Σήμερα, η πόλη μας υποδέχεται τον ανεξάντλητο δημοσιογράφο συγγραφέα Μένιο Σακελλαρόπουλο, με την ευκαιρία της παρουσίασης του νέου του βιβλίου «Ο χορός των συμβόλων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοπωλείο «Book and Art» (Κομνηνάκη 5) στις 8.30 το βράδυ και θα την προλογίσει ο Στράτος Σαλαβός ως μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης.

«Ο χορός των συμβόλων» έρχεται ως ένα πολυσέλιδο κοινωνικό μυθιστόρημα να καθηλώσει τους αναγνώστες, κάνοντας λόγο όσα ζει και αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία των Ελλήνων, ο καθένας μας, η σύγχρονη οικογένεια, τα νέα παιδιά που καλούνται να χαράξουν την πορεία της ζωής τους ερχόμενα αντιμέτωπα με σωρό δυσκολιών και αφού περάσουν συμπληγάδες. Για άλλη μια φορά, ο συγγραφέας με χειμαρρώδη τρόπο και ανατρεπτική γραφή καταπιάνεται την πραγματικότητα και την αναγάγει σε λόγου τέχνη.

Στην σελίδα υποδοχής, ο συγγραφέας δίνει μέσα από την αφιέρωσή του το στίγμα του βιβλίου:

«Στα παιδιά που ψάχνουν την υπέρβαση στην Οδό Ελλήνων, παλεύοντας με χίλια μύρια κύματα...».

Το θέμα του βιβλίου με λίγα λόγια:

«Το χάρισμα του Νικήτα Σαββάκη στα μαθηματικά προοιωνίζεται ένα λαμπρό μέλλον. Ωστόσο, η μοίρα διαλύει την ανεμελιά και τον φέρνει αντιμέτωπο με μια σκληρή πραγματικότητα. Οι γονείς του μένουν άνεργοι κι αμέσως μετά έχουν ένα σοβαρό ατύχημα. Έτσι αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του και να εγκαταλείψει τα όνειρά του. Συντετριμμένος ψυχολογικά, ξεκινάει να δουλεύει ως σερβιτόρος και, στη συνέχεια, ως μεταφορέας. Σκέφτεται πληγωμένος τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα. Παρ' όλα αυτά, η λατρεία του στην επιστήμη του θα τον οδηγήσει να αποδεχτεί μια μεγάλη πρόκληση, που ξεπερνάει ακόμα και τα πιο τρελά όνειρα. Περνώντας από συμπληγάδες κι έχοντας τη βοήθεια της αγαπημένης του Έλενας, θα ακολουθήσει μια πορεία που θα τον οδηγήσει ψηλά. 

Ένα μαγικό ταξίδι ψυχής από τον Ψηλορείτη και τα Χανιά ως το Κέιμπριτζ και το Όσλο, ένας χορός των δυσνόητων αριθμών, μια ωδή στη δύναμη και τη θέληση, κόντρα στη μοίρα και στους καιρούς».

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος κρατά την πένα χρόνια τώρα με στοχαστική πολυσημία. Η θεματολογία που επιλέγει να πραγματευτεί, ο τρόπος που γράφει, οι αλήθειες που καταθέτει, συνθέτουν το ψηφιδωτό του καταξιωμένου συγγραφικού έργου που κερδίζει τον αναγνώστη, τον βάζει στο πετσί της υπόθεσης, τον αφομοιώνει και τον κάνει να αισθάνεται πως ταυτίζεται με τους ήρωες κάθε φορά. Ερευνά, επισκέπτεται, ακούει, συζητά, αφουγκράζεται τον παλμό, μπαίνει στο πετσί των ηρώων και μετά γράφει, γι' αυτό κάθε φορά το αποτέλεσμα είναι ξεχωριστό και κερδίζει τον αναγνώστη. Πέρα από δημοσιογράφος, σχολιαστής αθλητικογράφος, ακολουθεί με συνέπεια μια συγγραφική πορεία που τον καταξιώνει στο αναγνωστικό κοινό. «20 χρόνια ταξίδια με τον Παναθηναϊκό», «Ολυμπιάδα», «Ιστορία και θρύλοι», «Η νύχτα της Λώρας», «Μαύρο φιλί», «Φεγγάρι από πέτρα», «Δύο μαύρα πουκάμισα», «Πορφυρός κώδικας», «Ένοχες ζωές», «Η παγίδα των χρωμάτων», είναι ακόμη μερικοί τίτλοι από το συγγραφικό έργο του Μένιου Σακελλαρόπουλου.

Ο συγγραφέας

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος δεν ασχολήθηκε με αποτρόπαια εγκλήματα, μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης, παρά μόνο πολύ αργότερα, στα μυθιστορήματά του. Τον είχε κερδίσει ήδη η δημοσιογραφία, την οποία ταλαιπωρεί επί τριάντα οκτώ συναπτά έτη. Ξεκίνησε μαθητής λυκείου ακόμα από το «Φως», μύρισε το μελάνι στις εφημερίδες «Βραδυνή», «Έθνος», «Ελεύθερος Τύπος», «Αθλητική», «Sportime», «Derby», στα περιοδικά «Εικόνες», «Nitro», «Active», «Επίκαιρα», βούτηξε στα ερτζιανά (ΕΡΑ, Sport FM, Sentra FM, SPORT 24) κι από το 1992 είναι στο «Mega Channel». Έκανε τρεις φορές τον γύρο της Ευρώπης, φτάνοντας ως τη Νότια Αφρική, με εκατοντάδες ρεπορτάζ και χιλιάδες βίντεο, όλα με ένα δικό του χρώμα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και του ΠΣΑΤ, από τον οποίο έχει βραβευτεί τέσσερις φορές για τηλεοπτικά θέματα. Παραμένει έφηβος και εκρηκτικός, συνεχίζει να ονειρεύεται, να χαμογελά, να σαρκάζει και να αυτοσαρκάζεται, και πιστεύει στην... άσπρη μέρα. Από τις Εκδόσεις «Ψυχογιός» κυκλοφορούν τα βιβλία του «Το σημάδι», «Δεκατρία κεριά στο σκοτάδι» και «Ο χορός των συμβόλων».

Απόσπασμα

Αξίζει να ολοκληρώσουμε αυτό το σημείωμα, με ένα μικρό απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Ο χορός των συμβόλων».

«Έβρεχε καταρρακτωδώς κι όλη η ορμή του ουρανού έσκαγε με πάταγο στη γη, που ήταν ακόμα ξερή από το θέρος και δεν προλάβαινε να ρουφάει τόσο νερό. Κι αυτό, ενθουσιασμένο θαρρείς από τη δύναμή του, έσκαβε με μανία το χώμα για να το τρυπήσει, λες κι ήθελε να αποδράσει σε δικούς του κόσμους. Αυτά δεν ήταν απλά πρωτοβρόχια, λύσσα κακιά ήταν που μαστίγωνε ανθρώπους και σπίτια, και ζωντανά και δέντρα κι εκκλησιές, εικόνα βγαλμένη από προχωρημένο Δεκέμβρη κι όχι Σεπτέμβρη, που ήταν τώρα δα. Ο Μανόλης Σαββάκης δεν έδινε δεκάρα για τη βροχή, κι ας είχε μουλιάσει ως το κόκαλο. Γιατί μέσα του ήταν πιότερο βρεγμένος, και μάλιστα από κρύο νερό που διέσχιζε με ταχύτητα την κοιλάδα της καρδιάς του κι είχε μουσκέψει πόντο πόντο ολάκερη την ψυχή του. Μόλις την προηγούμενη μέρα πήρε το κακό μαντάτο κι ήταν σαν να έπεσε ο ουρανός κατακέφαλα και να του διέλυσε τα πάντα. Ο ιδιοκτήτης στο μικρό λιοτρίβι όπου δούλευαν αυτός και η κυρά του η Αγγελική, ο Ζάχος Πυργάκης, δεν άντεξε άλλο από τα χρέη κι έσκασε στον ύπνο του, οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, όπως είπαν οι γιατροί. Ο πόνος του Μανόλη ήταν διπλός πια. Από τη μια έχασε έναν φίλο που του είχε σταθεί σε δύσκολες στιγμές, κι από την άλλη και τον μάλωσε άσχημα η κυρά του όταν της το είπε η απώλεια του Ζάχου και το κλείσιμο του ελαιοτριβείου σήμαινε και το δικό τους βούλιαγμα. «Δεν ντρέπεσαι να λες τέτοια πράγματα τούτες τις ώρες; Έφυγε τζάμπα ο άνθρωπος, ούτε εξήντα χρόνων, κι εσύ κάθεσαι και μιλάς για τα μεροκάματα; Ντροπή, ντροπή, θα μας κάψει η Παναγιά!» Ήταν η σειρά του να επιτεθεί και να γίνει χείμαρρος ασταμάτητος, όπως τα νερά του Ψηλορείτη. «Θαρρείς δεν πονάω για τον Ζάχο; Φίλος κι αδελφός ήταν, παλίκαρος από τους λίγους, και άντρας-σπαθί. Με τα δικά του τα λεφτά σπουδάζουμε το παιδί στην Αθήνα και παντρεύουμε την κόρη, το ξεχνάς; Αυτό είναι το θέμα λοιπόν. Από τη μια που χάσαμε τον άνθρωπο, κι από την άλλη που μένουμε στον άσο κι είμαστε για να μας κλαίνε κι εμάς. Μη μου λες εμένα λοιπόν για ντροπές, κατέχω τι λέω. Κι επειδή εγώ τα σκέφτομαι όλα, σκέφτομαι κι αυτό. Κατέχεις ότι πρέπει να φέρουμε πίσω στο χωριό το παιδί, τον Νικήτα; Γιατί έτσι όπως είμαστε τώρα, όχι νοίκι δεν μπορούμε να του πληρώσουμε, αλλά ούτε το φαγητό του. Άσε με λοιπόν στην ησυχία μου και μη με σκοτίζεις άλλο, μη σκάσει κι η δική μου καρδιά...». «Θεός φυλάξοι, Μανόλη! Μην ξαναβγάλεις τέτοια κουβέντα από το στόμα σου. Όσο για το παιδί, έχει ο Θεός, κάτι θα κάνουμε...».  

***

Η συνέχεια στις σελίδες του βιβλίου και στη συνάντηση με τον συγγραφέα  στο «Book and Art» απόψε στις 8.30 το βράδυ.

                                                                    vamvouramar@gmail.com