Εκείνος ο στίχος από το ποίημα «Στην Πατρίδα» του Λορέντζο Μαβίλη, «Ελλάς το μεγαλείον σου βασίλεμα δεν έχει», έχει κατά κόρον χρησιμοποιηθεί στην ειρωνική του εκδοχή, για να κρίνει όσα απερίγραπτα συνιστούν τον τρόπο λειτουργίας τούτου του κράτους σε όλες τις θεσμοθετημένες εξουσίες του: Νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική, αλλά και στις άτυπες «εξουσίες» όπως πνευματική, εκκλησιαστική, οικονομική, αθλητική και άλλες.
Τον ξαναθυμάμαι κάθε φορά που βρίσκομαι αντιμέτωπος με ελληνικά ..θαυμαστά και απίστευτα. Ή άλλως πως «απίστευτα, αλλ όμως ελληνικά». Όπως αυτά που καταγράφονται στην αστυνομική και δικαστική ειδησεογραφία.
Σε ποια ευνομούμενη χώρα θα εύρισκαν οι αστυνομικές αρχές στοιχεία για τη λειτουργία δυο μεγάλων συμμοριών, αποτελούμενων εκ περίπου εκατό βομβιστών, εκβιαστών, εμπόρων όπλων και ναρκωτικών, με μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών υλών στην κατοχή τους, αλλά όλοι αυτοί δεν θα περνούσαν την πόρτα των ανακριτικών γραφείων, λόγω θερινής ραστώνης;
Συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα. Και συγκεκριμένως στην Κρήτη. Όπου λόγω των διακοπών του Αυγούστου, είναι κλειστά τα ανακριτικά γραφεία. Και ουδείς ασχολήθηκε με την ανάκριση όλων αυτών. Αλλά και παλαιότερα, που ειχαν ασχοληθεί με έναν από τους «αρχηγούς», όστις σχεδίαζε να ανατινάξει το δήμαρχο Σφακίων, επειδή δεν έκανε τα στραβά μάτια, όταν κάποιος καταπατητής επιχείρησε να ιδιοποιηθεί δημόσια κτήματα, τι έκαναν; Τον συνέλαβαν, βρήκαν και κατέσχεσαν στο σπίτι του, στην Επισκοπή Ρεθύμνου, 3,2 κιλά ζελατοδυναμίτιδας και 833 γραμμάρια αμμωνιοδυναμίτιδας, αλλα τον άφησαν ελεύθερο.
Συγγνώμη, αλλά γιατί πρέπει να κλείνουν τα δικαστήρια τον Αύγουστο, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, λες και οι δικαστές, οι ανακριτές και οι εισαγγελείς είναι μαθητούδια και πρέπει να μετέχουν στις σχολικές διακοπές; Είναι άσχετο προς αυτές τις προκλητικές διαδικασίες λειτουργίας του δικαστικού σώματος το γεγονός ότι έχουν σωρευτεί εκατοντάδες χιλιάδες αδίκαστες υποθέσεις, τόσο ώστε να μας μέμφονται γι αυτήν την πραγματικότητα και οι τροϊκανοί;
Και πώς να κάνουν οι αστυνομικοί καλά τη δουλειά τους, όταν η δικαιοσύνη αμελεί και αναβάλει την εκτέλεση του δικού της καθήκοντος, ή όταν, παρά το εξόφθαλμο της παρανομίας, αφήνει ελεύθερους συμμορίτες, οι οποίοι εν συνεχεία επιδίδονται σε πράξεις αντεκδίκησης τόσο εναντίον αστυνομικών ας θυμηθούμε την ανατίναξη του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε η σύζυγος αστυνομικού διευθυντή- όσο και εναντίον μαρτύρων κατηγορίας;
Παιδιόθεν εθαύμαζα το αδέκαστον και ακαριαίον της Δικαιοσύνης. Θου Κύριε

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
email giorgis@massavetas.gr