Σε τι ποντάρει ακριβώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ; Πού εστιάζεται το βάρος της ασκούμενης πολιτικής της; Αν με τα ψίχουλα που μοιράζουν στον κόσμο, με παράλληλους ισχυρισμούς ότι έχουμε την υποστήριξη των εταίρων και πως στην χώρα έρχονται επενδύσεις, νομίζουν πως θα κάμψουν την αντίληψη πως εδώ λαμβάνει χώρα μια νέα κοροϊδία, αν με τις ελάχιστες παροχές μπορούν έτσι εύκολα να κλείνουν τα στόματα και να αλλάζει γνώμη ο μέσος πολίτης, τότε είναι αρκούντως γελασμένοι, με δεδομένο ότι η πλειοψηφία μάλλον στρέφεται μοιραία προς την ΝΔ.

Αυτή βέβαια, από την πλευρά της, αισθάνεται κανείς πως δεν θέλει να σηκώσει το βάρος της κρίσης και πελαγοδρομεί σε ακατανόητες ρήσεις περί μιας ακόμη «κακής παρένθεσης» στην χώρα, από την στιγμή που η ίδια η ΝΔ συνέβαλε τα μάλα στην διαμορφωθείσα κατάσταση.  

Με λίγα λόγια, για να το πούμε καθαρά: κυβέρνηση και αντιπολίτευση κάνουν το κάθε τι για να επιφέρουν σύγχυση στον πληθυσμό, καθώς ούτε καλύτερες ημέρες προσφέρουν, ούτε υποσχέσεις για οριστική έξοδο από την κρίση δίνουν. Αν με την έξοδο από τα μνημόνια η κυβέρνηση θεωρεί ότι με κάποιο μαγικό ραβδάκι η χώρα θα αλλάξει πρόσωπο, αν με τις αστείες παροχές συγκριτικά με τις περικοπές που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι πεπεισμένοι πως οι πολίτες θα δουν τα πράγματα διαφορετικά μεσούσης της κρίσης, αυτό μάλλον είναι μια ακόμη τυχοδιωκτική στάση απέναντι σε πολίτες που αδημονούν να βιώσουν μια - σχετική έστω - κατάσταση ευημερίας.

Δεν μπορεί να κλείνουν τα μάτια στην συνεχιζόμενη ανεργία, δεν νομιμοποιούνται σε καμία περίπτωση να κωφεύουν απέναντι σε όλο αυτό το θλιβερό σκηνικό κρίσης, με χιλιάδες  παθόντες και νοικοκυριά, που στην κυριολεξία  έχουν σβηστεί από τον χάρτη. Όμως, όχι μόνο το κάνουν, αλλά συνεχίζουν δια των ΜΜΕ - δορυφόρων τους να βομβαρδίζουν τους πολίτες, πως δεν θα υπάρξει άλλη λιτότητα, πως η κατάσταση θα αλλάξει, μη γνωρίζοντας, όμως, το πώς.  

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση εν ολίγοις συνεχίζουν να πυρπολούν την κοινωνία, άλλοτε με εικονικές συμφωνίες και άλλοτε με σφοδρές αντιπαραθέσεις, που πυροδοτούν το υφιστάμενο κλίμα απαισιοδοξίας και αμφιβολίας. Από κοντά σύρονται και τα υπόλοιπα κόμματα, που προσπαθούν να κερδίσουν πόντους στις επικείμενες εκλογές.

Η Ελλάδα λοιπόν, εξακολουθεί να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, καθώς έχει υποθηκευθεί δανειακά επί πολλά συναπτά έτη, κάτι που δίνει την δυνατότητα στα εναλλασσόμενα κόμματα εξουσίας να εμπαίζουν τους πολίτες ότι τάχα η ανάπτυξη έρχεται κάθε φορά λόγω της ασκούμενης από αυτά πολιτικής.

Στο αρχικό ερώτημα, για το πού ποντάρει η τωρινή κυβέρνηση, η απάντηση είναι απλή: στην ανοχή και ανεκτικότητα των πολιτών. Το ίδιο θα επιχειρήσει να κάνει και η ΝΔ όταν βρεθεί στην κυβέρνηση, το ίδιο θα έκανε και μια οικουμενική κυβέρνηση ή όποια άλλη κυβέρνηση συνεργασίας.

Απλά, με αργά αλλά σταθερά βήματα, συνεχίζουν να καταστρέφουν την χώρα και να ωθούν ξένα έντυπα να ομιλούν - όταν αναφέρονται σε επενδύσεις στην Ελλάδα περί ξεπουλήματος ή αγοράς σε τιμή ευκαιρίας. Αυτό δεν λέει κάτι στους κυβερνώντες αλλά και στην αντιπολίτευση που έχει ανάλογες ευθύνες; Δεν τους αρκεί που οι εταίροι είναι ευχαριστημένοι διότι  εισπράττουν πολλαπλάσια ποσά από την σκληρή φορολογία και τα επιτόκια των δανείων; Ή υπάρχει κάποιος αφελής που πιστεύει πως οι εταίροι τυχαία θεωρούν την κυβέρνηση Τσίπρα μία από τις πλέον συνεργάσιμες;

Τίποτα δεν είναι τυχαίο όλα αυτά τα χρόνια. Όλες οι κυβερνήσεις από το 2009 και μετά κατέθεσαν τα όπλα και υπέγραψαν για την καταδυνάστευση του ελληνικού λαού. Αποτέλεσμα: ποσοστό των ψηφοφόρων να στρέφεται προς την ακροδεξιά και στο κοινοβούλιο να γίνεται παρακίνηση για πραξικόπημα με αφορμή  το μακεδονικό. Εκεί έφτασαν τα πράγματα οι υποτιθέμενες «δημοκρατικές κυβερνήσεις» των τελευταίων χρόνων. Το γεγονός ότι η ακροδεξιά βγαίνει ωφελημένη από την κρίση, είναι μία από τις τραγικές συνέπειες της ασκούμενης πολιτικής των τελευταίων 10 χρόνων.

Όμως, κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεχίζουν τους λεονταρισμούς. Δεν ενδιαφέρονται για την κατάσταση των νοικοκυριών, δεν νοιάζονται καν για το ότι οι νέοι μεταναστεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Εξάλλου, πότε ενδιαφέρονταν για την νεολαία; Τα κόμματα εξουσίας ποντάρουν στην αμνησία του ελληνικού λαού, στο μπόλιασμα και τον βομβαρδισμό με κάθε είδους σαχλαμάρες. Εκεί στηρίζουν την πολιτική τους και  εναποθέτουν τις ελπίδες τους, θεωρώντας ότι οι πολίτες έχουν κοντή μνήμη.