Για τα δικά μου δεδομένα το να βρίσκομαι σύμφωνος με εκτιμήσεις ή προτάσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι, εδώ και δεκαετίες, ...είδηση. Και όμως, αυτή την φορά, οι περισσότερες προτάσεις που διατύπωσε ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Κουτσούμπας, εμένα μεν με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο, εσάς δε, θα πρέπει να σας βοηθήσουν να δείτε ορισμένες παραμέτρους του πλήγματος εκ της επιδημίας κ. Πρόεδρε.

Δεν στέκομαι τόσο στην πρώτη πρόταση για «Πρόσληψη μόνιμου ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού για να ανοίξουν όλα τα κλειστά κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, αλλά και για να μπορεί να γίνει 24ωρη η λειτουργία όλων των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ώστε να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία». Διότι αυτό είναι πράγματι κοινός τόπος στις τοποθετήσεις όλων των πολιτικών δυνάμεων. Και τείνει να καταστεί εφαρμοστέα πολιτική της κυβέρνησης. Ούτε στις προτάσεις για ειδικές άδειες στους εργαζομένους, ειδικώς τώρα που κλείνουν τα σχολεία, αφού ήδη ανακοινώθηκαν, επ' αυτού, συγκεκριμένες κυβερνητικές αποφάσεις.

Χρειάζεται, όμως, να δείτε και την άλλη διάσταση, του σε ποιους πρέπει να χορηγηθούν έκτακτες άδειες. Όπως η περίπτωση, που αναφέρει ο κ. Κουτσούμπας, ανθρώπων που «καλούνται να αναλάβουν την φροντίδα άρρωστου παιδιού ή ηλικιωμένου μέλους της οικογένειάς τους». Ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο ανθρώπων που καταφεύγουν σε νοσοκομεία, ως μη όφειλε, επιβαρύνοντας την κατάσταση. Όπως συνέβη π.χ. στο νοσοκομείο Αλεξάνδρας, όπου ηλικιωμένος περιφέρονταν επί ώρες από γραφείο σε γραφείο και από θάλαμο σε θάλαμο, με αποτέλεσμα να τεθούν σε «καραντίνα» πολλά μέλη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, δηλαδή να μειωθεί αισθητώς το μάχιμο της συγκεκριμένης νοσηλευτικής μονάδας.

Εκτός, όμως, από τα καθαρώς υγειονομικά μέτρα πρόληψης, ο κ. Κουτσούμπας έθεσε και ένα κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο αξίζει ιδιαίτερης προσοχής: «Να σταματήσουν αμέσως οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας, οι διακοπές σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, λόγω των χρεών των λαϊκών νοικοκυριών».

Δεν είναι επιτρεπτό, ούτε κατανοητό, «με καμία κυβέρνηση», σε τέτοιες συνθήκες, να διακόπτεται η ηλεκτροδότηση, είτε η υδροδότηση, σε ένα νοικοκυριό, καθιστώντας την πολιτική των προληπτικών μέτρων υγείας, παντελώς αδύνατη. Ούτε να πετάγονται άνθρωποι στον δρόμο, σε τέτοιες συνθήκες, μεταβαλλόμενοι σε περιφερόμενες «υγειονομικές βόμβες», για να ικανοποιηθεί κάποια τράπεζα ή κάποιο από τα «funds», που έχουν αγοράσει τα δάνεια.

Η δημόσια υγεία, ως κοινωνικό αγαθό, είναι υπέρτερη οιωνδήποτε οικονομικών συμφερόντων.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr