Κατά το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος της χώρας, η Δικαιοσύνη ήταν και είναι ανεξάρτητη. Βασικός πυλώνας της Δημοκρατίας. Ως «οχυρό» της, την προσδιόριζε ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου. Αλλά δεν ήταν πάντοτε. Τα «πέτρινα χρόνια», του εμφυλίου και του μετεμφυλιακού κράτους, αλλά και κατά την επταετία της δικτατορίας, λειτούργησε κυρίως ως θεραπαινίδα της εκάστοτε εξουσίας. Νομιμοποιώντας ακόμη και παρακρατικές πρακτικές.

Από την μεταπολίτευση, όμως και εντεύθεν, βήμα προς βήμα, κυβέρνηση προς κυβέρνηση, όλοι έκαναν ό,τι έπρεπε και μπορούσαν, ώστε σήμερα η Δικαιοσύνη να είναι πράγματι ένας θεσμός παντελώς ανεξάρτητος. Με μια ανεξαρτησία που θα καταστεί ισχυρότερη, όταν τα κόμματα συμφωνήσουν σε μια αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε η ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων, όπως ο Άρειος Πάγος και το Συμβούλιο της Επικρατείας, να εκλέγεται από το σώμα των δικαστών. Και όχι να διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Τώρα βιώνουμε μια νέα πραγματικότητα. Μια προσπάθεια να πάμε προς τα πίσω. Να επιστρέψουμε στον κομματικό έλεγχο της Δικαιοσύνης. Όλες οι ενέργειες και ο δημόσιος λόγος της κυβέρνησης, είτε εκφράζεται από τον Κοντονή, ως αρμόδιο υπουργό, είτε από τον Τζανακόπουλο, ως «φωνή του κυρίου του», είτε από τον επί παντός επιστητού «καθαρίζοντα» για λογαριασμό του κόμματος Πολάκη, δείχνουν μια συγκεκριμένη διάθεση. Το άγχος να υποταχθεί η δικαιοσύνη. Να τρομοκρατηθούν οι δικαστές, οι ανακριτές και οι εισαγγελείς.

Έχουμε γαρ εισέλθει στην περίοδο συνεχών αποκαλύψεων για τα ...ροδόχροα σκάνδαλα. Ή και τα μελανόχρωμα, εφόσον αναφέρονται στον στρατηλάτη Πάνο Καμμένο. Και η αντιμετώπιση των αποκαλύψεων και καταγγελιών στο γνωστό τροπάριο «να μην ξεχνάμε και τα δικά σας», ως απάντηση στους προκατόχους της εξουσίας, δεν αρκεί πια για να μετριαστούν οι εντυπώσεις. Δεν βελτιώνουν την εικόνα συρρίκνωσης των δυο κομμάτων που συγκυβερνούν. Με την επιβαρυντική περίπτωση ότι συνεχίζεται η δημοσκοπική άνοδος της Κεντροαριστεράς.

Η επίθεση λοιπόν στους δικαστές και εισαγγελείς, έχει ως στόχο να υποπνεύσει εκ των προτέρων, οποιαδήποτε διενέργεια ερεύνης, περί οιοδήποτε καταγγελλόμενο σκάνδαλο, ως «υποκινούμενη». Και είναι τόσο χονδροειδής, ώστε επιστρατεύονται ακόμη και ασύστολα ψεύδη. Όπως ο ισχυρισμός ότι τάχα οι δικαστές προσπαθούν να αποφύγουν τον έλεγχο του «πόθεν έσχες». Για το οποίο όμως υποβάλλουν δηλώσεις εδώ και πολλά χρόνια.

Για να το πω πιο ...λαϊκά, η επιχείρηση έχει ως στόχο «να σφίξουν οι κ...λοι».

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.grση