Παίρνοντας αφορμή από τις τριήμερες εκδηλώσεις για το λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο, ο γιατρός Μ. Αξιώτης αντιπροτείνει με επιστολή του τόσο στη Νομαρχία, όσο και στο Δήμο Μυτιλήνης, να σταματήσει η μονόπλευρη ενασχόληση με τον τσολιά της τέχνης.
Στην επιστολή του, με δεικτικό τρόπο, επισημαίνει:
«Πήρα αφορμή από τις τριήμερες εκδηλώσεις για το λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο, τον άτυχο τσολιά της Λέσβου, που πέθανε στην ψάθα και που από τότε πάμπολοι εραστές του μάνατζμεντ, κερδίζουν «ουκ ολίγα», αναλύοντας κατά καιρούς τον βραχύ του βίο και την «τέχνη του».
Μέχρις εδώ όλα καλά, αφού αυτά αποτελούν προσωπική μου άποψη (για την αξία της τέχνης του) και δεν είναι δυνατόν να τα αναπτύξω εδώ.
Επειδή όμως, σ αυτές τις εκδηλώσεις ξοδεύεται δημόσιο χρήμα (Δήμος Νομαρχία), επειδή κινδυνεύει το νησί να αντιπροσωπεύεται, ως προς την πραγματική ζωγραφική, από τον άτεχνο Θεόφιλο και επειδή υπάρχει κίνδυνος να αναλύεται αύριο το είδος της τρίχας στις κάλτσες του, με περισπούδαστες διατριβές, προτείνω.
- Αυτές οι προτεινόμενες «Ημέρες» να αφιερώνονται κάθε χρόνο στη «Λεσβιακή ζωγραφική και γλυπτική», για να γνωρίσουν οι κάτοικοι αυτού του προικισμένου από τη Φύση και τον Πολιτισμό, νησιού, ότι υπάρχει πλειάδα δημιουργών στην ιστορία του και στη σημερινή του πορεία, που το τιμούν και που μόνο από τους «επαΐοντες» των θώκων, αγνοούνται στη σοβαρή τους διάσταση (όχι μόνο με εκθέσεις Λεσβιακών Καλοκαιριών συνάμα με γιορτές γαύρου).
- Να εκδοθεί επιτέλους ένα σοβαρό λεύκωμα, με τα βιογραφικά θανόντων και ζώντων δημιουργών του νησιού, με επιμέλεια ειδημόνων στην ιστορία της τέχνης.
Σας δηλώνω ότι αν συνεχιστεί αυτή η μονόπλευρη ενασχόλησή σας με τον τσολιά της «τέχνης», που εγώ την ονομάζω «εμπύρετη ιδιοτελή Θεοφιλολαγνεία», θα θεωρήσω τους λόγους διαφορετικούς από την άδολη και αγνή προβολή του προικισμένου μας τόπου και προσβολή στα ονόματα των τόσων άριστων λειτουργών της τέχνης, που γεννήθηκαν στα χώματά του».