Με τι ψυχή να πω «καλημέρα» κ. Πρόεδρε, όταν τα «δώρα» που μας επιφυλάξατε πρωτομαγιάτικα, μέρα παγκόσμιας γιορτής των εργαζομένων, πρόκειται να κάνουν τις μέρες μας κακές, ψυχρές και ανάποδες;
Η γενιά μου γεννήθηκε μέσα στη φτώχεια και τη στέρηση. Στα ξυπόλυτα τάγματα με τα μπαλωμένα ρούχα. Με τα συσσίτια από γάλα σκόνη και το μουρουνέλαιο της συμμαχικής βοήθειας.
Δουλέψαμε σκληρά. Οι περισσότεροι εξ απαλών ονύχων. Από την ηλικία που τα σημερινά παιδιά πάνε στα νηπιαγωγεία. Μετήλθαμε, οι περισσότεροι, πολλές «δουλειές του ποδαριού», ευκαιριακά μεροκάματα, άγρια εκμετάλλευση της ανάγκης μας. Παλέψαμε.
Ματώσαμε δουλεύοντας, άλλοι εδώ για την «Ελλάδα της ευημερίας» και άλλοι στη «μαύρη ξενιτιά», για το «οικονομικό θαύμα» της Γερμανίας, την εκβιομηχάνιση της Σουηδίας, την ανάπτυξη της Αυστραλίας και κάθε χώρας υποδοχής.
Ποιος να μας το έλεγε, ότι μετά την «ευημερία και πρόοδο» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, την «ισονομία και ισοπολιτεία» του Γεωργίου Παπανδρέου, την «Αλλαγή» και την Ελλάδα που «ανήκει στους Έλληνες» του Ανδρέα Παπανδρέου, την «Κάθαρση» των Μητσοτάκη-Φλωράκη-Κύρκου-Στεφανόπουλου, την «Ανασυγκρότηση και Ανάπτυξη» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τον «Εκσυγχρονισμό» του Κώστα Σημίτη και την «Επανίδρυση» του Κώστα Καραμανλή που λες και έχασε τη φωνή του και δεν έχει να πει τίποτα για όσα βιώνουμε- θα γυρίζαμε πίσω στην Ψωροκώσταινα.
Ότι όλα αυτά θα κατέληγαν σε στρατιές νεόπτωχων. Με εφιαλτικώς αυξανόμενη παραγωγή ανέργων. Με τα παιδιά μας να προβληματίζονται μήπως πρέπει να πάρουν κι αυτά το δρόμο της ξενιτιάς, σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας, ενώ η χώρα κατακλύζεται από πλημμυρίδα ξένων. Με τους απόμαχους που τους τάζατε καλύτερες μέρες, να βυθίζονται στην απελπισία.
Οι φτωχότεροι Έλληνες καλούνται να στηρίξουν μια εθνική προσπάθεια, επειδή όσοι μας κυβερνήσατε φορτώσατε το κράτος με κομματικούς διορισμούς. Μοιράσατε, σαν να ήτανε προίκα σας, το δημόσιο χρήμα σε πρόωρες συντάξεις σαραντάρηδων, σε επιδόματα παχυλά αμειβόμενων, σε ...θεσμοθετημένες «πλασματικές» υπερωρίες αργόσχολων. Και, κυρίως, χρεώνοντας τις μελλοντικές γενιές με προκλητικές συμβάσεις, από τις οποίες παρήχθησαν μίζες για κόμματα, πολιτικούς, κρατικούς λειτουργούς και δημιούργησαν τα «νέα τζάκια».
Πληρώνουμε για όλους αυτούς που λαδώνονταν. Ε, δεν είναι να ντρέπεστε που, αν μη τι άλλο, δεν είστε ικανοί ούτε έναν από αυτούς να «δέσετε», να του πάρετε πίσω, έστω ένα μέρος από εκείνα που γλέντησε σε βάρος των κορόιδων;




Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr