Οι πολιτικοί μας ηγέτες είναι ασφαλώς γλωσσομαθέστατοι. Άλλος με τα αγγλικά του, έστω και «τσάτρα-πάτρα», άλλος τα γαλλικά ή τα γερμανικά του. Σουηδικά δεν ξέρω να μιλάνε πολλοί. Αλλά στην εποχή μας δεν χρειάζεται να μιλάς και να καταλαβαίνεις τη γλώσσα ενός άλλου λαού για να μπορείς να παίρνεις διδάγματα από τα πολιτικά ήθη που επικρατούν στη χώρα του. Παρά ταύτα, μου φαίνεται εξαιρετικώς δύσκολο να κατανοήσουν ιδίως δε να αποδεχθούν- οι δικοί μας πολιτικοί ταγοί ένα από τα μηνύματα που εκπέμφθηκαν εκ Στοκχόλμης, ως απόρροια του εκλογικού αποτελέσματος.
Όντας μόλις 49 ετών, ο επί δυο συνεχόμενες θητείες πρωθυπουργός της Σουηδίας Φρέντερικ Ράινφελντ, παραδεχόμενος την ήττα του κεντροδεξιού συνασπισμού του οποίου ηγείτο, από τους Σοσιαλδημοκράτες, το ίδιο βράδυ των εκλογών, ανακοίνωσε την απόφαση του να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος των «Νέων Μετριοπαθών», παραμένοντας ως υπηρεσιακός αρχηγός ως το συνέδριο του κόμματος. Παραίτηση μια και έξω. Όχι με ναζάκια, αλά ελληνικά. Όχι «θέτω την παραίτησή μου στη διάθεση των οργάνων» και άλλα τέτοια τεχνάσματα. Απλώς «παραιτούμαι».
Εδώ το εκλογικό σώμα μπορεί να αποδοκιμάζει την πολιτική ενός κόμματος, αλλά η ηγεσία του παραμένει πεισματικώς γαντζωμένη στο θώκο της. Και, συνήθως, αντί να κάνει πολιτικό χαρακίρι, επιδίδεται σε αποκεφαλισμούς βουλευτών ή άλλων κομματικών στελεχών που τολμούν να αμφισβητήσουν το παπικό αλάθητο του αρχηγού. Στην καλύτερη περίπτωση ακούμε εκείνο το υποκριτικό υποκατάστατο αυτοκριτικής με τις τυποποιημένες φράσεις «κάναμε και λάθη», ή «πρέπει να δούμε τι λάθη κάναμε».
Προφανώς, στα πλαίσια των αντιλήψεων περί της μοναδικότητας της φυλής μας, εδώ φύονται αρχηγοί που έχουν σύμφυτο το γνώρισμα του «αναντικατάστατου».
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι ίδιοι οι αρχηγοί που ακόμη και όταν τους φτύνει το εκλογικό σώμα θεωρούν απλώς ότι ψιχαλίζει. Είναι οι στρατιές των αυλοκολάκων που είναι έτοιμες να επιτεθούν σε κάθε προβληματιζόμενο, σε κάθε διαφωνούντα, στολίζοντας τον με τα συνήθη επίθετα του «προδότη», του «αποστάτη» και άλλα εξόχως ελληνικά.
Αγαπητέ μου, δοκίμασες και εσύ να «σώσεις το έθνος». Και αποδοκιμάστηκες από το λαό. Ε, άντε πήγαινε να κάνεις καμιά άλλη δουλειά, μπας και ο διάδοχός σου αποδειχθεί καλύτερος για τον τόπο, ή έστω για το κόμμα σου. Όπως είπε και ο Τσόρτσιλ, τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από «αναντικατάστατους».

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
email giorgis@massavetas.gr