Ας ξεκινήσουμε από το μόνο θετικό της υπόθεσης. Ότι πράγματι, κ. Πρόεδρε, δεν κατάπιατε τη γλώσσα σας απέναντι στις προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν. Ότι, η απάντηση που του δώσατε, ήταν αυτή που έπρεπε. Ορθολογικώς συντεταγμένη με τις αρχές του διεθνούς δικαίου για το θέμα της συνθήκης της Λωζάνης. Και σε πλήρη αρμονία με τα δημοκρατικά ευρωπαϊκά ιδεώδη ως προς την υπόθεση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών  που ζήτησαν άσυλο στη χώρα μας.

Από κει και πέρα αρχίζουν τα αρνητικά. Με πρώτιστο αυτή την ίδια την πρόσκληση προς τον Ερντογάν.

Ποιος θα μας εξηγήσει την σκοπιμότητά της; Τι περιμένατε δηλαδή; Ότι θα έλθει εδώ και, ευχαριστημένος από την υποδοχή, υπό τον καταυγάζοντα αττικό ήλιο, ή τις νοστιμιές και τα αμήχανα χαμόγελα του επισήμου γεύματος, θα αλλάξει το τροπάριό του για την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης, το οποίο, σε κάθε ευκαιρία, διατυμπανίζει στη χώρα του; Ότι θα αλλάξει στάση στο Κυπριακό;  Ότι θα παραιτηθεί από την πολιτική των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο; Ότι θα προσφέρει εγγυήσεις πως δεν θα ξαναπαραβιάσουν τα τουρκικά μαχητικά τον εναέριο χώρο μας;

Τον προσκαλέσατε, αν και γνωρίζατε ότι στην περίπτωση του αλαζονικού «σουλτάνου» της Άγκυρας, ισχύει το αρχαίο ρητό «από στόματος κοράκου κρα». Και λουστήκατε μερικά «κρα», απαισιότερα από εκείνα που ενδεχομένως φοβόσαστε. Διότι προχώρησε, πέραν των «γκρίζων ζωνών». Θέτοντας ευθέως θέμα αμφισβήτησης της ελληνικότητας των νησιών του Αιγαίου, με το επιχείρημα ότι κείνται εγγύτερον των τουρκικών ακτών, παρά των ελληνικών.

Ατυχέστατη πρόσκληση. Την οποία αποδέχθηκε ασμένως, έχοντας κατά νου ότι δεν τον ενδιέφερε το τυπικό που θα εξελισσόταν εν Αθήναις, αλλά τι θα συνέβαινε στην Κομοτηνή, που ήταν ο πραγματικός του στόχος. Για να δείξει, στους απεχθείς σε αυτόν Ευρωπαίους, ότι έγινε δεκτός εκεί, ως «εθνικός ηγέτης». Από ανθρώπους που δεν είναι απλώς «μουσουλμάνοι» στο θρήσκευμα, αλλά Έλληνες, όπως τους αποδέχεται η συνθήκη της Λωζάνης. Αλλ' ότι πρόκειται για Τούρκους, «ομοεθνείς» του. Που σπεύδουν κατά χιλιάδες να τον αποθεώσουν, κινητοποιούμενοι βεβαίως, καταλλήλως, από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής.

Είμαι όλος αυτιά, πλήρης καλοπιστίας, να ακούσω, από επίσημα χείλη, αν υπάρχει έστω ένα κέρδος από αυτή την επίσκεψη. Θα μας εξηγήσει κάποιος με ποιο σκεπτικό έγινε; Τι ακριβώς περίμενε η ελληνική πολιτική ηγεσία;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr