Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Το γεγονός και μόνο ότι ταυτόχρονα πολλά ξένα ΜΜΕ αναπαράγουν την είδηση ότι η Ελλάδα πλέον βρίσκεται στο δρόμο της ανάπτυξης, πως η σελίδα γυρίζει, που αφορά  την συμφωνία με τους Θεσμούς με νέα δέσμη μέτρων στα οποία υπαναχώρησε η κυβέρνηση, δείχνει πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η λιτότητα θα παραταθεί, γιατί πολύ απλά θα ζητηθούν και άλλες οικονομίες από τους πολίτες μέχρις ότου στο τέλος στεγνώσουν οικονομικά ακόμη και αυτοί που διατηρούσαν κάτι μικροποσά στην άκρη.

Με βάζει σε πονηρές σκέψεις το γεγονός ότι όλοι οι εταίροι είναι λαλίστατοι και αισιόδοξοι για το μέλλον της Ελλάδας, αφού για να γίνεται αυτό, σημαίνει ότι οι υποχωρήσεις είναι μεγάλες. Παρόλα αυτά, στην κυβέρνηση συνεχίζουν να θριαμβολογούν, ότι τάχα έβγαλαν την χώρα από την κρίση. Δεν μας εξηγούν, όμως, πώς το πέτυχαν αυτό, την στιγμή που και το οικονομικό επίπεδο του κόσμου είναι στο δυνατότερο χαμηλό και η αγορά έχει παγώσει και οι επενδύσεις ακολουθούν δειλά δειλά την πτωτική πορεία των νοικοκυριών.

Μάλλον τελικά κάποιο μυστικό κρύβουν οι κυβερνώντες που ταυτίζουν κάθε διαμαρτυρόμενο με την πολιτική της ΝΔ. Αυτά έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν όλα τα ρεφορμιστικά κομμουνιστικά κόμματα, που βαφτίζουν κάθε αντιφρονούντα σε «υποστηρικτή του κεφαλαίου» και «προβοκάτορα». Είναι η γνωστή παραδοσιακή τακτική, για να κρατούν εντός κομματικής γραμμής όλους εκείνους που σκοπεύουν να διαφωνήσουν.

Η σημερινή κυβέρνηση λοιπόν, που δια του πρωθυπουργού της τείνει χείρα συνεργασίας ακόμη και με τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς, διατείνεται πως η χώρα έχει γυρίσει σελίδα. Το ίδιο, όμως, έλεγαν και πριν από δύο χρόνια αλλά και περισσότερα, οι τότε κυβερνώντες, ότι τάχα νοικοκυρεύεται η Ελλάδα και πως τα επενδυτικά σχέδια έχουν εισέλθει στην διαδικασία υλοποίησης.

Ποιος τα πιστεύει, όμως, όλα αυτά; Μάλλον πολύ λίγοι. Η ίδια η καθημερινότητα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας για του λόγου το αληθές, για το ότι δηλ. η οικονομία της Ελλάδας πνέει τα λοίσθια. Η καθημερινότητα που αναδεικνύει με περίτρανο τρόπο την τεράστια ανεργία, την αναδουλειά και την κακοπληρωμένη εργασία. Μπροστά σε όλα αυτά τα προβλήματα, τα κόμματα εξακολουθούν να κωφεύουν, αφού το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι η διατήρηση και ει δυνατόν αύξηση των δυνάμεών τους.

Οι πολίτες, βέβαια, που έχουν αντιληφθεί την κατάσταση, απλά παραμένουν αδρανείς απέναντι σε τούτη την κατάντια, γεγονός που δίνει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να βαυκαλίζεται πως τάχα είναι αποδεκτή από την πλειοψηφία η πολιτική της. Τραγικό επακόλουθο της γενικότερης αδράνειας των πολιτών που δεν διαδηλώνουν   πλέον για κοινωνικά παρά για κλαδικά αιτήματα, είναι αυτός ο σαρκαστικός λόγος των κυβερνώντων, αλλά και των αντιπολιτευόμενων που δεν υπόσχονται κατ' ουσίαν την παραμικρή αλλαγή στην κοινωνία.

Σ' αυτό το θλιβερό τοπίο, καλούνται οι νέοι να παραμείνουν απαθείς, γιατί άλλοι έχουν αναλάβει τάχα την εγγύηση του μέλλοντός τους. Και με την νεολαία παγιδευμένη, τίποτε δεν προχωρά. Γι' αυτό που πανηγυρίζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, είναι για το ότι κατόρθωσαν να μετατρέψουν την κοινωνία σε νεκροταφείο ιδεών και αντιλήψεων, σε ησυχαστήριο με εξασφαλισμένες θέσεις για άτομα που δεν στοχεύουν σε καμία ανατροπή των Θεσμών.

Την αποκαλούν μάλιστα, κάποιοι ακόμη και Δημοκρατία τούτη την αυταρχική συμπεριφορά των κομμάτων, που ενοχλούνται σφόδρα, όταν κάποιοι τα βάζουν στο ίδιο τσουβάλι. Λες και διαφέρουν σε πολλά ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και λοιποί, λες και το ενδιαφέρον τους δεν είναι πως θα παγιδέψουν για πολλοστή φορά τις διαθέσεις των πολιτών. Ας μην δίνουμε σημασία λοιπόν, στους διθυράμβους για την οικονομία της χώρας, ειδικά όταν αυτοί προέρχονται από ξένα δημοσιεύματα που τα επικροτούν εμμέσως πλην σαφώς συμπολίτευση και αντιπολίτευση.

Ας πονηρευτούμε λιγάκι, γιατί ο εμπαιγμός είναι προφανέστατος. Αρκεί κανείς να βγει από την γυάλα που τον έχουν βάλει, αρκεί να πάψει να ασχολείται με το πώς θα βγάλει περισσότερα χρήματα, μαύρα κυρίως λόγω της εξουθενωτικής φορολόγησης. Αρκεί και το τονίζω να σκεφθεί πως για να αναπαραγάγουν την είδηση περί ανάπτυξης μετά την συμφωνία με τους Θεσμούς πολλά ξένα ΜΜΕ, κάποια νέα λαίλαπα πλησιάζει.