Τι το ουσιαστικό πρόσφεραν αυτές οι εκλογές πλην του ότι λειτουργούν ως προανάκρουσμα, για το τι θα επακολουθήσει στις 7 Ιουλίου; Η εξουσία περνά προφανώς στην ΝΔ, αποδεικνύοντας πως από την στιγμή που κερδίζονται μεγάλοι Δήμοι και Περιφέρειες, τα περιθώρια για το όποιο ντέρμπι περιορίζονται σημαντικά.

Οι δυνατότητες του ΣΥΡΙΖΑ να αντισταθεί στην δεξιά επέλαση εκλείπουν και όπως εξελίσσονται τα πράγματα, θα δούμε τον νέο πρωθυπουργό να ορκίζεται σε λίγες ημέρες. Τι θα αλλάξει, όμως, στην κατάσταση της οικονομίας από την ασκούμενη δεξιά πολιτική; Τι περιθώρια υπάρχουν για παροχές προς τους πολίτες, που ασθμαίνουν στην κυριολεξία τα τελευταία δέκα χρόνια;

Απολύτως καμία προοπτική δεν κάνει την εμφάνισή της με κυβέρνηση την ΝΔ, πολύ περισσότερο όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ήδη υποσχεθεί περικοπές και λιτότητα, προκειμένου, λέει, να διορθώσει τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ όχι απλά δεν τάζει στο όνομα της δήθεν ειλικρίνειας, αλλά προϊδεάζει τον κόσμο για σαρωτικές αλλαγές στα οικονομικά.

Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, οι πολιτικές υποδεικνύονται από τις Βρυξέλλες και μικρή σημασία έχει το τι πρεσβεύει το κάθε κόμμα. Θέλω να πω: θα μπορούσε να βαφτίσει κανείς την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ τα τέσσερα τελευταία χρόνια ως αριστερή; Αλίμονο. Μήπως όλα δεν έγιναν για να παρθούν νέα δάνεια, που υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας για τα επόμενα χρόνια; Αν πιστεύει κανείς ότι με την τακτική αυτή σώθηκε η χώρα, όχι απλώς αυταπατάται, αλλά πιστεύει απλώς παραμύθια για μικρά παιδιά.

Άλλοι έχουν προαποφασίσει το μέλλον της χώρας και μάλιστα όλοι εκείνοι που εξυπηρετούν συμφέροντα μεγαλοεταιρειών, πολυεθνικών ή διεθνών κονσόρτσιουμ. Το διεθνές εμπόριο, σε συνδυασμό με το άνοιγμα παρθένων ή φτηνών από πλευράς κόστους αγορών, το ξεπούλημα όσο όσο του δημόσιου πλούτου της χώρας, σε συνδυασμό με τις επενδύσεις μικρού κόστους και μεγάλης κερδοφορίας, ο περιορισμός των εργασιακών δικαιωμάτων και η κατάργηση των λαϊκών  κατακτήσεων που έγιναν με μεγάλους αγώνες, είναι ο απόλυτος στόχος του νέου μοντέλου κυριαρχίας.

Πολιτικοί λοιπόν, όπως ο Αλέξης Τσίπρας ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι παρά διαχειριστές μιας προδιαγεγραμμένης πορείας, κατά την οποία δεν πρόκειται να αλλάξουν το παραμικρό. Αυτό έγινε από την αρχή της κρίσης από όλες τις κυβερνήσεις, μηδέ εξαιρουμένης της υποκριτικής στάσης της αντιπολίτευσης, που πάντα παίζει τον ρόλο του Ποντίου Πιλάτου.

Δεν προξενεί λοιπόν, καμία εντύπωση, που μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα οι πολίτες αλλάζουν τα κόμματα σαν τα πουκάμισα, χωρίς τον παραμικρό ιδεολογικό προσανατολισμό και με γνώμονα μόνο το προσωπικό όφελος του καθενός.

Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου θα είναι μια ακόμη τρανή απόδειξη πως ο κόσμος δεν θέλει να κάνει βήματα προς τα εμπρός, πως τους περισσότερους τους ικανοποιεί η αλλαγή της εξουσίας, έτσι για να μην υπάρχει μονοτονία και πως αυτό που μετρά, είναι να αλλάζουν τα πρόσωπα και όχι οι πολιτικές.

Μια κυβέρνηση ΝΔ, με μελανά ακόμη τα σημάδια της πολιτικής Σαμαρά, δεν πρόκειται να διασώσει τίποτε, παρά θα επιδεινώσει περαιτέρω το βαρύ οικονομικό κλίμα. Στην δε κοινωνία, πολύ σύντομα θα φανούν τα αποτελέσματα της μάλλον αμφίβολης σε όλη της την σημασία «φιλελεύθερης» πολιτικής. Στον αντίποδα, βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ουσιαστικά πέραν της απώλειας της πρώτης θέσης, βγαίνει κερδισμένος με αυτό το ποσοστό που πήρε και αναμένεται να διατηρήσει στις εθνικές εκλογές, καθώς δεν είναι και λίγοι αυτοί που ψήφισαν τις πολιτικές λιτότητας ή την κυβερνητική συνεργασία με την εθνικιστική Δεξιά.

Τα περιθώρια για κάτι άλλο - διαφορετικό, στενεύουν απελπιστικά και το νέο δίπολο εξουσίας πασπαλισμένο από το άρωμα της ψευτοαντιπολίτευσης, αναμένεται να καθορίσει την πολιτική ζωή της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Θυμηθείτε μόνο τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ και τα εκβιαστικά διλήμματα της δεκαετίες του 80 του τύπου «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά», ή τις δεξιές τσιρίδες περί «κάθαρσης», με την συνδρομή του ΚΚΕ και όλων των άλλων που έσπευσαν να καρπωθούν από ενδεχόμενη συρρίκνωση των κατ΄όνομα σοσιαλιστών.

Κρατήστε καλά στην μνήμη σας την μαζική εξαπάτηση των πολιτών τις προηγούμενες δεκαετίες όπου δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για την οριστική πτώχευση της χώρας με τις ευλογίες όλων των κομμάτων. Αυτά σκεφθείτε και μην περιμένετε κάτι διαφορετικό στις 7 Ιουλίου.