Οι πολιτικές ατιμίες στην Ελλάδα λέγονται «τροπολογίες». Και καταγγέλλονται συνήθως ως «ντροπολογίες» από τα κόμματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης. Που υπόσχονται, μονίμως, να κλείσουν τον αμαρτωλό κύκλο των «ντροπολογιών», όταν έλθουν στην εξουσία. Και φυσικά, όταν πάρουν την εξουσία επιδίδονται σε «τροπολογίες» καθ ότι εκείνο το αρχικό «ν» είναι αποκλειστικής χρήσεως των αντιπολιτευομένων και ουχί των κυβερνώντων. Με ανάλογη βεβαίως τοποθέτηση των φιλίων προς εκάστη πλευρά μέσων ενημέρωσης.
Τυπικό δείγμα τέτοιας ατιμίας είναι και η «τροπολογία» σε τελείως άσχετο νομοσχέδιο, του υπουργείου Υγείας, για τον ξενώνα καρκινοπαθών των Αγίων Αναργύρων, με την οποία τα δυο συγκυβερνώντα κόμματα επιχειρούν, μέσα στην αυγουστιάτικη ραστώνη, να περάσουν διατάξεις που είναι ολοφάνερο ότι έχουν υπαγορευθεί από «βαρόνους» που ελέγχουν «ομίλους» μέσων ενημέρωσης «εθνικής εμβελείας». Και από ανάλογους «ομίλους» που ελέγχουν το μέγιστο μέρος της διακινούμενης διαφημιστικής δαπάνης ως «media shop» και την κατανέμουν πρωτίστως στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα των «βαρόνων», αδικώντας κατά σύστημα και παρανόμως μικρότερες ανεξάρτητες εφημερίδες, τηλεοράσεις ή ραδιόφωνα, κυρίως δε τα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης.
Η όλη επιχείρηση υφαρπαγής της ψήφου, της ευρισκόμενης σε διακοπές εθνικής αντιπροσωπείας, γίνεται με τέτοια σπουδή, ώστε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, δεν κατέστη δυνατόν να συνυποβάλλει την επιβεβλημένη από το νόμο έκθεση για τις οικονομικές συνέπειες του πονηρού νομοθετήματος. Αντ αυτής σημειώνει απλώς το γεγονός ότι λόγω της μεγάλης σπουδής δεν κατέστη δυνατή η αποτίμηση των οικονομικών συνεπειών του ανοσιουργήματος. Επισήμανση που είναι ικανή, από μόνη της, να εγείρει ενστάσεις ακυρότητας των προωθούμενων διατάξεων, ακόμη και αν ψηφισθούν από το τμήμα διακοπών της Βουλής.
Ατυχώς η πολιτική νομοθεσία μας δεν προβλέπει την άσκηση δίωξης εναντίον εκείνων που ευτελίζουν την κοινοβουλευτική διαδικασία, γελοιοποιούν το Σύνταγμα, αυτογελοιοποιούμενοι και οι ίδιοι, καθώς εμφανίζονται ως γύφτισσες που χορεύουν υποτακτικώς στους ρυθμούς που μπορεί να δίνει το ντέφι οιουδήποτε Ψυχάρη ή Μπόμπολα, ή άλλου «νταβατζή» για να θυμηθούμε τον όρο που εισήγαγε εν τω καθιδρύματι «Μπαϊρακτάρη» ο πρώην πρωθυπουργός και νυν μέγας σιωπών Κώστας Καραμανλής.
Αυτό, όμως, δεν είναι ούτε διακυβέρνηση από «υπηρέτες του λαού», ούτε νομοθετική εργασία από «αντιπροσώπους του έθνους». Είναι δουλειές του ποδαριού, εκτελούμενες από πρόθυμους παρακεντέδες μεγάλων αφεντικών.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
email giorgis@massavetas.gr