«Πολύ μακριά απ' το σπίτι»

Του Π. Καρεϊ

Μετάφραση : Αργυρώ Μαντόγλου

Εκδόσεις «Ψυχογιός»

Τιμή:17,70ευρώ

Η Ιρέν Μπομπς λατρεύει τη γρήγορη οδήγηση. Ο άντρας της είναι ο καλύτερος πωλητής αυτοκινήτων στη δυτική Βικτόρια. Μαζί θα συμμετάσχουν στο Redex Trial, στον άγριο γύρο της Αυστραλίας, όπου δύσκολα επιβιώνει οποιοδήποτε αυτοκίνητο. Μαζί τους θα είναι ο ψηλός, αδύνατος, ξανθομάλλης πλοηγός Γουίλι Μπαχούμπερ, νικητής σε ραδιοφωνικό σόου και αποτυχημένος δάσκαλος, που θα αναλάβει να τους πληροφορεί για τις στροφές και τις διασταυρώσεις, διαβάζοντας έναν χάρτη. Τελικά, χωρίς προειδοποίηση, θα καταλήξει να τους απομακρύνει από τη χώρα που γνωρίζουν. 

Αυτή η συναρπαστική, με καταιγιστικούς ρυθμούς ιστορία, που αλλιώς αρχίζει και αλλιώς τελειώνει, έρχεται να μας θυμίσει τον τρόπο που οι Ευρωπαίοι κατέκτησαν έναν αιώνιο πολιτισμό, εφευρίσκοντας έναν υψηλό στόχο και διαπράττοντας εγκλήματα καθ' οδόν.

 

«Το βλέμμα του αποχαιρετισμού»

Του Μακντοναλντ Ρος

Μετάφραση:  Χ. Παπαδημητρίου

Εκδόσεις «Μίνωας»

Τιμή: 14,99ευρώ

Η παράξενη διάρρηξη μιας χρυσής κασέλας με γράμματα από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην έπαυλη των Λάρι και Αϊρίν Tσάλμερς, φέρνει στην επιφάνεια τα ένοχα μυστικά της οικογένειας.

Οι Τσάλμερς αρνούνται να καλέσουν την αστυνομία επειδή υποψιάζονται ότι ο Νικ, ο γιος τους, εμπλέκεται στην υπόθεση.

Ο δικηγόρος της οικογένειας, Τζον Τράτγουελ, ζητά από τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Λιου Άρτσερ να διαλευκάνει το μυστήριο.

Ο Άρτσερ συνειδητοποιεί ότι η υπόθεση δεν αφορά απλώς μερικά κλεμμένα γράμματα όταν ένας συνεργάτης του Νικ βρίσκεται δολοφονημένος.

Πώς συνδέεται η διάρρηξη με μια απαγωγή που συνέβη πριν από πολλά χρόνια, τη ληστεία μιας τράπεζας και το περίστροφο που χρησιμοποιήθηκε σε τρεις δολοφονίες;

 

 «Ο πρίγκιπας με τα τρία πεπρωμένα»

Των Εύης Παπαδοπούλου, Βασίλη Χρυσικόπουλου

Εκδόσεις «Μάρτης»

Τιμή: 13,78 ευρώ

«Τρία πεπρωμένα ορίζουν τη ζωή μου: ένας κροκόδειλος, ένα φίδι κι ένας σκύλος».

Ο πρίγκιπας της Αιγύπτου αρνείται να ζήσει μέσα στον φόβο εξαιτίας της προφητείας των Επτά Αθώρ, γι' αυτό παίρνει την απόφαση να ταξιδέψει και να γνωρίσει τη ζωή στις χώρες γύρω από τον Ευφράτη ποταμό. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με τα τρία πεπρωμένα του και θα θελήσει να ορίσει ο ίδιος την πορεία της ζωής του.

Ο «Πρίγκιπας με τα τρία πεπρωμένα», το πρώτο παραμύθι της νέας σειράς «Αρχαία αιγυπτιακά παραμύθια», χρονολογείται στον 13ο π.Χ αιώνα, κατά τις αρχές της 19ης Φαραωνικής Δυναστείας, και σώζεται σε πάπυρο που φυλάσσεται στο Βρετανικό Μουσείο. Η ιστορία του πρίγκιπα, που συγκινεί με τη διαχρονικότητά της, παραμένει ζωντανή μέσα από τις αφηγήσεις των σύγχρονων Αιγυπτίων. Ένα εξαιρετικό παραμύθι  σε ελεύθερη απόδοση της Εύης Παπαδοπούλου και επιστημονική επιμέλεια του Βασίλη Χρυσικόπουλου. Ένα βιβλίο που θα γοητεύσει μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι κάτι παραπάνω  από εξαιρετική, που πετυχαίνει να ταξιδέψει  τους αναγνώστες του στην Αρχαία Αίγυπτο.

Η Εύη Παπαδοπούλου, αρχαιολόγος στο επάγγελμα και ο Βασίλης Χρυσικόπουλος, αρχαιολόγος με διδακτορικό δίπλωμα στην Αιγυπτιακή Αρχαιολογία, δημιουργούν ένα παραμύθι που θα γοητεύσει και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες. Μέσα από τις σελίδες του παραμυθιού ξεπηδά η αγάπη των δημιουργών του βιβλίου για την επιστήμη τους, καθώς και η διάθεσή τους να φέρουν τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες πιο κοντά στην Αρχαιολογία, να τη δουν με άλλο μάτι και να την αγαπήσουν.

Η εικονογράφος Farida  Εl Gazzar γεννήθηκε στην Αίγυπτο και η δουλειά της στο συγκεκριμένο βιβλίο  είναι αποτέλεσμα έμπνευσης από τις τοιχογραφίες και τα χειροτεχνήματα των Αρχαίων Αιγυπτίων καθώς και από τις επισκέψεις της στα μουσεία της πατρίδας της.

 

«Η συμφωνία των λεόντων» 

Του Β. Βουραζάνη

Εκδόσεις «Λιβάνης»

Τιμή: 15,90 ευρώ

Ένας Ιρλανδός κυνηγός κεφαλών, χαμένος κάπου στον Κόλπο του Άντεν, με μοναδική παρέα κακής ποιότητας ουίσκι και λαθραία τσιγάρα, μισθωμένος για να εκτελεί πειρατές. Κανείς δεν αναζητεί τον Λιρόι Ντάφλερ, τον «Διάβολο του Έιρε», αν δεν πρέπει να πεθάνει κάποιος. Κανείς δεν ξέρει από πού ήρθε και τι τον οδήγησε σε εκείνη την κόλαση. Μέχρι που ένα τηλεφώνημα θα ξυπνήσει φαντάσματα και θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου.

Εικόνες από το παρελθόν έρχονται να του θυμίσουν την κατάρα με την οποία γεννήθηκε: να βλέπει τον θάνατο όσων αγάπησε. Η κατάρα, όμως, πρέπει να σπάσει για να λυτρωθεί ο ίδιος και να μην κινδυνεύει άλλο πια εκείνη... Εκείνη, που τον αγάπησε άνευ όρων και του χάρισε την καρδιά της για πάντα.

Εκείνον, μαζί με το ολέθριο χάρισμά του.

Ένα θρίλερ που διαδραματίζεται μεταξύ τεσσάρων ηπείρων, βαμμένο με αίμα και ανεκπλήρωτους πόθους σκοτεινών ανθρώπων, συμφέροντα επιχειρηματιών, επαγγελματιών δολοφόνων και έναν μεγάλο έρωτα, με αφετηρία και τέλος την Ελλάδα.

«Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από την παγκόσμια κατασκοπεία, Μένια. Αν κάποιος κεντρίσει το ενδιαφέρον, έχουν τη δυνατότητα να μάθουν τα πάντα γι' αυτόν. Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί απ' αυτούς».

«Ποιους αυτούς;»

Ο Στέφανος έβαλε τα γέλια.

«Οι αυτοί είναι οι εξουσιαστές αυτού του κόσμου. Αυτοί που ελέγχουν τα πάντα, που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, που ξεκινούν έναν πόλεμο και αποφασίζουν πότε θα λήξει».

Το πρόσωπό του σκλήρυνε απότομα. «Δε θα τους δεις ποτέ στην τηλεόραση. Δε θα μάθεις ποτέ για την ύπαρξή τους. Κι, όμως, είσαι ένα γρανάζι σε έναν μηχανισμό που εξυπηρετεί δικά τους συμφέροντα. Αν είσαι προβληματικός, βγαίνεις εκτός λειτουργίας, ανακυκλώνεσαι και αντικαθίστασαι. Εμείς, εγώ, ο άντρας σου, ο Μύρος, είμαστε αυτοί που αναλαμβάνουν να λειτουργούν όλα όπως πρέπει. Εμείς είμαστε τα όπλα τους, ώστε εσείς, τα πιόνια τους, να μη στραφείτε ποτέ εναντίον τους, κι αν ποτέ το κάνετε, φροντίζουμε να σας εξαφανίσουμε».

 

 

=== == = = = = = = == ===== ======== == ==

Η  ελληνική  θαλασσινή  μυθολογία

Και τα μυθογέννητα και γλαυκοθώρητα  ελληνικά  νησιά

Του Πανεπιστημιακού Κωνσταντίνου Σπ. Μέντη                   

   Στις Ελληνικές θάλασσες οι λυρικές εκστάσεις αποκτούν μια Απολλώνια προσωπίδα και συνοδεύουν τις κυανόχαιτες σμαραγδένιες αυλητρίδες στα γαλαζόβλεφα προπύλια του Ανίσκιωτου Πελαγικού Πολιτισμού.

   Νηρηϊδική κοιτίδα της Ανατολικής Μεσογείου η Ελλάδα και οι Έλληνες εραστές του Θαλασσοπλάνητου Μύθου του Αιγαίου και του Οδυσσειακού συμπλέγματος.

Σύμφωνα με τον Ησίοδο, αρχή και πηγή των πάντων είναι το Χάος.

 Από το χάος ξεπρόβαλε το αιώνιο σκοτάδι Έρεβος και η σκοτεινή Νύξ. Από αυτά το αιώνιο φως ο Αιθήρ και η λαμπρή Ημέρα. Έπειτα η Γαία, ο Τάρταρος και ο Έρως. Η Γαία γέννησε τον Ουρανό και τη Θάλασσα, Πόντο.

Ο Απόλλων παίζει λύρα και πελαγοδρομεί με το μαντικό τρίποδα.

Τον συντροφεύουν τα Δελφίνια του Πελάγους (Μουσείο Βατικανού).

Ο Πόντος ήταν θεός των βυθών της εσωτερικής θάλασσας, από τους αρχαιότερους θεούς, που η Γαία τον γέννησε πριν ενωθεί με το θεό της εξωτερικής θάλασσας Ωκεανό. Γιοί του Πόντου ήταν ο Θαύμας και ο Φόρκυς και θυγατέρα του η Κητώ.

- Ο Θαύμας ήταν Θεός των φυσικών φαινομένων στη θάλασσα. Γυναίκα του η Ωκεανίδα Ηλέκτρα και κόρες του οι Άρπυϊες

- Ο Φόρκυς κυβερνούσε τα θαλάσσια τέρατα

- Η Κητώ ήταν Θαλάσσια θεά, μητέρα του κύκλωπα Πολύφημου, του δράκοντα Λάδωνα και τριών γοργόνων, των Γραιών.

Κατά τον Όμηρο, δημιουργός του σύμπαντος ήταν ο Ωκεανός, που είχε για σύζυγο τη Θέτιδα.

Οι Έλληνες φιλόσοφοι της Ιωνίας στις αναζητήσεις τους για την αρχή των όντων εκλαμβάνουν το ύδωρ ως γενεσιουργόν και ζωογόνον παράγοντα.

Κατά την Ελληνική Μυθολογία κυρίαρχος των θαλασσών ήταν ο Ποσειδών, γιος του Τιτάνα Κρόνου και της γυναίκας του Ρέας, θεός της θάλασσας. 

Ως θεός της θαλάσσης επικαλούμενος Πελάγιος, Ποντοποσειδών, Πόντιος, Θαλάσσιος, Ευρυκρείων και Ευρυμέδων.. (Ποταμιάνος Κωνσταντίνος, 2001: 13).

Ζούσε στις Αιγές και γυναίκα του ήταν η Αμφιτρίτη, θυγατέρα του θαλάσσιου θεού Νηρέα. Γιοί του Αλικύμονα  Ποσειδώνα ήταν ο Πολύφημος, ο Κύκνος, ο Γλαύκος, ο Ανταίος, ο Εύφημος, ο Σκείρων, ο Πελίας, ο Νηκεύς  κ.α.

Τα μυθογέννητα και γλαυκοθώρητα  ελληνικά  νησιά

Τα νησιά της Ελλάδος, οι θάλασσες και οι ακρογιαλιές της αποτελούν το δομικό υλικό και το κυρίαρχο μυθοπλαστικό σκηνικό της Ελληνικής Μυθολογίας.  

