Χαίρομαι που η οικογένεια Μπακογιάννη αντέδρασε αμέσως στην πρόθεση του νέου πρόεδρου της «Αττικό Μετρό» να αλλάξει το όνομα του σταθμού «Ευαγγελισμός» σε «Παύλος Μπακογιάννης». Ας λύσει πρώτα τα προβλήματα με το μετρό της Θεσσαλονίκης, ο κ. Ταχιάος και μετά ασχολείται με τις ονοματοθεσίες  των σταθμών. Για τους οποίους, τόσο η λογική, όσο και η διεθνής πρακτική, συνιστούν το αυτονόητο: Να ταυτίζονται με την ονομασία της περιοχής που εξυπηρετούν.

Ούτε ο Παύλος Μπακογιάννης, ούτε ο Αλέκος Παναγούλης, που υπήρξαν αμφότεροι φίλοι μου, το έχουν ανάγκη. Βασικό γνώρισμά τους, υπήρξε η σεμνότητα. Αλλά, δυστυχώς, υπάρχει μια αρρωστημένη μανία με τις ονοματοθεσίες. 

Μένω σε έναν μικρό σε μήκος δρόμο. Μικρό, αλλά με ...δυο ονόματα. Ο μισός είναι αφιερωμένος στον αγωνιστή του 21 Τσάμη Καρατάσο. Ο υπόλοιπος στον πλούσιο, εκ Συρίας ορμώμενο, Φιλόπαππο, που έζησε στην Αθήνα των ελληνιστικών χρόνων. Και με τον παρά του μπόρεσε να παραβιάσει τον κανόνα που ίσχυε στο άστυ: «Ουδείς ενταφιάζεται εντός των τειχών». Λαδώνοντας, κατάφερε να στήσει ένα κακόγουστο μαυσωλείο, για την αφεντιά του, στον λόφο, απέναντι από την Ακρόπολη. Που πήρε, στους νεώτερους χρόνους, το όνομά του: Φιλοπάππου.

Πέρασα από δεκάδες ξένες πόλεις στα χρόνια που ταξίδευα ως δημοσιογράφος. Δεν μου έτυχε ποτέ να συναντήσω δρόμους, που άλλο όνομα είχαν στα επίσημα χαρτιά και με άλλο τους γνώριζαν οι άνθρωποι, είτε οι εντόπιοι, είτε οι διερχόμενοι. Αυτά, με τις συχνές μετονομασίες, μόνο εδώ συμβαίνουν. Κατεβαίνεις την Πανεπιστημίου, πέφτεις πάνω σε έναν ξένο που σε ρωτά ευγενικά πού βρίσκεται η ...Πανεπιστημίου. Διότι οι πινακίδες της οδοσήμανσης γράφουν «Ελευθερίου Βενιζέλου». Το ίδιο και στην κεντρική οδό της Καλλιθέας, την Θησέως, που και αυτή, επισήμως, έχει μετονομασθεί σε Βενιζέλου. Το ίδιο και στην Πατησίων, που μόνον οι πινακίδες την ονομάζουν «28ης Οκτωβρίου».

Το χειρότερο είναι αυτό που συμβαίνει σε τρεις από τους κεντρικότερους και πιο πολυσύχναστους, εμπορικούς δρόμους της Αθήνας. Μετρήστε ονόματα:

*** Στο πρώτο τετράγωνο «Βασιλέως Γεωργίου Α». Στα επόμενα δυο «Καραγεώργη της Σερβίας», πιο κάτω «Περικλέους», μετά «Αθηναΐδος» και στα τελευταία δυο τετράγωνα «Αγίας Ειρήνης».

*** Ένα τετράγωνο Καρύτση, ένα Χρ. Λαδά, ένα Εδουάρδου Λω, μερικά τετράγωνα Σίνα και τελικώς Δαφνομήλη.

*** Ένα τετράγωνο Αξαρλιάν, ένα τετράγωνο Λέκκα και μετά Πραξιτέλους.

Φέρτε μου τον ζουρλομανδύα.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr