Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα με θέμα την Αντισεισμική Προστασία των Σχολικών Μονάδων, πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί στην αίθουσα τελετών της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Η ενημερωτική εκδήλωση ήταν μια συνδιοργάνωση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, καθώς και των Διευθύνσεων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης.
Η αίθουσα του Υπουργείου γέμισε από νωρίς με εκπαιδευτικούς και στελέχη της σχολικής κοινότητας, που θέλησαν να ενημερωθούν για το θέμα. Το Δήμο Λέσβου εκπροσώπησε ο υπεύθυνος της Πολιτικής Προστασίας αντιδήμαρχος Γ. Βατός.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο φυσικός - γεωφυσικός Δ. Γαλανόπουλος, ο οποίος ανέλυσε το σεισμικό κίνδυνο της Λέσβου. Μίλησαν, ακόμη, η Ασημ. Κούρου γεωλόγος και προϊσταμένη του Εκπαιδευτικού Τμήματος του ΟΑΣΠ για το ρόλο του Οργανισμού, ενώ ο Κ. Μπάκας, πολιτικός μηχανικός του ΟΑΣΠ, ανέλυσε το θέμα της συμπεριφοράς των κτιριακών κατασκευών.
Ακολούθησε βροχή ερωτήσεων από τους παριστάμενους, οι οποίοι θέλησαν να μάθουν λεπτομέρειες για την αντισεισμική προστασία, τις ασκήσεις ετοιμότητας και τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε περίπτωση σεισμού.
Οι ομιλητές, τόνισαν ότι η περιοχή μας, είναι γνωστό άλλωστε, θεωρείται σεισμογενής, γεγονός που σημαίνει ότι οι πολίτες κάθε ηλικίας θα πρέπει να μάθουν να ζουν με την ιδέα του σεισμού και να είναι προετοιμασμένοι ν αντιδράσουν σωστά σε περίπτωση ανάλογου περιστατικού.
Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα των σχολείων, όπου συστήθηκε στους εκπαιδευτικούς να έρχονται σε επαφή με τον ΟΑΣΠ και να πραγματοποιούν ασκήσεις σεισμικού κινδύνου κατά τακτά χρονικά διαστήματα, τουλάχιστον τρεις φορές το χρόνο, ώστε οι μαθητές και όλοι οι εργαζόμενοι στα σχολεία να είναι ενημερωμένοι για τις κινήσεις και το πλάνο δράσης σε περίπτωση σεισμού. Όπως αναφέρθηκε πολλές φορές, ένα ακραίο φαινόμενο πχ σεισμός πολλών ρίχτερ, πιθανόν να ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνάμεις και τον προγραμματισμό για προστασία και πρόληψη, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει πρόληψη και προγραμματισμός, ώστε να περιοριστούν όσο γίνεται οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος. Ως παράδειγμα αναφέρθηκε η περίπτωση της Ιαπωνίας, η οποία στο μεγάλο σεισμό του 1956 είχε 226.000 ανθρώπινα θύματα. Στον αντίστοιχου μεγέθους σεισμό που σημειώθηκε πρόπερσι στην Ιαπωνία, τα θύματα ήταν 25.000. Είναι φυσικό σε μια καταστροφή τέτοιου μεγέθους ότι θα υπάρξουν συνέπειες. Σκοπός της πρόληψης και του προγραμματισμού είναι ο περιορισμός των συνεπειών αυτών.
Μ.Χ.