«Όποιου του μέλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει» λέει η παροιμία. Όπερ έχει πλήρη εφαρμογή στην περίπτωσή μου. Δεν μου έμελε να πεθάνω από τον καρκίνο τον Αύγουστο του 2016. Ήταν, προφανώς, γραφτό μου, να πάω από ...πνιγμό. Τον οποίο πιθανότατα θα αποφύγω στις λίγες μέρες που απομένουν από το 2017, καθώς το μέγαρο Μαξίμου έχει συστήσει να αποφευχθούν οι πλειστηριασμοί τις ημέρες των εορτών. Αλλά θα είναι αδύνατο να τον αποφύγω  το 2018.

Εκείνο που δεν γνωρίζω είναι αν θα πνιγώ, σκάζοντας από τα γέλια, ή από άλλες αντιδράσεις του θυμικού μου. Παντελώς αναπόφευκτες, καθώς θα βλέπω τους Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου, Στρατούλη, Ήσυχο, Βαλαβάνη και τους άλλους πρώην συντρόφους των Τσίπρα, Κοντονή, Τσακαλώτου και Τόσκα, με ...χειροπέδες στα χέρια. Να συλλαμβάνονται από αστυνομικούς, με εντολή του Τόσκα, να παραπέμπονται σε δίκη με το νέο νόμο του Κοντονή, και να καταδικάζονται σε φυλάκιση τριών έως έξι μηνών.

Είναι από εκείνα που χαρακτηρίζονται ως «απίστευτα και όμως αληθινά». Φέρνουν τον νόμο για την φυλάκιση των «αλληλέγγυων», με την συνήθη πια διαδικασία της «ντροπολογίας». Την τελευταία ώρα. Μέσα στη μαύρη νύχτα. Πρακτική που άλλοτε κατακεραύνωναν και έφτυναν. Αυτοί που εξέθρεψαν το κίνημα «Δεν πληρώνω». Που το ενίσχυσαν με άμεση προσωπική συμμετοχή, του αρχηγού τους και των κορυφαίων στελεχών του, στις εκδηλώσεις του. Και δεν ...κοκκινίζουν καθόλου, οι υποτίθεται «κόκκινοι ριζοσπάστες», όταν ομολογούν, με την αιτιολογική έκθεση, ότι το κάνουν για το καλό των τραπεζών:

Επικαλούνται «λόγους υπέρτερου δημοσιονομικού και δημόσιου συμφέροντος, που αποσκοπούν αφενός στη στήριξη και προστασία της εθνικής οικονομίας μέσω της ακώλυτης διενέργειας των πλειστηριασμών ως μέσων ενίσχυσης της ρευστότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αποφυγής ανάγκης νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αφετέρου στην εξασφάλιση της έννομης προστασίας των συμβολαιογράφων που διενεργούν πλειστηριασμούς ως υπάλληλοι αυτών»!

Αλλά έχει και άλλη «πονηρή» πλευρά η υπόθεση. Καθιερώνοντας την «αυτεπάγγελτη δίωξη», ο Κοντονής και το αφεντικό του, «την έχουν στημένη» να δουν πώς θα αντιδράσουν οι δικαστές και εισαγγελείς. Αν θα επιδείξουν «προοδευτικό» ζήλο στην άσκηση των διώξεων. Ή αν θα αδρανήσουν. Οπότε θα αμολήσει ο Τσίπρας τους Πολάκηδες, να περιλούζουν τους δικαστές ως «υπονομευτές» της κυβέρνησης.

Απομένει, το 2018, με «αριστερή» κυβέρνηση, να ακουστεί και το σύνθημα «Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους».

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.grση