ανοργανωσιά, την προχειρότητα και την επιπολαιότητα αντιμετώπισης σοβαρών προβλημάτων. Έχει σαφώς γερή κληρονομιά να αφήσει αυτή η δήθεν αριστερή κυβέρνηση με τα ακροδεξιά υποστυλώματα.

Αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση οργιάζει με την παραφιλολογία και τις τσιρίδες για συντηρητική επανάσταση, όταν την ίδια στιγμή οι συστάδες του ΠΑΣΟΚ απειλούν να επανέλθουν στο πολιτικό προσκήνιο μετά τους γάμους και τα συνοικέσια. Αλλά ξέχασα, το τοπίο συμπληρώνουν και οι φιλελεύθεροι του Ποταμιού, που ψάχνουν και αυτοί συστέγαση, μη εξαιρουμένου και του παλαιολιθικού ΚΚΕ, που αρέσκεται να ψαρεύει κατά τους συνήθεις τρόπους κομματική πελατεία. Αν προσθέσει δε κανείς σε όλο αυτό την Χρυσή Αυγή και τον Λεβέντη, η φαρσοκωμωδία μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν συνειδητοποιείς ποιοι και πώς σε εκπροσωπούν.

Αλλά θα επιμείνω στην ετερόκλητη κυβερνητική συμμαχία και τις παραφυάδες της, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να υπενθυμίσω σε όλους ότι κάποια στιγμή η σοβαρότητα είναι αναγκαία σε τούτον τον τόπο. Δέστε τι έγινε με τους πρόσφυγες πριν από λίγες ημέρες και τις εικόνες ντροπής που έκαναν τον γύρο του κόσμου. Δέστε πώς η κυβερνητική παρέλαση δήθεν αφοπλιστικών επιχειρημάτων για διάδοση ψευδών ειδήσεων, ολοκλήρωσε τον κύκλο της εν μέσω καταιγίδας επευφημιών και χειροκροτημάτων από τους όψιμους πρασινοφρουρούς.

Δέστε πώς και με ποιο τρόπο σήκωσαν ανάστημα κατά των παραπληροφορητών της κοινής γνώμης όλοι εκείνοι που μέχρι πρότινος διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την κατάντια της χώρας και έκαναν το κάθε τι για να το διαδώσουν στο εξωτερικό. Δέστε όλα αυτά, όπως και τα παλληκάρια της ΝΔ που ψάχνονται να στελεχωθούν από νέους «αγωνιστές». Πρόκειται, αγαπητοί αναγνώστες, για το παραληρηματικό κατάντημα της φαιδρής πολιτικής που διαδίδεται από φαιδρούς ανθρώπους.

Αν η κυβέρνηση έβαλε την ταφόπλακα με την ανοργανωσιά και την προχειρότητα, το κερασάκι στην τούρτα αναμένεται μετά από μια νέα δεξιά κυβέρνηση που -ω του θαύματος!- θα θελήσει και αυτή να τα αλλάξει όλα! Τι να αλλάξουν, όμως; Μήπως τις δεσμεύσεις απέναντι στους εταίρους ή την γη και ύδωρ που έχουν τάξει; Και, όμως, ο λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν κάθε φορά, πιστεύω, οι ευθύνες του είναι μεγάλες.

Σου λέει ο άλλος, «τι με νοιάζει εμένα, οι πολιτικοί είναι για να λύνουν πολιτικά προβλήματα, ειδικεύονται σε αυτό, είναι η δουλειά τους». Έτσι, με αυτά τα αξιώματα πορεύονται οι λαοί και όχι μόνο στην Ελλάδα. Εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος, εσύ ηλεκτρολόγος, αυτός επιχειρηματίας κανείς τους, όμως, δεν σκέπτεται ότι είναι ταυτόχρονα πολίτης και επιβάλλεται να έχει άποψη επί των πραχθέντων.

Βάσει αυτής της νοσηρής συλλογιστικής αντέχει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός και οι κατά τόπους κυβερνήσεις - φερέφωνά του. Ας μην κάνει λοιπόν, εντύπωση, ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φόρεσε τα ρούχα του ανάποδα, ούτε ότι η Λεπέν ερωτοτροπεί με την εξουσία. Όλα είναι στο πρόγραμμα, όταν η πολιτική μετατρέπεται σε φαιδρότητα και οι υπέρμαχοι των θεωριών εγκαταλείπουν αμαχητί την αρένα.