Η 14η Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με νόμο του ελληνικού κράτους, είναι η μέρα Μνήμης των θυμάτων της Μικρασιατικής καταστροφής και χρονικά όχι μόνο. Την υπευθυνότητα για τις κατά τόπους εκδηλώσεις «εθνικής μνήμης», σύμφωνα με το αντίστοιχο προεδρικό διάταγμα, έχει ο θεσμός της Περιφέρειας. Ο-η Περιφερειάρχης είναι το φυσικό πρόσωπο που εννοείται ότι φροντίζει ώστε οι εκδηλώσεις στον δικό του τόπο θα τηρήσουν τα άρθρα του διατάγματος, που εν ολίγοις μιλούν για αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε ως μνημόσυνο. Η Κυριακή που ακολουθεί τη 14η Σεπτεμβρίου (όταν αυτή είναι καθημερινή) ορίζεται ως η μέρα τέλεσης των εκδηλώσεων σε όλη την ελληνική επικράτεια. Φέτος αυτή είναι η ερχόμενη Κυριακή της 17ης Σεπτεμβρίου.

Στη Λέσβο, που ανήκει στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (εξωτικό μέρος της χώρας), η Περιφερειάρχης Χ. Καλογήρου φαίνεται ότι δεν ενημερώθηκε πως στη δημοτική πινακοθήκη της Μυτιλήνης θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης με το όνομα «Home Sweet Home» του Bolgan Aslan την ίδια Κυριακή, στο πλαίσιο της ένταξης της Πινακοθήκης της Μυτιλήνης στη 15η BIENALE της Κωνσταντινούπολης που φέτος έχει τον τίτλο «Ιyi bir komu» μεθερμηνευόμενο για τα διεθνή ΜΜΕ ως «Α good neighbor» (ένας καλός γείτονας). Σύμφωνα με δημοσίευμα, το Δημοτικό Συμβούλιο Λέσβου ενέκρινε και ένα σύμφωνο φιλίας μεταξύ της Δημοτικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης «ELGIZ» της Κωνσταντινούπολής.

Τώρα μένει στους σκεπτόμενους Έλληνες, να υπολογίσουν πρώτα τις υπογραφές των δικών μας εκάστοτε τοποθετημένων χαρτογιακάδων, που στην αμείλικτη ιστορία θέτουν εκ των υστέρων ως επιχείρημα την αφέλεια, το τυχαίο, την άγνοια και την μεταφορά ευθυνών στον υφιστάμενο εργαζόμενο, όταν αυτή τους κρίνει. Στη συνέχεια, να αντέξουμε εμείς την κατηγόρια της «συνομωσιολογίας» που μας κατατρέχει, ενώ εκείνοι, απλά, δεν το σκέφθηκαν έτσι και να καταλήξουμε συμφωνώντας αμφότεροι στην απουσία σύμπνοιας.

Η ταύτιση και ο συγχρονισμός κάποιων ημερομηνιών του Μαΐου, του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου, που συμπίπτουν την ίδια ακριβώς μέρα, που ενώ ο ένας κηδεύει ο άλλος παντρεύει, με εκδηλώσεις αμφότερων σε εθνικό επίπεδο, δεν είναι καθόλου τυχαίες στην κοινή μας ιστορία.

Φέτος πρωτοτυπούμε εμείς. Είμαστε εμείς που παντρεύουμε και κηδεύουμε στην ίδια ελληνική γειτονιά, την ίδια μέρα, παραδεχόμενοι ότι υποκύπτουμε στα οφέλη της τουριστικής ανάπτυξης. Ποιος θα διαφωνούσε γι' αυτή που όλοι το επικροτούμε, όλοι το ευχόμαστε να συμβεί και του χρόνου και όλοι συγχαίρουμε τους συντελεστές αυτού του καλού αποτελέσματος που ανέβασε την τουριστική κίνηση στα νησιά μας. Αλλά ο γάμος αυτός μπορούσε να κανονιστεί για μια άλλη μέρα στο πλαίσιο του απαραίτητα αμοιβαίου σεβασμού που χαρακτηρίζουν μια φιλία.

Μαριάννα Μαστροσταμάτη

Ειδική γραμματέας της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας