-Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη από την πλευρά της Τουρκίας. Τα πάντα επιβλέπονται, επιτηρούνται, ελέγχονται και σίγουρα όχι με διακριτικότητα. Παντού το μάτι και το αυτί του «Μεγάλου Αδελφού». Και τούτο δεν συμβαίνει μόνο σε αποστολές της ελληνοτουρκικής ή Τουρκοελληνικής «φιλίας», συνεργασίας και συναλλαγής προβολής και προώθησης σχέσεων «καλής» γειτονίας. Με επιφυλακτικότητα και καχυποψία αντιμετωπίζει τους πάντες το τουρκικό Σουλτανάτο. Ένα παραπάνω, όμως, στην δική μας περίπτωση, που μας θεωρεί διώκτες της Δημοκρατίας, υποκινητές τρομοκρατικών ενεργειών και προστάτες πραξικοπηματιών.

Έτσι, όσο κι αν κάποιοι από τα απέναντι παράλια, υποθέσουμε ότι έχουν άλλες ιδέες πιο ευρωπαϊκές, πιο εξευγενισμένες και εναντιώνονται στο βάθος της ψυχής και του μυαλού τους με το σημερινό αυταρχικό καθεστώς, δεν μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. Γιατί απλά γνωρίζουν ότι εποπτεύονται και καταγράφονται όλες οι κινήσεις τους, όλα τα λεγόμενά τους. Τούτο έγινε και στην τελευταία αποστολή των εκπροσώπων των επιμελητηρίων, των δημάρχων και της φιλαρμονικής, που είχε «συνοδεία». Μαζί τους ένας «δημοτικός» υπάλληλος, προφανώς σε ρόλο ασφαλίτη, που δεν άφηνε τίποτα να πέσει από το αυτί του και να χαθεί από τη ματιά του. Πανταχού παρών...

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»