-Η οικονομική κατάσταση των κατοίκων του νησιού μας είναι ανάλογη όλων των άλλων περιοχών της χώρας μας που αντιμετωπίζει την φτώχεια και την εξαθλίωση στο μεγαλείο της . Η ανεργία, η χωρίς προηγούμενο φοροπνικτική πολιτική που ασκείται, οι συνεχόμενες επανωτές περικοπές των μισθών και των συντάξεων, η αδυναμία κάλυψης των άμεσων αναγκών επιβίωσης, τους αναγκάζουν να ξεπουλούν. Από ακίνητα, σπίτια, χωράφια, κτήματα, μέχρι χρυσαφικά και μικροαντικείμενα.

Πριν μερικά χρόνια περιοχές του Πλωμαρίου βρισκόταν στις πρώτες λίστες των προτιμήσεων των Εβραίων, που αγόραζαν και κατασκεύαζαν πολλών τετραγωνικών ακίνητα. Κάποια στιγμή αφέθηκε να εννοηθεί ότι το κύμα της εξαγοράς κόπασε.

Σήμερα όμως το φαινόμενο γίνεται ακόμα πιο έντονο. Εντός και εκτός πόλης. Μακριά ή κοντά. Οι μνηστήρες πολλοί και μάλιστα μεγάλης οικονομικής επιφάνειας, που σίγουρα μπορούν να παίξουν καλά το παιχνίδι του παζαριού. Εξάλλου τον πεινασμένο σκύλο και ένα κόκκαλο με λίγη γλίνα να του πετάξεις, ευχαριστημένος είναι, σου κουνά και την ουρά και σε παίρνει από πίσω ελπίζοντας μήπως  πέσει τίποτα από το χέρι του «ευεργέτη» του.

Τα πωλητήρια αυξάνουν και το παιχνίδι της προσφοράς και ζήτησης ολοένα και φουντώνει, «μοιράζοντας» κομμάτια γης σε ξένους, κάθε εθνικότητας. Σε Ευρωπαίους, Αμερικάνους, Ανατολίτες κλπ 

Έτσι οι πωλητές είναι και ικανοποιημένοι, και νοιώθουν και τυχεροί που βρέθηκε αγοραστής για ν'... απαλλαγούν από το βάρος του ακινήτου που δεν ήταν τίποτ' άλλο παρά θηλιά στον λαιμό τους. Και σιγά -σιγά διαμοιράζοντας τα ιμάτιά μας, το βιός μας, τον κόπο, την δούλεψη χρόνων και γενεών, θα ζήσουν κάποιοι καλά, κάποιοι άλλοι καλύτερα και μεις στην ψάθα, απλοί θεατές (αν προλάβουμε) των τεκταινόμενων.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»