Τα λευκοθώρητα πελαγοστάσια του Αιγαίου, οι γαλανόφωτοι  θαλασσινοί  δίαυλοι  του Ιονίου και του Κρητικού πελάγους, η ηλιογέννητη θαλασσοκρατόρισσα (η Κρήτη), αποτελούν τα ξέφωτα μαγνάδια του Ελληνικού Μυθολογικού πολιτισμού. Η Ελλάς οφείλει τα πάντα εις τη θάλασσα...Έτσι από τα γλαυκά πελάγη, που γίνονται αβρόταται θωπείαι εις την γλαφυράν, την γεμάτην ακατανίκητο θέλγητρον Ελληνικήν ακτήν, ξεκινά και ο μύθος και η ιστορία αυτής εδώ της χώρας (Ζαμαρόφσκι Βόϊτεχ, χ.χ.: 675-677).

Θα 'λεγε κανείς ότι τα νησιά (εννοεί του Αιγαίου) είναι τα βήματα, τα βήματα των θεών, και προπάντων τα βήματα της Λητώς, όταν έτρεχε κυνηγημένη από την Ήρα, για να γεννήσει τον Απόλλωνα, το θεό του Φωτός, και την Άρτεμη, τη θεά Σελήνη-Εκάτη, την Παρθένα  (Χειμωνάς Γ., 1998:315).

Πολλά νησιά και θαλάσσιες περιοχές οφείλουν την ονομασία τους σε  Μυθικούς θεούς και ήρωες και αρκετές νησιώτικες και παραθαλάσσιες περιοχές συνδέονται με μυθικά πρόσωπα και με γνωστούς μύθους. Οι Μυθοστόλιστες και γαλαζόλευκες νύφες του Αιγαίου (τα νησιά του Αιγαίου), οι Ελληνικές λευκοκύμονες θάλασσες και τα ακτογαλανόφωτα στρωσίδια του ήλιου αποτελούσαν πάντοτε ισχυρή πηγή έμπνευσης για τους λογοτέχνες μας.

Αιγαίο Πέλαγος, Πελοπόννησος, Μυρτώο Πέλαγος, Ικάριο πέλαγος,  Ρόδος,  Αίγινα, Σαλαμίνα,  Χίος, Ζάκυνθος, Κεφαλονιά, Φολέγανδρος, Μύκονος, Ιθάκη, Σύμη, Άνδρος

Πολλά νησιά και θαλάσσιες περιοχές οφείλουν την ονομασία τους σε  Μυθικούς θεούς και ήρωες:    Όπως το Αιγαίο Πέλαγος στον πατέρα του Θησέα Αιγέα, η  Πελοπόννησος (που λεγόταν παλιά Αιγιαλεία) στον Αιγιαλέα, το Μυρτώο Πέλαγος στο γιο του Ερμή (ή του Δία) Μυρτίλο, η Ικαρία και το  Ικάριο πέλαγος στον Ίκαρο, η Ρόδος στη γυναίκα του Θεού Ήλιου Ρόδη, η Αίγινα και η Σαλαμίνα στις ομώνυμες  Νύμφες, κόρες του Ασωπού, η Χίος στην εγγονή του Μίνωα Χιόνα, η Ζάκυνθος στον Ζάκυνθο (γιο του Δάρδανου, βασιλιά της Τροίας), η Κεφαλονιά στον ήρωα Κέφαλο, η Φολέγανδρος στο γιο του Μίνωα Φολέγανδρο, η Μύκονος στον ήρωα Μύκονο, η Ιθάκη στον ήρωα Ίθακο, η Σύμη στην απαχθείσα από το Γλαύκο Σύμη, η Άνδρος στον Άνδρο υιό του Ευρυμάχου κ.τ.λ.

Κρήτη, Κάρπαθος,  Πόρος,  Σκύρος, Σέριφος,  Κέα, Ανάφη,  Σύμη, Κως, Νίσυρος, Σάμος, Δήλος, Κύθηρα,  Ελαφόνησος, Κύπρος, Ιθάκη

 Αρκετές νησιώτικες και παραθαλάσσιες περιοχές συνδέονται με μυθικά πρόσωπα και με γνωστούς μύθους όπως: 

Η Κρήτη με το μύθο του Μινώταυρου, ο Ιαπετός με την Κάρπαθο,  ο Πόρος, η Σκύρος και η Κρήτη με το Θησέα, η Σέριφος με το μυθικό Περσέα, η Κέα με το Σείριο, η Ανάφη με τον Απόλλωνα (την ανέδυσε από τα βάθη της θάλασσας), η Σύμη με το βασιλιά Νηρέα, ο Πολυβότης με την Κω και τη Νίσυρο, ο Αγκαίος γιος του Ποσειδώνα με τη Σάμο (ήταν ιδρυτής της), ο Απόλλων με  τη Δήλο, η Αφροδίτη με τα Κύθηρα και την Ελαφόνησο (τα διαχώρισε) καθώς και με την Κύπρο, ο Οδυσσέας με την Ιθάκη κ.α.

...  Η ίδια η Ελληνική θαλασσολάτρισσα φύση αποτελεί μια λαμπερή θεότητα με ουρανόφωτη θωριά. 

Το λιοπερίβλητο άρμα του Φαέθοντα, οι ηλιόμορφες νεράιδες, τα  πορφυρόχρυσα κεντίδια των δειλινών και οι χρυσοκλωστές του φεγγαριού εναρμονίζονται με τους λατρευτικούς ύμνους προς τον Αλικύμονα Ποσειδώνα και με τα ροδιά βήματα της Αφροδίτης (κατά τον Ησίοδο γεννήθηκε από τον αφρό της θάλασσας στην Κύπρο).

Από τα γαλαζόβλεφα σμιλέματα του Πρωτεϊκού λιθοξόου και από τα  Ελληνικά κυανέμβολα πολυδρόμια, ανεδύθη η Αφροδίτη (στα Κύθηρα) ως σύμβολο της αρμονίας και της τελειότητας και ο Απόλλων ως έκφραση του φωτός του Ελληνικού Πόντου.

= = = = === = ====    ===== = = = = = =

                                   Βιβλιοπαρουσίαση

Τι κι αν μετράει ο χρονος

Π ο ι ή μ α τα

Της Μαρίνας Σολδάτου

                                                                                                                  

     Ποίηση του σύμπαντος με Τρόπαια τις λέξεις, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ποιητική συλλογή της Μαρίνας Σολδάτου.  Η ποίησή της δίνεται με δεξιότητα. Διευρυμένη ποιητική έμπνευση και συναισθηματική φόρτιση στις λέξεις, τις οποίες μας μεταγγίζει στο στοχασμό και τις διοχετεύει ως την ψυχή του αναγνώστη, μέσα  απ'  τους προσωπικούς  της κώδικες.

 Η ποιήτρια χειρίζεται με τη δέουσα ευθύνη τη γλώσσα και κατορθώνει να εμβαθύνει στα εσώψυχα του αναγνώστη! Μια λεπταίσθητη ψυχή που με τη βαθυστόχαστη ματιά της, μας  ανοίγει διάπλατα τις θύρες στον εσωτερικό της κόσμο... και μας καλεί μέσα από τις πολυδιάστατες διαδρομές της, να λάβουμε μια ζέουσα γεύση  ζωής από τα ενδότερα της ψυχής της,  πριν στοιχειώσουν στην τύρβη της καθημερινότητας.  Σαν έτοιμη από καιρό, όπως θα έγραφε ο Κ.Π Καβάφης, να μας τις προσφέρει με ήχους... σιωπές... τρικυμίες... πόνους... οραματισμούς... άδολο γήινο έρωτα... ατέρμονη αγάπη  και όλα αυτά διανθισμένα με λυρικές  πινελιές που ασκούν σαγήνη, εξωτερικεύοντάς μας την υψηλή ηδονή που πλημμυρίζει την εκστασιασμένη από την περιπλάνηση στο σύμπαν ψυχή της.

Τα ύψιστα θεϊκά της δώρα που σχετίζονται άλλοτε με την ομορφιά της φύσης, άλλοτε με το κόκκινο του έρωτα που αιχμαλωτίζει αλλά η ίδια του τον μεταλαβαίνει....

Γράφει, για τη μετάληψη, στο ποίημα με τίτλο « Θάλασσα» ( σελ. 119):  « Η μετάληψη, μια γουλιά στα χείλη θάλασσας,/ ήβρε τον δρόμο μετά την καταιγίδα/ που σου΄ τρωγε τα σωθικά...».

