Ο Πιερ Μοσκοβισί σταδιοδρόμησε ως στέλεχος του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Κατά τούτο, οι διαπιστώσεις και οι προβλέψεις του, για την πορεία της Ευρώπης, ενόψει των ευρωεκλογών, θα έπρεπε να έχουν και το στοιχείο της αυτοκριτικής. Μας είπε:

*** «Η πιο πιθανή υπόθεση είναι αυτή της πραγματικής ανόδου των λαϊκιστών απέναντι στις εξασθενημένες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, με μία Ευρώπη που θα νοσήσει εάν οι φιλο-Ευρωπαίοι δεν ομονοήσουν».

*** «Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν μου μιλά. Δυστυχώς, δεν μιλά ούτε και στους φιλο-ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες ψηφοφόρους του».

Το κόμμα, που δεν του λέει πια τίποτε, ήταν αυτό που κυριαρχούσε στην Γαλλία από το 1981, με τον θρίαμβο Μιττεράν. Έχουμε δηλαδή ακριβώς το ίδιο φαινόμενο με το δικό μας ΠΑΣΟΚ. Διότι, όπως και το ΠΑΣΟΚ, κατέρρευσε και αυτό, πέφτοντας από την πρώτη θέση που είχε κερδίσει το 2012, με 40.9%, στην πέμπτη με 5.9%.

Αλλά η κατάρρευση της σοσιαλδημοκρατίας, στην οποία οι λαοί της Ευρώπης χρωστούν το «κοινωνικό κράτος», δεν είναι υπόθεση μόνον γαλλική ή ελληνική. Στην Γερμανία οι Σοσιαλδημοκράτες «πέτυχαν», περισσοί, το χειρότερο αποτέλεσμα της ιστορίας τους. Ενώ μεγάλη υποχώρηση έχουν γνωρίσει τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα εκεί που άλλοτε κυριαρχούσαν. Σε Σκανδιναβία, Φινλανδία, Αυστρία.

Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Λένιν «Ο αριστερισμός παιδική αρρώστια του κομμουνισμού», θα έπρεπε μάλλον να πούμε ότι «ο κυβερνητισμός είναι η γεροντική ασθένεια της σοσιαλδημοκρατίας». Δεν πρόκειται για απλή φθορά που προκαλεί η άσκηση της εξουσίας. Αλλά για κάτι βαθύτερο, που έχει άμεση σχέση με το είδος της «Ενωμένης Ευρώπης» που έχει επιβληθεί στους λαούς. Μιας Ευρώπης που εγκαταλείπει όλο και περισσότερο τις αρχές του κοινωνικού κράτους. Που ενδιαφέρεται περισσότερο για τις συνθήκες ευημερίας των εταιρειών, παρά για την ζωή των πολιτών.

Αν δεν του «μιλά» του Μοσκοβισί το πρώην κόμμα του, αν δεν μιλά το ΠΑΣΟΚ σε πρώην στελέχη του, που σπεύδουν σαν ποντίκια να εγκαταλείψουν το σκάφος και να τραφούν παρασιτικώς στον ξενιστή ΣΥΡΙΖΑ, γιατί να «μιλούν» στους νέους ανθρώπους;

Ίσως τους ξαναμιλήσουν αν αλλάξουν ρότα. Αν επιστρέψουν στο γράμμα και στο πνεύμα του συνθήματος «Ευρώπη των λαών», κάνοντας πρωτίστως ουσιαστική αυτοκριτική. Στο μεταξύ οι «λαϊκιστές», μέλανες, φαιοί, ερυθρόχροες θα προελαύνουν. Και όσοι αμετανόητοι σοσιαλδημοκράτες θα μελαγχολούμε.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr