Ξεκινά για τη Λέσβο ο "δεύτερος γύρος" του κτηματολογίου και απ' ό,τι φαίνεται με τις ίδιες σχεδόν αμαρτωλές συνθήκες, όπως τον προηγούμενο και με την ίδια πάντα δικαιολογία της χαμηλής αμοιβής. Υπαίτιοι και οι δύο αντισυμβαλλόμενοι, διότι αν ο αναθέτων φορέας παραβλέπει βασικά πράγματα, αυτά δεν δικαιολογούν την αποδοχή του αναδόχου.

Το κτηματολόγιο κατ' αρχήν δεν γίνεται στο γόνατο με τον τρόπο αυτόν που άρχισε και δυστυχώς, συνεχίζεται, γιατί τα λάθη θα επαναληφθούν και το "δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού". Δεν είναι μια ευκαιρία να δώσουμε δουλειά στους μηχανικούς, αλλά ένα σοβαρό εργαλείο του κράτους που υπεισέρχεται παντού, όπου υπάρχουν θέματα ιδιοκτησίας, ιδιωτών (φυσικών ή νομικών προσώπων) ή του υπό ευρεία έννοια δημοσίου.

Το κτηματολόγιο έπεται της κτηματογράφησης, που είναι η ακριβής αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης των ιδιοκτησιών και που γίνεται από οργανωμένα γραφεία, που έχουν τα προσόντα, όπως έγινε κάποτε προ πολλών δεκαετιών με τα μέσα της εποχής εκείνης και παρόλα αυτά με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, η κτηματογράφηση της Μυτιλήνης. Δεν γίνεται με την κατάθεση από κάθε ιδιοκτήτη του τοπογραφικού διαγράμματος της ιδιοκτησίας του "για να ληφθεί υπόψη" και όπου ο κάθε ιδιοκτήτης θα "υποδεικνύει" στον μηχανικό του τα όρια της ιδιοκτησίας του, αν αυτά δεν είναι υλοποιημένα επί τόπου με μόνιμη περίφραξη, όπως εκείνος τα αντιλαμβάνεται. Δεν γίνεται με δύο τοπογραφικά συνεργεία εκατέρωθεν ενός μη ευθυγράμμου κοινού ορίου ιδιοκτησιών, όπου το κάθε συνεργείο θα μαρκάρει διαφορετικά χαρακτηριστικά σημεία, με αποτέλεσμα μετά να μην "κουμπώνουν" μεταξύ τους τα διαγράμματα, παρότι θα είναι και τα δύο εξαρτημένα από το επίσημο (κρατικό) τριγωνομετρικό δίκτυο της χώρας.

Αν η δουλειά θα κατακερματισθεί σε πολλά τοπογραφικά συνεργεία, με αναθέσεις δημόσιου φορέα, θα πρέπει τουλάχιστον τα αντίστοιχα υπό κτηματογράφηση εδαφικά χωρία να τερματίζονται σε φυσικά όρια (επιφανειακά ρέματα, ακτογραμμές κλπ) ή σε τεχνητά όρια μόνιμων κοινόχρηστων έργων (οδών, πλατειών κλπ), ώστε τα τυχόν σφάλματα από τα διάφορα συνεργεία να μην επηρεάζουν ιδιοκτησίες.

Αυτά διδάσκονται στα Πολυτεχνεία (Γεωδαισία) και αυτά υποτίθεται πρέπει να εφαρμόζονται στην πράξη και όχι να γίνονται οι κακώς εννοούμενες "οικονομίες" και να σπαταλιούνται τα χρήματα αλλού κι αλλού, φορτώνοντας στους πολίτες σε περίοδο μάλιστα γενικευμένης οικονομικής κρίσης ακόμα και με δυσβάστακτα έξοδα δικαστικών αγώνων.

                                                                    Μ. Κομβούτης