-Δυσαρέσκεια στην γερμανική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον υφυπουργό ανάπτυξης, από τον απόηχο της επίσκεψής της στο νησί μας, και ιδιαίτερα από τα ποικίλα σχόλια, σχετικά με το πώς βλέπουν και πώς αντιμετωπίζουν οι Έλληνες την στάση της Γερμανίας, ως νέο οικονομικό, αυτή τη φορά, «κατακτητή», που επιθυμεί και ζητά να επιβάλλει την παρουσία του παντού.
Οι Έλληνες έχοντας υποφέρει από την Γερμανική κατοχή και έχοντας πληρώσει ακριβά το τίμημα, είναι λογικό να δυσανασχετούν, να εναντιώνονται και να βλέπουν με καχυποψία κάθε τέτοια παρουσία. Είναι λογικό να γίνονται παραλληλισμοί και να αντιδρούν σε οποιονδήποτε πιθανό διασυρμό και οποιαδήποτε «κηδεμονία».
Οι Έλληνες όσο φτωχοί και κουρασμένοι και ανύμποροι κι αν είναι, δεν παύουν να είναι υπερήφανοι.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όταν οι μεταφραστές συνοδοί, διάβαζαν στο κ Φούχτελ και στους βουλευτές της καγκελαρίας, τα σχόλια και τα ρεπορτάζ των τοπικών εφημερίδων, ομολογουμένως η ατμόσφαιρα βάρυνε και τα πρόσωπα στράβωσαν. Μάλιστα πληροφορίες φαίνεται να λένε, ότι δεν θα επαναλάβουν το ταξίδι τους και δεν θα ξαναέρθουν στο νησί.
Ειλικρινά δεν θα μας λείψουν

-Πολύς κόσμος αγόρασε το εισιτήριο για την χθεσινή εκδήλωση στο κάστρο, προκειμένου ν απολαύσει το δύο μεγάλα ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος, που παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο. Όμως γρήγορα τελείωσαν τα χαρτάκια εισόδου αξίας 15 ευρώ και οι υπεύθυνοι κατέληξαν στη λύση της διάθεσης των εισιτηρίων των 12 ευρώ, εισπράττοντας από τους δημότες όμως, 15 και χωρίς να τους δώσουν κάποια επιπλέον απόδειξη για την διαφορά των 3 ευρώ.
Κίνηση που τους παραξένεψε όλους και όχι μόνο


-Το παράπονό του ήθελε να μοιραστεί άντρας που έπεσε θύμα κλοπής, στην κεντρική μας αγορά μέρα μεσημέρι. Και το παράπονό του απευθύνεται προς την ελληνική πολιτεία που το μόνο που θέλει είναι να υφαρπάξει από την τσέπη του φορολογούμενου πολίτη, χωρίς να υπάρχει αντίκρισμα, χωρίς να του προσφέρει την παραμικρή συμπαράσταση, και κυρίως χωρίς την υποτυπώδη προστασία.
Έπεσε θύμα επίθεσης και έχασε το πορτοφόλι του, και άλλα προσωπικά έγγραφα. Μέσα στην ταραχή του, ανηφόρησε στην αστυνομία όπου του είπαν ότι για δήλωση απώλειας ή κλοπής ή κατάθεση μήνυσης όφειλε να πληρώσει, 50, 100 ευρώ. Πού να τα βρει ο άνθρωπος, συνταξιούχος των 600 ευρώ και μάλιστα τέλος του μήνα. Πήγε στην τράπεζα για να πάρει τη σύνταξη, αλλά μάταια. Ύστερα από 30 χρόνια συναλλαγής με το υποκατάστημα, κανείς δεν δέχτηκε να τον εξυπηρετήσει. Του σύστησαν να πάει στο αστυνομικό τμήμα για έκδοση ταυτότητας.
Όμοια αντιμετώπιση βρήκε και στο ασφαλιστικό του ταμείο, όπου έπρεπε να καταβάλει παράβολο 50 ευρώ για την επανέκδοσή του, αν και υπέγραψε σχετική δήλωση ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα υπάρχει απαίτηση επιστροφής χρημάτων.
Παρ΄όλα αυτά, μόνο πόρτες κλειστές έβρισκε, σφραγισμένες από την γραφειοκρατική σκληρότητα ενός κράτους που αδυνατεί να προστατέψει τον πολίτη του και τον αντιμετωπίζει ως εχθρό.