*Στο δήμο Θεσσαλονίκης και ευτυχώς όχι στον δήμο Λέσβου ,απονέμεται το ειδικό βραβείο της γαλλικής εφημερίδας Le Monde για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος.
Η τιμητική αυτή διάκριση ανακοινώθηκε στις 17 Μαΐου στη Λυών της Γαλλίας, στο πλαίσιο του φετινού διαγωνισμού «Le Monde Smart Cities 2018» ενώ η επίσημη απονομή θα πραγματοποιηθεί στις 11 Ιουλίου, στην Σιγκαπούρη. Στο φετινό διαγωνισμό μετείχαν περισσότερες από 200 πόλεις.

Η πόλη της Θεσσαλονίκης έλαβε το βραβείο αυτό, κατόπιν σχετικών προτάσεων των μελών της Κριτικής Επιτροπής του διαγωνισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις εντατικές και μεθοδικές προσπάθειες του δήμου για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος στην περιοχή. Υπενθυμίζεται πως ο δήμος σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, υλοποιεί πρόγραμμα που στόχο έχει τη μίσθωση διαμερισμάτων για τη στέγαση προσφύγων στον αστικό ιστό.

Εμείς το έχουμε περάσει το στάδιο αυτό με ...επιτυχία, συνεπώς ψάχνουν να «εμψυχώσουν» άλλες πολιτείες, μακρινές, που θα αποτελέσουν τον θάλαμο αναμονής (και για όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο), που θα κρατήσουν το πρόβλημα μακριά από τις ευρωπαϊκές χώρες. Ας μην ξεχνάμε ότι φοβούνται τους αλλοδαπούς όπως ο διάολος του λιβάνι. Κάτι απολύτως φυσικό, αν σκεφτεί κανείς ότι για παράδειγμα στη Γαλλία ζουν πάνω από 9 εκατομμύρια αλλοδαποί, (λόγω των αποικιών τους) που το κράτος τους καλύπτει απ' όλες τις πλευρές

Το ίδιο πράττει και η Βαυαρία που αφενός έχει κλείσει τα σύνορα και δεν δέχεται ούτε για δείγμα αλλοδαπό, θέτει δε σε ισχύ το αμφιλεγόμενο διάταγμα που επιβάλει την ύπαρξη σταυρού στην είσοδο όλων των δημόσιων κτιρίων, εξηγώντας ότι η παρουσία των σταυρών δεν έχει στόχο την προώθηση ενός «θρησκευτικού συμβόλου», αλλά «ν' αναγνωρίσει μια ταυτότητα» ,αποτελεί «την έκφραση ενός ιστορικού και πολιτιστικού αποτυπώματος» μετά την αύξηση του αριθμού των Μουσουλμάνων στην περιοχή» από το 2015 και μετά με την προσφυγική κρίση».

Ας λείψουν λοιπόν τα βραβεία, οι έπαινοι, τα θορυβώδη χειροκροτήματα περί αλληλεγγύης και οι χρηματοδοτήσεις για να μας επιβάλλουν την μόνιμη διαμονή τους στην Ελλάδα, και ας αναλάβει ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης του.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»