-Μπορεί το 2010, που εκδόθηκε το λεύκωμα με τίτλο «22ο Σύνταγμα Πεζικού (1940- 1941) μέσα από γράμματα και φωτογραφίες» του Γεράσιμου Βενέτα,

-από το αρχειακό υλικό που διαφύλαξε από τον πατέρα του Δημήτριο, που υπηρέτησε στο 22ο Σύνταγμα ως υποδεκανέας, 

-να μην αποδόθηκε η αξία που του έπρεπε,

-αφού ούτε καν ο συγγραφέας του, από τότε μέχρι σήμερα δεν κατάφερε να λάβει το αντίτιμο των βιβλίων του από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου,

-εντούτοις, μετά την ευόδωση των προσπαθειών του Μ. Πολυμιάδη που αναζητά τα οστά των πεσόντων στο αλβανικό μέτωπο την ματωμένη περίοδο της ελληνικής ιστορίας, παίρνοντας στοιχεία από το εν λόγω λεύκωμα,

-και με την πρόσκληση στους συγγενείς των πεσόντων ηρώων έως 2ης, 3ης, 4ης γενεάς να δηλώσουν την προθυμία τους να συμμετάσχουν, στην δημιουργία αρχείου βάσης δεδομένων DNA, που θα ταυτοποιηθεί με το αντίστοιχο των ευρισκομένων παλληκαριών συγγενών τους,

-το ενδιαφέρον των πολιτών-συγγενών και όχι φυσικά της πολιτείας, αναζωπυρώθηκε.

-Πολλοί το αναζητούν στα βιβλιοπωλεία, αλλά δεν μπορούν να βρουν αντίτυπά του.

-Είναι χρέος και το ελάχιστο που μπορεί να πράξει η πολιτεία ως φόρο τιμής σε εκείνους που υπηρέτησαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα:

-Η επανέκδοση τούτου του λευκώματος σε κάποιες εκατοντάδες αντίτυπα.

-Η Περιφερειακή Αρχή σίγουρα θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει μια τέτοια προσπάθεια, υποκλινόμενη στην ανδρεία και το μεγαλείο της ψυχής των ηρώων του 22ου Συντάγματος Πεζικού.