Με δεδομένη την συμπαράστασή τους σε κάθε αίτημα που κατατίθεται, αρωγοί όπου κι αν χρειαστεί, ζητά να πράξουν τα δέοντα και τούτη τη φορά, αποδεικνύοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον, με άμεση παρέμβασή τους προς τις αρμόδιες πολιτικές ηγεσίες, για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως είναι η διατήρηση των συντελεστών του ΦΠΑ, που σχετίζεται άμεσα με την επιβίωση των νησιωτών και ιδιαίτερα την ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή της ΠΒΑ, που απειλείται από τις ανιστόρητες αναφορές της γείτονος Τουρκίας. 

Ενόψει της επικείμενης αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ στα νησιά μας από 1η Ιανουαρίου 2019, ο Περ. Αντωνίου επισημαίνει τον τρόπο με τον οποίο η χώρα είχε δικαίωμα και όφειλε να ζητήσει την διατήρηση, αν όχι την επιστροφή στα προ του Σεπτεμβρίου του 2015 συντελεστών του ΦΠΑ.

Ειδικότερα, επισημαίνει:

«Είκοσι μόλις μέρες μας χωρίζουν από την επαπειλούμενη αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (ΠΒΑ).

Παρά την Πρωθυπουργική διαβεβαίωση/δέσμευση για μη αύξησή τους, όσο θα υπάρχει το Προσφυγικό και τις συχνές αναφορές του Υφ. Ναυτιλίας και Νησ. Πολιτικής Νεκτάριου Σαντορινιού για τη διατήρησή τους στα πέντε νησιά και το 2019, το οποίο, όμως, δεν αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό του 2019, η ενδεχόμενη μη διατήρησή τους ή ακόμα η μη μείωσή τους, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο - προσδοκία των δοκιμαζόμενων νησιωτών- ακριτών,  προκαλεί την έκδηλη ανησυχία τους  για την αύξηση ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μιας ακόμα (ολιγόμηνης/ετήσιας) παράτασής τους.

Παράταση για την οποία, σύμφωνα με δημοσιεύματα, διαφωνούν οι θεσμοί, λόγος ίσως για τον οποίο ο Υπ. Οικονομικών στην προ ημερών επίσκεψή του στη Μυτιλήνη διακριτικά απέφυγε να δεσμευθεί, ευρισκόμενα έτσι τα νησιά σε μια διαρκή, ιδιότυπη ομηρία, αρνητική αν όχι απαγορευτική, για επενδύσεις - εισροή κεφαλαίων, σχεδιασμό, προγραμματισμό έργων - δράσεων - συνεργειών κ.λπ.

Είναι γνωστό ότι τα νησιά μας αποτελούν μέρος του Τελωνειακού εδάφους της ΕΕ, στον οποίο έχει εφαρμογή η οδηγία του ΦΠΑ, σύμφωνα με τη Συνθήκη Προσχώρησης της χώρας μας (ως ενιαίας οντότητας, νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας), το 1979, στην τότε ΕΟΚ.

Σύμφωνα με επίσημη τοποθέτηση της Ρουμάνας Επιτρόπου Περιφερειακής Ανάπτυξης της ΕΕ, Κορίνας Κρέτζου, ποτέ ως Χώρα δεν ζητήσαμε από την ΕΕ, ως είχαμε δικαίωμα και... «υποχρέωση» και ίσως ακόμα να έχουμε, σύμφωνα με το από 04.02.16 Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αναφέρεται στα νησιά στην περίοδο της Κρίσης, να παρεκκλίνουμε από τη Συνθήκη Προσχώρησης, λόγω Δημοσιονομικής Προσαρμογής, αλλά και λόγω Προσφυγικού - Μεταναστευτικού.

Αυτό που δεν ζήτησε η Ελλάδα για ολόκληρη τη χώρα, θα μπορούσε σήμερα να το ζητήσει για τα νησιά και όχι μόνο, ιδιαίτερα της ΠΒΑ και πιο συγκεκριμένα για τα Προσφυγόπληκτα (Λέσβο, Σάμο, Χίο) να εξαιρεθούν απ' το έδαφος εφαρμογής (της οδηγίας) του ΦΠΑ, που σημαίνει δυνατότητα διατήρησης (αν όχι και επιστροφής στα προ του Σεπτ. 2015 επίπεδα) των συντελεστών ΦΠΑ, αίτημα απόλυτα συμβατό και με το από 4.2.16 «Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ειδική κατάσταση των νησιών (2015/3014 (RSP))», άποψη που συμμερίζεται και συστήνει ο Π. Μοσκοβισί, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει να εξαιρεθούν τα νησιά από το έδαφος εφαρμογής του ΦΠΑ.

Η ΕΕ δεν έχει λόγους να προτείνει από μόνη της κάτι τέτοιο!!!

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»