Όπως καθόμουν στην πλαζ του Σιγρίου, σταματάει ένα αυτοκίνητο και ο οδηγός ρωτάει τους διπλανούς μου, «Αξίζει να επισκεφτούμε το μουσείο του Απολιθωμένου Δάσους;». Ο πρώτος, μάλλον δικός μας, του απαντάει «ε, αν σ ενδιαφέρουν οι πέτρες». Τον διακόπτει όμως ο φίλος του, με προφορά Αθηναϊκή, «Αν δεν πάτε στο μουσείο, δεν έχετε δει τη Λέσβο στα καλύτερά της».
Μετά από μία ώρα περίπου, ξανασταματάνε οι ίδιοι και λένε, «Σας ευχαριστούμε πολύ, το μουσείο ήταν πραγματικά κάτι το ξεχωριστό».
Το περιστατικό με προβλημάτισε. Γιατί ο ένας, ο ντόπιος, δεν υποστήριξε το μουσείο και έπρεπε ο ξένος να το κάνει; Έχω βαρεθεί να ακούω τους Μυτιληνιούς, να λένε ότι δεν έχουμε τουρισμό στο νησί. Ε, τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι δεν υποστηρίζουμε, δεν είμαστε περήφανοι, δεν προσέχουμε και δεν φροντίζουμε τα αξιοθέατά μας και τον τόπο μας, γιατί να τα τιμήσουν οι επισκέπτες;
Ας πάρουμε για παράδειγμα το μουσείο του Σιγρίου. Είναι ένα από τα καλύτερα μουσεία του νησιού και της χώρας. Όχι μόνο για τα εκθέματα που έχει, αλλά και για τον τρόπο που τα προβάλλει. Η μόνιμη συλλογή περιλαμβάνει απολιθώματα απ όλο τον κόσμο 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η έκθεσή του τραβάει την προσοχή του επισκέπτη, τον κάνει να θέλει να μάθει περισσότερα. Το προσωπικό του μουσείου, πολύ καταρτισμένο χαμογελά, καλωσορίζει τον επισκέπτη, απαντά στις ερωτήσεις.
Εγώ είχα την ευκαιρία να παραβρεθώ σ ένα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα που γίνεται για τα παιδιά. Τέλεια οργάνωση, κρατούν την προσοχή των παιδιών, και καταφέρνουν να ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά ως προς τα απολιθώματα. Συγχαρητήρια πρέπουν στον άξιο και δημιουργικό διευθυντή του μουσείου κ.Ζούρο και στα παιδιά που εργάζονται εκεί.
Και όμως, το μουσείο δεν το υποστηρίζουμε εμείς οι ίδιοι. Από περιέργεια, ρώτησα αρκετούς Μυτιληνιούς, πρώτον αν έχουν πάει στο Σίγρι και δεύτερον αν έχουν επισκεφτεί το μουσείο. Οι απαντήσεις που πήρα ήταν ότι οι πιο πολλοί ενώ είχαν πάει στο Σίγρι, ελάχιστοι είχαν διαθέσει μισή ώρα να επισκεφτούν το μουσείο.
Επίσης, γιατί οι τουριστικοί πράκτορες παραλείπουν το μουσείο από τα προγράμματα εκδρομών προς Σίγρι- Ερεσό και προτιμάνε να πηγαίνουν τους επισκέπτες στο Γεωπάρκο Απολιθωμένου Δάσος, το οποίο ναι μεν αξίζει, αλλά έχει σχεδιαστεί ως συμπληρωματικό του μουσείου; Αξίζει να πάει κάποιος πρώτα στο μουσείο να ενημερωθεί και μετά να σταματήσει στο Γεωπάρκο να δει τα απολιθώματα στη φυσική τους θέση.
Βέβαια, όλοι λένε ότι το Σίγρι είναι πολύ μακριά, ενώ το Γεωπάρκο είναι πιο κοντά. Από τη διακλάδωση όμως για το Γεωπάρκο είναι 5 χλμ., για το Σίγρι είναι 7 χλμ. Άρα μιλάμε για διαφορά 2 χλμ.
Πρώτα πρέπει εμείς οι ίδιοι να τιμήσουμε τα αξιοθέατα και τη δουλειά που γίνεται σ αυτά. Τότε μόνο θα έρχονται και οι ξένοι και τότε θα σταματήσουμε να παραπονιόμαστε ότι δεν έχουμε τουρισμό.

Ευφροσύνη Καμάτσου