Παράγουμε, δυστυχώς, πολλούς εξυπνάκηδες. Ένα ιδιαιτέρως επικίνδυνο είδος. Τους βλέπουμε να σουλατσάρουν, είτε να συνωθούνται στις παραλίες της Αττικής ή της Θεσσαλονίκης. Να οργανώνουν «μαζικές διαδηλώσεις» στη Μυτιλήνη. Να στήνουν ...σουαρέ για ενήλικες στα σπίτια. Είτε παιδικά «πάρτι», επειδή βαριούνται να ασχολούνται όλη την ώρα με τα παιδιά τους και ψάχνουν να τους βρουν απασχόληση. Να συνωθούνται στους ναούς, με την ελπίδα ότι θα λάβουν ευλογία, η οποία θα τους προστατεύσει από την πανδημία.

Τους βλέπουμε περιβεβλημένους και το σχήμα της ιεροσύνης. Όπως ο ανεκδιήγητος πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος. Ο οποίος με μια ...σινδονιάδα επιστολή απευθύνεται επιτιμητικώς προς τον πρωθυπουργό, προειδοποιώντας τον πως αν προχωρήσει στο κλείσιμο των ναών, θα είναι «διώκτης του Χριστού».

Θα σταθώ ιδιαιτέρως σε αυτό το ζήτημα, καθώς την ώρα που γράφω, μεσημέρι της Δευτέρας, δεν έχει ακόμη συνέλθει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία ελπίζω ότι θα αποφασίσει, από μόνη της, το κλείσιμο των ναών και την αναβολή, για εύλογο διάστημα, μυστηρίων όπως η θεία κοινωνία, οι βαπτίσεις και οι γάμοι.

Δεν είμαι θεολόγος. Είμαι από τους ανθρώπους που μεγάλωσαν μέσα σε εκκλησιαστικό περιβάλλον. Από τις λίγες μελέτες των Γραφών που έχω κάνει, θαρρώ πως, σήμερα, το πιο επίκαιρο μήνυμα είναι εκείνο που περιέχεται στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Θυμίζω λοιπόν, σε όσους πιστούς τους έχει διαφύγει, ή το έχουν ξεχάσει, την απάντηση που έδωσε ο Ιησούς στην Σαμαρείτιδα, όταν εκείνη τον ρώτησε ποιος είναι πιο κατάλληλος τόπος, για την λατρεία του Θεού, τα Ιεροσόλυμα, ή το όρος της Σαμάρειας:

«Γύναι, πίστευσόν μοι ότι έρχεται ώρα ότε ούτε εν τω όρει τούτω ούτε εν Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τω πατρί. ... έρχεται ώρα, και νυν εστιν, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουσιν τω πατρί εν πνεύματι και αληθεία· και γαρ ο πατήρ τοιούτους ζητεί τούς προσκυνούντας αυτόν. Πνεύμα ο Θεός, και τούς προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» (Ιωάν. 4:21-24).

Και αν επιμείνει κανείς ότι υπάρχει και το «εν εκκλησίαις ευλογείτε τον Θεόν», το οποίο υπάρχει στις μετώπες αρκετών ναών, απαντήστε του ότι αυτό ήταν από τον ψαλμό 67 του Δαυίδ. Άρα ήταν μια... «ντιρεκτίβα» προς Ιουδαίους, πριν από τον λόγο του Χριστού, που είναι ασφαλώς υπέρτερος.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr