Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Εγκαίνια επί εγκαινίων και όλα στην χώρα βαίνουν καλώς, σύμφωνα με την τωρινή κυβέρνηση. Είναι οι ίδιες ακριβώς σκηνές και εικόνες που επαναλαμβάνονται για πολλοστή φορά, τα τελευταία επτά συναπτά έτη. Βέβαια, υπάρχει και παρελθόν στην χώρα και δη μακρύ σε ότι αφορά τους διθυράμβους για τα οδικά και κατασκευαστικά έργα.

Έπαινοι και εγκωμιαστικά λόγια εκφράζονταν και το 2004, όταν η Αθήνα μετατρεπόταν σε φρούριο λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων και όλες οι κοινωνικές μειοψηφίες υφίσταντο τις επιχειρήσεις - σκούπα. Οι ίδιες επιχειρήσεις διεξάγονται και τώρα, με την διαφορά πως αφορούν την τσέπη των πολιτών. Θα πληρώσουν πολλά οι πολίτες για τους νέους αυτοκινητόδρομους και τα αλλεπάλληλα τούνελ που μειώνουν τις αποστάσεις.

Θα συμβάλλουν κατά πολύ στο τελικό κόστος, έχοντας ήδη επί χρόνια καταθέσει τον οβολόν τους. Τα νέα έργα που έχει την τιμή να εγκαινιάζει ο Αλέξης Τσίπρας, βάζουν την χώρα σε νέα πορεία, όπως λέει, αναπτυξιακή και μη. Φυσικά στους διθυραμβικούς λόγους δεν αναφέρεται ποιοι και πώς θα διανύουν αυτούς τους δρόμους, όταν για παράδειγμα για να πας από την Αθήνα στην Λάρισα χρειάζεσαι γύρω στα 25 30 ευρώ διόδια και πάει λέγοντας για πιο πάνω...

Ποιοι θα μπορούν να διανύουν, αλήθεια, τακτικά τις σύγχρονες και -θα δούμε αν επαληθευτεί στην πράξη- ασφαλείς εθνικές οδούς; Ποιανού η τσέπη πέραν των «συνήθεις υπόπτων»- σηκώνει αυτό το βάρος των εξόδων για να επισκεφθεί τα μέρη που γεννήθηκε και να πάρει μαζί του προϊόντα από το χωριό; Αναρωτιούνται άραγε, τι κάνουν με το να χαρατσώνουν τον πολίτη στα διόδια και τις εντυπωσιακές γέφυρες τύπου Ρίου Αντιρρίου; Φωνές λαϊκισμού τις θεωρούν αυτές. Φωνές που δυναμιτίζουν, λέει, την πανηγυρική ατμόσφαιρα. Ναι, έχουν δίκιο. Οι διθυραμβικές ομιλίες των εκτελούντων τα έργα πρέπει πάση θυσία να σκεπάσουν τις διαμαρτυρίες.

Πρέπει να φανεί προς τα έξω ότι η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Αν δεν κάνω λάθος όμως, αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν φωνασκούσαν με την έναρξη οδικών έργων εν μέσω λιτότητας τα προηγούμενα χρόνια; Αυτοί δεν κατηγορούσαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις για σπατάλες, την στιγμή που ο κόσμος δεν είχε να φάει; Τα ξέχασαν όλα τώρα. Στόχος είναι ένας: και λιτότητα και ανάπτυξη μαζί. Και χρυσά κουτάλια για κάποιους και παντεσπάνι για τον λαό κατά το λαϊκέστερον.  

Θα επαναλάβω, όμως: Μήπως είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό; Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, όλη η Ελλάδα χειροκροτούσε τα έργα και ημέρες των τότε κυβερνήσεων, γιατί πολύ απλά όλοι «τσιμπούσαν» και από κάτι. Φυσιολογικό ήταν, λοιπόν, να φορέσουν όλοι τα γαλανόλευκά τους και να δοξάσουν τη χώρα που τους πρόσφερε άφθονο μαύρο χρήμα. Αν μάλιστα, προσθέσει κανείς και το ελληνικό έπος στο ποδόσφαιρο την ίδια εποχή, το παζλ συμπληρωνόταν με άψογο τρόπο. Κανείς δεν μιλούσε τότε για το τι θα γίνουν όλες αυτές οι εγκαταστάσεις, που ως είθισται σε λίγους μήνες μετά την λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων, άρχισαν να σκουριάζουν.

Από το χθες, όμως, στο σήμερα: Ας μην συνεχίσουμε την γκρίνια, τα οδικά αυτά έργα χρειάζονταν για να μειωθούν στο ελάχιστο τα τροχαία ατυχήματα. Η διαφορά, όμως, είναι μία: Τα έργα αυτά τα έχει χρυσοπληρώσει ο ελληνικός λαός από χρόνια καταβάλλοντας το ακριβό τίμημα των διοδίων για ένα ανύπαρκτο οδόστρωμα. Καλούνται λοιπόν, και πάλι οι πολίτες να καταθέσουν τον οβολόν τους, να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να καλυφθούν τα υπέρογκα έξοδα.

Αυτή την φορά μάλιστα, για πολλά πολλά χρόνια χάριν της πολυδάπανης συντήρησης έργων, που κανείς δεν βάζει το χέρι του στην φωτιά ότι έγιναν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εγκαίνια και πάλι, διθυραμβικοί λόγοι και υποσχέσεις για μια άλλη Ελλάδα. Μεμψιμοιρούμε θα πει το επίσημο γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, κραυγάζουμε ασυστόλως, καταστροφολογούμε. Μπορεί. Ακόμη και στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας ανακοίνωσης όμως, δεν παύουν να μοιάζουν με τους προκατόχους τους. Γιατί κατά βάθος, δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε, ούτε διαφέρουν όταν κάνουν φιέστες.