-Συναγερμός έχει χτυπήσει στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Λέσβου, αφού κινδυνεύει με απένταξη ένα σημαντικό έργο συνολικού προϋπολογισμού 5,5 εκατομμυρίων ευρώ. Πρόκειται για την αποκατάσταση του κεντρικού ΧΑΔΑ της Μυτιλήνης, ο οποίος είναι ενταγμένος στο ΕΣΠΑ, δυστυχώς, όμως, λόγω προβλημάτων που υπήρχαν, το έργο δεν προχώρησε όπως έπρεπε και σήμερα κινδυνεύει να χαθεί. Ήδη ο αρμόδιος αντιδήμαρχος συναντήθηκε με τα στελέχη της Διαχειριστικής Αρχής, δόθηκαν οι απαραίτητες οδηγίες για το πώς πρέπει να συμπληρωθεί ο φάκελος του έργου, ώστε να επισπευστούν οι διαδικασίες.
Οι μηχανικοί του Δήμου, εργάζονται πυρετωδώς στη σύνταξη και συμπλήρωση του φάκελου, έτσι ώστε μέχρι τις 18 Οκτωβρίου που είναι η προθεσμία, να έχουν διεκπεραιωθεί όλες οι εκκρεμότητες.
Το θέμα είναι ότι επικρέμεται η απειλή του τεράστιου και δυσβάσταχτου προστίμου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ευρωδικαστηρίων, για τους ανυπάκουους δήμους που δεν αποκατέστησαν τις χωματερές τους και άφησαν το χρόνο να κυλά και τις προθεσμίες να περνάν, πιστεύοντας ότι θα γλιτώσουν.
Το λέμε και το ξαναλέμε, αλλά τα ποσά προκαλούν πανικό και μόνο στο άκουσμά τους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ζητήσει για την υπόθεση των χωματερών την επιβολή κατ αποκοπή προστίμου 7.786 ευρώ ανά ημέρα, για το διάστημα από την πρώτη καταδίκη (Οκτώβριο του 2005) μέχρι τη δεύτερη (Ιούλιος 2013) (ή τη συμμόρφωση). Και χρηματική ποινή 71.193 ευρώ για κάθε ημέρα που περνά από τη δεύτερη καταδίκη μέχρι την πλήρη συμμόρφωση της χώρας.

-Πολλές από τις βρύσες που έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία, κατασκευασμένες προ εκατονταετίας και βάλε, επί εποχής Τουρκοκρατίας, βρίσκονται σε κακά χάλια. Ορισμένες έχουν μετατραπεί σε σημεία απόθεσης απορριμμάτων, άλλες είναι μουτζουρωμένες από ασυνείδητους νεαρούς, που δεν γνωρίζουν τις έννοιες ιστορία και πολιτισμός. Έχουν χάσει την αίγλη τους, το συμβολισμό τους, την αξία τους, ακόμα και τη λειτουργικότητά τους.
Δεν υπάρχει μέριμνα ούτε για την εμφάνισή τους, ούτε για τη χρήση τους. Η κατάσταση, όμως, αυτή, επεκτείνεται και σε άλλες νεώτερες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η βρύση στο τρίγωνο Μητροπόλεως και Ερμού. Μέχρι πριν λίγο καιρό έτρεχε και οι περαστικοί κυρίως οι τουρίστες, δροσίζονταν, απολαμβάνοντας και τον ίσκιο της φυλλωσιάς από τις νεραντζιές.
Τώρα άγνωστο πώς ή ποιοι, σταμάτησαν την παροχή. Η βρύση «στέρεψε», αφού δεν υπάρχει ούτε βάνα.
Αναρωτιόμαστε αν η βρύση αυτή είναι ιδιωτική, για να πράττει ο καθείς ό,τι θέλει. Στην τελική, ποια η χρήση μιας βρύσης σε δημόσιο χώρο;