Για καθαρώς τεχνικούς λόγους είμαι έξω και τελειώνει, αδικαιολογήτως, η μπαταρία του υπολογιστή - δεν προλαβαίνω σήμερα να γράψω. Οπότε καταφεύγω σε μια ακόμη προδημοσίευση από το νέο βιβλίο που ετοιμάζω. Σε ένα απόσπασμα που περιγράφει μια Ελλάδα που προσπαθούμε να ξεχάσουμε:

Γεννημένος στο Οχυρό, ένα χωριό κοντά στο Νευροκόπι Δράμας, ο Λάζαρος Τριανταφυλλίδης, «παιδίον τεμέτερον και τσικ καλλόν» όπως έλεγε με τη χαρακτηριστική ποντιακή προφορά του, που δεν αλλοιώθηκε παρά τα κοσμογυρίσματα του, δεν ήθελε να θυμάται τα παιδικά του χρόνια. Όχι τόσο για τη φτώχεια. Μ αυτήν είχε μάθει να βολεύεται. Να τη φέρνει βόλτα. Ούτε για την ορφάνια της μάνας, που δεν πρόλαβε καλά-καλά να τη γνωρίσει. Ας ήταν καλά η κυρά-Παρθένα η γιαγιά του, που τον είχε χορτάσει με την αγάπη της, κι ας ήταν πάντα θλιβερά τα νανουρίσματά της: «Μη λέτε με να τραγουδώ, τ εμόν η τραγωδία, δακρά και πόνος γίνεται, ντό κ εχ παρηγορίαν». Εκείνο που τον πονούσε ήταν ο τρόπος που «ορφάνεψε» από πατέρα.

Αιτία «αυτή η πουτάνα η Χρύσα, η χήρα του χωροφύλακα» όπως ήταν ο τίτλος που τη συνόδευε, όταν αναφέρονταν σ αυτήν οι συγχωριανοί του.  Για την οποία έλεγαν ότι, λίγο πριν τελειώσει ο πόλεμος, είχε βάλει τον εραστή της, τον Μυτακίδη, έναν κατσαπλιά του Τσαούς - Αντών, να σκοτώσει σε ενέδρα τον άνδρα της. Και με βασικό μάρτυρα τον ίδιο το φονιά, πιστοποιήθηκε ότι ο ατυχής χωροφύλακας «έπεσεν ηρωικώς, μαχόμενος κατά αποσπάσματος Βουλγάρων Κομιτατζήδων». Για να πάρει η Χρύσα και τη σύνταξη του «πεσόντος εν τω καθήκοντι» θύματός της.

Αυτήν βρήκε να κάνει σύντροφό του ο πατέρας του Λάζαρου. Και να φύγει το Γενάρη του 55 μαζί της για τη Γερμανία. Αφήνοντας το Λάζαρο, έφηβο, στα δεκάξι του, μοναδικό στήριγμα της κυρά-Παρθένας. Η οποία έχοντας πάρει πολύ βαριά τα όσα συνέβησαν, και έχοντας πλήρη επίγνωση περί του τι «έσουρνε» όλο το χωριό για το γιόκα της και την ερωμένη του, είχε ήδη περάσει δύο εγκεφαλικά μέσα σε ένα μήνα, είχε μουτέψει τελείως, και δεν μπορούσαν να ακουστούν οι κατάρες της για το γιο της και την «τσούνα» που τον ξελόγιασε.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr