Διάβασα κ. πρόεδρε την επιστολή σας προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Και ως ένας πολίτης αυτής της χώρας δεν έχω καμία αντίρρηση να προσυπογράψω το περιεχόμενό της. Ποιος άλλωστε θα διαφωνήσει με την διατύπωσή σας ότι τα τελευταία χρόνια πολλές από τις ευρωπαϊκές κοινωνικές κατακτήσεις «απειλούνται παρά τη θεσμική τους κατοχύρωση»; Και ποιος μπορεί να έχει άλλη γνώμη από το ότι «Εναπόκειται στη δημοκρατική επιλογή των λαών της Ευρώπης και στη βούληση των κυβερνήσεων που εκλέγουν, να τις υπερασπιστούν, και να τις διευρύνουν";

Εκείνο, όμως, που με κάνει επιφυλακτικό και υποθέτω όχι μόνον εμένα - είναι η προϊστορία σας. Το ότι μας έχετε συνηθίσει σε μια πρακτική του άλλα να λέτε, ή να γράφετε και υπογράφετε και άλλα να έχετε στο μυαλό σας. Είμαστε δυστυχώς, οι πολίτες, υποχρεωμένοι να αναρωτηθούμε: Τους έπιασε αλήθεια τους κυβερνήτες μας, αυτούς που εγκαθίδρυσαν το καθεστώς Κατρούγκαλου στις εργασιακές σχέσεις, ο πόνος για τα δικαιώματα των εργαζομένων; Ή ψάχνουν αφορμή ηρωικής εξόδου, καθώς τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά, όπως προκύπτει από την ίδια πρωθυπουργική επιστολή;

Διότι δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να διαφύγει της προσοχής κανενός μια κρίσιμη παράγραφος: "Δεν μπορούμε, όμως, να κατανοήσουμε απαιτήσεις πέραν των δεσμεύσεων αυτών, όπως αυτή της παράτασης της εξαίρεσης της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο. Η απαίτηση αυτή άλλωστε καθυστερεί αδικαιολόγητα την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης του Ελληνικού προγράμματος στερώντας τη δυναμική της ανάκαμψης της Ελληνικής Οικονομίας σε μια καθοριστική στιγμή".

Όσο κομψεπίκομψα και αν προσπαθείτε να το διατυπώσετε κ. Πρόεδρε, ομολογείτε, με την επιστολή σας, ότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά είναι όπως την εμφανίζει η προς το εσωτερικό προπαγάνδα σας. Ότι η «ανάκαμψη» δεν είναι ήδη επίτευγμά σας, όπως ισχυρίζεστε μιλώντας σε μας τους ιθαγενείς. Αλλά ένα ζητούμενο, την επίτευξη του οποίου δεν επιτρέπει η πορεία των διαπραγματεύσεων για την αξιολόγηση.

Και η μαύρη αλήθεια είναι ότι αν δεν αλλάξει το πολιτικό κλίμα, αν δεν υπάρξουν επενδύσεις, που είναι η πλέον αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη και ανάκαμψη, τότε τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν πρόκειται να τα σώσει ή να τα προωθήσει κανένα ευχολόγιο, καμία ρηματική διακήρυξη, σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό έγγραφο.

Να προσυπογράψουμε, υπό την προϋπόθεση ότι δεν μας δουλεύετε. Για μια ακόμη φορά.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

 giorgis@massavetas.gr