Κι ο έρωτας απαντά:

«Τα σωθικά μου, αλάτι κι αίμα,  μετάλαβα την ποίηση»... Άλλοτε με την προσέγγιση της ανθρώπινης μοίρας, όλ' αυτά και άλλα τόσα μας τα καταθέτει γενναιόδωρα και ταπεινά.

 Σ' αυτό το κάλεσμα της ποιήτριας θα ήθελα να σταθώ με σεβασμό, ειλικρίνεια και υπευθυνότητα και να της καταθέσω τις εντυπώσεις μου έτσι ανταποδίδοντας την ευγενική προσφορά της συλλογής της σ' εμένα.

Τα 83 εμπνευσμένα ποιήματά της, αληθινά  κοσμήματα, μετά από ενδελεχή μελέτη τα  κράτησα  στις αισθήσεις μου, πέρασαν στα ενδότερα των συναισθηματικών μου κραδασμών και σάρωσαν τις κρυφές κυψελίδες που μέσα τους τοποθετώ μόνο τους άξιους... αφού έκαναν λυρικό διάλογο μέσα μου, κορυφώθηκαν κι ένιωσα στο στέρνο μου τον παφλασμό των λυγμών της ποιήτριας...

Γράφει, για τη θάλασσα των λυγμών... στο ποίημα με τίτλο «Κόκκινος έρωτας» (σελ. 32): «  Ήταν όλα βαμμένα γαλανά/ μιαν τέτοια βραδιά θυμάμαι,/ τότε που ο ιστός έπλεξε το παραμύθι/ και συ αρνήθηκες να διαβάσεις τον χρησμό./ Ταπεινοί  οι ίσκιοι σε εγύρευαν,/ ξεθώριασε η όψη και σε καλούσα./ Ξέχασες το κλειδί κάτω απ' την πέτρα του ονείρου./ Το προσκεφάλι μου εμάτωσε,/ πεινασμένο καρτερούσε το χάδι της ανάσας σου./ Ο έρωτας πάντα κόκκινος ήταν./ Στην θάλασσα των λυγμών η βάρκα τυλίχθηκε/ με την ομίχλη των ναυτιλλομένων μας προσδοκιών...».

Οι στίχοι της είναι μακροπερίοδοι και η ποιητική της έκφραση ψηλαφεί τα ακραίχμια του σουρεαλισμού. Είναι ποίηση βγαλμένη από μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη, ποίηση εξομολογητική, βιωματική με φιλοσοφικές απόπνοιες που αέναα και γενναιόδωρα μοιράζονται και θα μοιραστούν μέσα στο χρόνο... Καθαρά, θαρραλέα και ευγενικά, αποτυπώνει τις συνειδησιακές της καταγραφές και τις υπαρξιακές της αναζητήσεις.

Γράφει στο ποίημά της «Τι κι αν μετράει ο χρόνος» (σελ. 11). «Τι κι αν μετράει ο χρόνος,/ οι σταγόνες, δάκρυα που κυλούν στη βροχή/και τα μαλλιά μου σκοινί,/που άλλοι θα κρεμαστούν και άλλοι θα αγαπήσουν...».

Η Μαρίνα Σολδάτου γεννήθηκε ποιήτρια.  Τα ποιήματά της τα τεχνούργησε μόνη ... μέσα απ' τους λυγμούς της λέξη προς λέξη... «Του φεγγαριού» (σελ. 45).: «Του φεγγαριού το σμίξιμο γης κι ουρανού αγκάλη/ και έτρεμε η φτερούγα μου θλιμμένη στα βαθιά,/ πυρρίχιος ο έρωτας, σαν ίσκιος και προβάλλει/ κι ο ορίζοντας στο άπειρο να με καλεί μακριά...».

Πριν κλείσω τη συνοπτική αυτή προσέγγιση στην ποίησή της, θα σταθώ στο εξώφυλλο  της Αγγελικής Ραυτοπούλου που επιμελήθηκε τα κείμενα όπου μας ξενάγησαν οι συνθέσεις της επάλληλες με τις νότες στα έγκατα  και στα γήινα της δημιουργού.

Ευγνωμονώ  την ποιήτρια, που μου χάρισε το εξαιρετικό της πόνημα  και με παρέσυρε με το μαγικό φτερούγισμα της πέννας της σ' ένα θαυμάσιο ταξίδι.... μαζί με το αναγνωστικό κοινό, στη θύμηση του χρόνου!

                                                                                                        ΠΕΡΘΑ ΚΑΛΕΜΗ                                                                                                        

Μυτιλήνη, 21/6/2018