-Πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, είχαμε αναφερθεί σε ένα περιστατικό βανδαλισμού στο παρεκκλήσι του Ιερού Ναού του Αγ. Νικολάου στην Επάνω Σκάλα, που δεν ήταν και το πρώτο.

Ο μικρός αυτός ιερός χώρος, όπου προσεύχονται και ανάβουν κερί περαστικοί, περίοικοι, ηλικιωμένοι, έπεσε θύμα αλλοθρήσκων, πολλές φορές το τελευταίο διάστημα. Μάλιστα την τελευταία φορά, στην απόγνωσή του ο ιερέας του κεντρικού Ναού, στον οποίο ανήκει και το παρεκκλήσι, είχε σκεφτεί να το κλειδώνει και να το ανοίγει ορισμένες ώρες, όταν η κίνηση είναι μεγάλη, κάτι που πιθανόν θα απέτρεπε τους βανδάλους, για ανάλογες κολάσιμες πράξεις ασέβειας και προσβολής των Θείων.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι τίποτα δεν σταμάτησε την μανία τους. Μόλις προχθές προξένησαν εκ νέου ζημιές: σπάζοντας την παλιά πόρτα του, μπήκαν και με τα κεριά έκαψαν τις εικόνες.

Προφανώς οι αρχές δεν δείχνουν ν' αντιδρούν, καθώς όπως μαθαίνουμε, για το προτελευταίο περιστατικό έγινε μια σύλληψη, αλλά τελικά ο ύποπτος αφέθηκε ελεύθερος. Η αντικατάσταση της πόρτας δεν είναι τίποτα κοστοβόρο, ούτε σπουδαίο, ούτε απαιτεί μεγάλες διαδικασίες γραφειοκρατικές, με εγκρίσεις και αποφάσεις διάθεσης ενός μικρού κονδυλίου. Εξάλλου, θέλουμε να πιστεύουμε ότι ουδείς θα έχει αντίρρηση. Αν μάλιστα, ζητηθεί από τους σιδεράδες της πόλης να κάνουν μια μικρή δωρεά, σίγουρα θα βρεθούν πολλοί. Εκτός, όμως, από τον δήμο, που και συνεργεία διαθέτει και εργατικό προσωπικό και τρόπους να ελιχθεί, θα μπορούσε και η ίδια η Μητρόπολη να δραστηριοποιηθεί. Κάπως θα πρέπει επιτέλους, να περιφρουρηθούν οι εκκλησίες και το ποίμνιο. Δεν είναι δυνατόν να μένουν τα πάντα στο έλεος. Στο «θα δούμε». «Καλά άσε τώρα». «Ας κάνουμε υπομονή». «Ας μην οξύνουμε τα πράγματα»...

Μήπως μόνο εκείνοι έχουν δικαίωμα στην προσευχή και στα πιστεύω τους; Μόνο εκείνοι να προσεύχονται μέσα στην μέση του δρόμου, ή σε πάρκα ή σε πεζοδρόμια, χωρίς κανείς να τους λέει τίποτα και μάλιστα σε κοινωνίες που δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις; Τελικά η ελευθερία καταχράται χωρίς ενδοιασμό και περνά εύκολα τους ανθρώπους στην αντίπερα όχθη της ασυδοσίας. Τους μετατρέπει σε ρατσιστές. Αναρωτιόμαστε (εντελώς ρητορικά), τι θα γινόταν αν τούτα τα έκαναν χριστιανοί ή καθολικοί ή βουδιστές ή ινδουιστές ή προτεστάντες, ή αιρετικοί, σε χώρες μουσουλμανικές; Θα προλάβαιναν μήπως να «συλληφθούν», ή να κριθούν ...δίκαια; Χωρίς ανάσα, με συνοπτικότατες διαδικασίες, οι ασεβείς θα είχαν μεταβεί στην κόλαση.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»