Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Σκοπιμότητες με το όνομα των Σκοπίων, κατάρτιση γεωστρατηγικών σχεδίων, σαρωτικές αλχημείες από εθνικιστικούς κύκλους των χωρών της ευρύτερης περιοχής, όταν άλλοι από αυτούς μιλούν για κοινά σύνορα της Ελλάδας με την Σερβία, άλλοι για μακροπρόθεσμη αρπαγή της Μακεδονίας, άλλοι για έξαρση των μειονοτικών διαφορών και άλλοι περί διεκδίκησης του «γνήσιου Μακεδόνα» μέσα σε αυτόν τον ασταμάτητο ορυμαγδό από εθνικιστικά παραληρήματα που διχάζουν τους λαούς και ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για νέους θρησκευτικούς ή μη φανατισμούς.

Σε μία εποχή όπου η λέξη άνθρωπος έχει απολέσει κατά το πλείστον την σημασία της, σε κοινωνίες - ερείπια από το πέρασμα του καπιταλιστικού τυφώνα, που στα τελευταία του αποπειράται να δημιουργήσει νέες εστίες έντασης, για να αποτραπεί ακόμη και αυτή την στιγμή η συναδέλφωση των λαών, σε καιρούς όπου το να διεκδικεί κανείς το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα την γνώμη του προσκρούει σε τεχνητά εμπόδια εκπορευόμενα από την εκάστοτε πατριδολατρεία και μακριά από τον διεθνισμό -αιτήματα που πριν από τους δύο παγκοσμίους πολέμους διεκδίκησαν σφόδρα μέσω των κοινωνικών επαναστάσεων οι λαοί ανά την υφήλιο- οι ελπίδες σε αυτή ακριβώς την εποχή αναζωπυρώνονται ή σβήνουν αναλόγως του επηρεασμού των λαών από τους κάθε λογής αλυτρωτισμούς.

Δεν είναι βέβαια, τωρινό το φαινόμενο αυτό τουναντίον έχει τις ρίζες του σε παλαιότερες εποχές, όταν υπολογισμένα βάσει των εθνοτήτων σύνορα διαμόρφωναν ετούτο το παζλ από ετερογενείς πληθυσμούς, που ενίοτε κοιτάζονταν στα μάτια με καχυποψία και κρυφό μίσος. Η κατάσταση στην πρώην Γιουγκοσλαβία, για παράδειγμα, έδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο πριν από είκοσι και βάλε χρόνια, πως ένα ολόκληρο κράτος μπορεί ανά πάσα στιγμή να τιναχθεί στον αέρα, γιατί οι δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από κάθε εθνικισμό καραδοκούν για το παραμικρό λάθος. Και συνήθως γίνεται πάντα αυτό: είτε οι μυστικές υπηρεσίες υλοποιούν επί του πρακτέον τον γεωστρατηγικό χάρτη, ή πληθώρα καλοθελητών από το εθνικιστικό απόθεμα παρακάμπτουν την ιστορική δυνατότητα των λαών να αυτοοργανωθούν, μετατρέποντάς την σε εθνικές εκκαθαρίσεις για να επικρατήσουν οι μεν κατά των δε.

Το τραγικό είναι ότι σε αυτό το παιχνίδι συμμετέχουν χιλιάδες πολιτών, που έχοντας μάθει να εκπροσωπούν μια και μόνο εθνική συνείδηση, πυροδοτούν την εχθρότητα μεταξύ τους, με τις ευλογίες των τοπικών κυβερνήσεων, που κάνουν ό,τι μπορούν για να ενισχύσουν αυτή την προσπάθεια. Αυτό συμβαίνει με την γειτονική FYROM, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Αλβανία και την Βουλγαρία, όπου διάφορες διασκορπισμένες  μειονότητες πυροδοτούν ενίοτε - με τις ευλογίες των μεγάλων Δυνάμεων πλείστες διαμάχες και εχθρότητα. Θα έλεγε κανείς ότι στόχος είναι το ανακάτεμα της γεωστρατηγικής τράπουλας, για να μην υπάρξει ποτέ σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή των Νότιων Βαλκανίων και της Μεσογείου, γιατί πάνω απ' όλα εμπλέκονται συμφέροντα Αμερικανών, Ευρωπαίων σε σχέση με τον βαλκανικό δρόμο, μη εξαιρουμένης βέβαια της ανασυσταθείσας Ρώσικης αυτοκρατορίας, που ορέγεται πάνω απ' όλα την ανάκτηση χαμένου εδάφους.

Ας μην καταναλώνουμε λοιπόν, απερίσκεπτα την εθνικιστική σούπα, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πρόφαση για την σταδιακή αλλαγή των δεδομένων στην ευρύτερη περιοχή. Πρέπει απλά να βρεθούν οι αιτίες και οι αφορμές για να αναζητηθούν άλλοι εμπορικοί δρόμοι, άλλοι παίκτες στην ενεργειακή κατανομή και αγορά, ενισχύοντας ενίοτε κράτη που μέχρι στιγμής δεν είχαν λόγο στα τεκταινόμενα ή είχαν χαμηλή οικονομική ανάπτυξη όπως η FYROM, ή να πριμοδοτηθούν ξεχασμένοι αλυτρωτισμοί για την αποπροσανατολιτική τόνωση του πατριωτικού αισθήματος που καθηλώνει και οδηγεί στην στασιμότητα τις μάζες. Μία ήταν και είναι πάντα η απειλή: να μην αντιληφθούν οι λαοί το μέγεθος της κοροϊδίας και τον πραγματικό σχεδιασμό που κρύβεται πίσω από παρόμοιες στρατηγικές. Να μην εμφυλοχωρήσουν προσπάθειες αλληλεγγύης μεταξύ των λαών της περιοχής. Έτσι μόνο γίνεται ευκολότερο το παιχνίδι και η εφαρμογή πολιτικών σχεδιασμών που υπηρετούν επεκτατικά γεωστρατηγικά σχέδια, με το μοίρασμα της πίτας ανάμεσα σε εξουσίες γειτονικών κρατών και την υποτέλειά τους στα μεγάλα αφεντικά που έχουν πολλά ακόμη να διακινήσουν στην εν λόγω περιοχή.